ร่องขมิบสุดๆ เป็นสุขรับอรุโณทัย
เพื่อนร่วมรุ่นที่พอเรียนจบอนุปริญญาแล้วอ อกไปทำงาน มีด้วยกันหลายคน บางคนทำงานปีแรกก็มีครอบครัว บางคู่ก็เอาเพื่อนทำเมียทำผัว มีคู่ของ อนันต์ กับกัลยาณี เป็นตัวอย่าง ทั้งคู่ยังติดต่อกันอยู่กับผมเป็นประจำ คราวหนึ่งผมได้รับโทรเลข เปิดดูปรากฏข้อความว่า
"รับ รถเร็วพิษณุโลก ๑๘.๐๕ น.เสาร์นี้
กัลยาณี"
วันเสาร์ ผมแวะไปสถานีรถไฟสามเสน คอยขบวนรถเร็วพิษณุโลก ขึ้นรถแล้วเดินดู ผู้คนกำลังเตรียมข้าวของจะลง รถลอดสะพานกษัตริย์ศึก จนจะเข้าเทียบชานชาลาหัวลำโพง แล้วจึงเห็นกัลยาณียังนั่งอยู่กับที่ แทรกสวนคนที่กำลังจะลงเข้าไป พอถึงตัวรถไฟจอดสนิท
"กัลย์ ไอ้นันต์ละ"
สาวท้องแก่ลุกขึ้นอุ้ยอ้าย ยิ้มแห้งๆ
"มาคนเดียว ช่วยเอากระเป๋าลงด้วย"
เธอค่อยๆ เดินลงจากรถ ผมคว้ากระเป๋าหิ้ว เดินตามลงมา
"เป็นไงมีท้องมีไส้ ริเดินทางลำพัง ไอ้ห่านันต์ ก็ให้เมียมาคนเดียวได้ ทำไมมันไม่มาด้วย"
"อย่าเพิ่งถามอะไร คอยคุยกัน ไปบ้านเธอก่อน กัลย์ จะพักบ้านเธอ"
ผมเป็นงงมาก พาเธอเดินอ้อมมาทางโรงแรมราชธานี เรียกแท็กซี่ที่นั่น ต่อรองราคาเป็นที่ตกลง ขึ้นรถเงียบจนถึงบ้าน บอกให้เธออาบน้ำผมจะไปหาข้าวปลามากิน ออกไปตลาดสะพานควาย ซื้อข้าวปลาอาหาร ขนมนมเนย เครื่องดื่มสำหรับชงร้อนๆ
กลับมาบ้านจัดข้าวใส่จาน เตรียมน้ำเตรียมท่า มานั่งกินข้าวกัน อิ่มแล้วผมเก็บล้างแล้วอาบน้ำอาบท่าเสร็จ มานั่งคุย
เธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วแต่แปลก ไม่รื้อกระเป๋าเอาเสื้อผ้าออกมาแขวน ผมเลยถามว่าทำไมไม่เอาเสื้อผ้าออกมาแขวนเสียให้เรียบร้อยก่อน เธอตอบว่าเธอเตรียมพร้อมที่จะเดินทางพรุ่งนี้เช้าถ้าผมไม่สามารถช่วยแก้ ปัญหาให้เธอได้ ผมก็เป็นงงอีกครั้ง ผมมันเก่งกล้านักหรือที่จะช่วยแก้ปัญหาให้ใครต่อใครได้ตามที่เขาหวังตั้งใจ กัน
"เอาเหอะ วันนี้เดินทางมาเหนื่อยพักผ่อนเสียก่อน ไว้พรุ่งนี้ค่อยปรึกษากัน พรุ่งนี้ก็อยู่นี่แหละจะไปไหนวะกัลย์ นานๆกว่าจะได้พบ เอานอนเสียบนเตียงนั่น เรานอนล่างข้างเตียงนี่"
หันไปมองเห็นหยาดน้ำตาไหลอาบแก้ม พลอยใจไม่ดี ลุกไปปาดหยดน้ำตา มือก็จับสองไหล่เธอ
"มีอะไรหนักหนาสาหัสสากันหรือจ๊ะยายกัลย์ อย่าขี้แยหน่อยเลย เราช่วยได้ก็จะช่วย เพื่อนกันไม่ใช่หรือ "
เธอจับมือผมแน่นลุกยืนประจัญหน้า แล้วกอดรวบ ซบหน้าบนแผงอกปล่อยโอออกมา ต้องปลอบอีกพักกว่าจะสงบ จากนั้นเธอก็สาธยายเรื่องราวให้ฟัง ตั้งแต่เริ่มรู้ว่าตั้งท้องดีใจบอกให้สามีรับรู้ ไอ้สามีก็ดีใจ เอาอกเอาใจฟูมฟักเป็นอย่างดี แต่ไอ้หัวโบราณ ดันไปเชื่อคนแก่เข้าว่าเมียมีท้องแล้ว ห้ามหลับนอน กลัวเมียจะแท้งลูก บ้าง กลัวไม่สะอาด ลูกจะไม่สมประกอบ เสียราศีบ้าง ไม่หลับนอนกันจะช่วยเมียทางไหนก็ไม่ช่วย ไอ้นันต์มันหลบไปปล่อยข้าง นอก ส่วนยายกัลย์ก็เป็นโรคจิต จิตหงุดหงิม อดมาแต่ท้องสองเดือน จนแปดเดือน อารมณ์เสียเป็นประจำ พาลรีพาลขวางไปหมด ของเคยกินไม่ได้กิน เสี้ยนจัดๆ คิดๆ จะไปให้ใครทิ่มแทงให้หายเสี้ยน ทนมาหลายเดือนสะสมความหื่น!!!มากเข้าๆ จะระเบิดเผอิญนึกถึงผมขึ้นมาได้ภายหลังที่นึกถึงคนอื่นๆมาแล้ว ตัดสินใจมาลงที่ผม แล้วส่งโทรเลข ให้ผมไปรับ
"พล นายต้องช่วยเรานะ ไม่ใช่เราร่านนะ แต่เราไม่ไหวจริง นายรู้จักเราดี เราก็รู้จักนายดี นายไม่ปากมาก เราจึงมาหานายทั้งที่นายค่อนข้างจะพูดยากกว่าคนอื่น นะพลนะ ช่วยเราเถอะ"
ยายกัลย์ไม่อ้อนแต่เสียง สายตาที่แหนมองก็อ้อนไม่น้อย ผมไม่ตอบรับไม่ปฏิเสธ แต่ดันร่างยายกัลย์ เขาหาเตียงนอน จูบไล้แก้มคางซอกหู กระชิบเบาๆ
"นอนเถอะกัลย์ เราจะนอนด้วย"
เธอขึ้นเตียงผมดับไฟเสร็จ ตามขึ้นไป เธอนอนตะแคงหันเข้าข้างใน ผมนอนประกบกอดหลัง มือปลดกระดุมเสื้อคลุมตลอด เคล้นสองเต้าที่กำลังขยายตัวรอเจ้าหนูน้อย บีบบี้หัวนมเบาๆเธอสยิว ขนลุกเกลียว เป่าลมออกปากยาว ผมเลื่อนมือลูบขึ้นลง วนรอบท้องกลมนูน แล้วเลยลงผ่านพงแพรไหม ค้นเขี่ยหาหาเม็ดมณีน้อย เลยไปสัมผัสพูพองสองกลีบที่กำลังขยายพูนเป็นลอนนุ่มมือแต่เด้งดึ่งราวสปริง คนอ้วนเป็นอย่างไรคนตั้งท้องก็มีรูปลักษณ์ทำนองอย่างนั้น ล้วงร่องฉ่ำด้วยหล่อลื่น ย้ายกลับมากลึงเม็ดมณีน้อยแผ่วๆให้เพลินๆ ปากก็โลมไล้กกหูค่อย กระซิบ
"กัลย์ ทำใจให้สบายๆ ตัดความกังวล ปล่อยอารมณ์ให้สุดๆ เลยนะ"
เนินๆนานๆ จนเธอเกร็ง ดูด ตอด กระตึ๊บๆ นิ้วแทบขาด เธอสุดไปครั้งหนึ่ง ขยับมือประคองท้องนอนหงาย แล้วตะแคงเข้าหา จูบตรงหน้าอกผม บอกขอบใจที่ช่วย ดูแววตาค่อยมีแววสุขขึ้น
เธอทวนความหลังว่าตอนเรียนปีหนึ่งอยู่ด้วยกันตอนแรกๆ ก็เล็งผมอยู่ แต่เห็นว่าผมไม่มี ปฏิกิริยากับผู้หญิงคนไหน ทั่งๆที่ดวงตาของผมเต็มไปด้วยแววชวนสังวาส สบคราวใดเป็นเสียววาบ ถึงร่องก้น เธอว่าเธออ่อยผมหลายครั้งไม่เห็นผม หยิบชิ้นปลามันสักที จนไปเสร็จเสียที่ไอ้นันต์ ข้องใจว่าผมมีแท่งหรือเปล่า มาถึงตอนนี้เธอคว้าหมับเข้าให้ กำปลายแน่น
"อุ้ย ใหญ่จัง เอ๊ะไงเป็นอย่างนี้"
ทุกคนที่เคยเห็นเคยพบท่อนสวรรค์มาแล้ว เมื่อมาพบของผมเข้าจะเป็นอันสงสัย ต้องย้อนรอยความเป็นมาให้ฟังจนแจ่มใจ ฟังจบยายกัลย์ ลูบไล้ไปมาจากปลายยันโคน จากคนยันปลาย ปล่อยมือแล้วค่อยประคองท้องตะแคงนอน ขยับก้นเข้าหาท่อนสวรรค์ แล้ว สอดมือลอดหว่างขามาจับ เอาไปจ่อปากช่องสวรรค์ พร้อมเอียงหน้ามาบอกให้ช่วยหน่อย ผมขยับยกขาเธอขึ้นตั้งเข่าพับ สอดท่อนเดินหน้าเลื้อยเข้าร่อง กะไม่ให้มากเกิน เพราะคนตั้งครรภ์มดลูกจะลอยตื้นขึ้น เข้าไปเต็มช่องแล้วปล่อยขาลง คับแน่ดีจัง ก็เหมือนมีนวมหุ้ม กระเด้าเนิบๆ ครูดพนังช่องไปมา รู้สึกน้ำเมือกจะเล็ดออกมามาก มือจับเต้าเคล้ากลึง บี้หัวนม ปากจมูกไซ้หลังใบหู เร่งกระเด้าถี่ขึ้นๆ เสียงเจาะแจะๆ เสียวๆหายๆ บางจังหวะยายกัลย์เธอ ดันตะโพกรับ รู้สึกยันปากมดลูก ก็ชะงัก ผมหยุดกระเด้าเปลี่ยนเป็นส่ายถูสลับกันไป เธอตรวญคราง เป็นนกกระทือ
นอนตะแคงเสพสมกันไม่รีบไม่เร่ง พอวาบๆ ก็ผ่อน สั่งสมไว้พอยายกัลย์ เต็มอั้นเธอก็ร้องบอก
"เร่งกล้วย!!!หน่อย ทนไม่ไหว ขอไปก่อน"
ผมเพิ่มความถี่ยิกๆๆๆ จนเธอเกร็ง ขมิบหนีบท่อนสวรรค์แน่น ผมก็ขมิบตูดให้ท่อนลำกระดืบๆ สู้แรงตอดขมิบ แบบถ้อยทีถ้อยอาศัย นอนกอดเธอหลับคากันอยู่อย่างนั้น
ตีห้าเวลาตื่น ปกติ ท่อนสวรรค์เหอย!!!่ยวหลุดออกมาแต่ตอนไหนไม่รู้ กำลังจะแข็งเพราะปวดฉี่ ค่อยเบี่ยงตัวออกลงไปเข้าห้องน้ำ ล้างคราบไคล ล้างหน้าล้างตา กลับขึ้นที่นอน นอนประชิดหลัง แล้วสอดท่อนสวรรค์เข้าร่องเดิมกระเด้าเบาๆไปเรื่อยๆ เหมือนวิ่งเหยาะๆ มือก็ลูบหน้าท้อง ไล่ตามรอยนูนที่เจ้าหนูดิ้นถีบท้องแม่ตอนเช้า กระซิบกระเซ้า
"กัลย์ตื่นเถอะ กวนกันใหญ่แล้ว พ่อเข้าไปปลุกลูก ตื่นมาเล่นกันแล้ว"
"ไม่สน จะเล่นจะซนก็ตามใจ ขอให้เสียว เป็นพอ"
หกโมงผมลุกไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้ ยายกัลย์ลืมตาแป๋ว ยิ้มละไม
"ช่างเอาใจอย่างนี้ เอาทำผัวเลยจะดีกว่า"
ผมค่อยประคองให้ยายกัลย์นอนขวางเตียง เอเหมอนรองก้นขยับมาที่ขอบเตียง ดันขาแยก สอดท่อนสวรรค์ หยั่งความลึก ประมาณปากมดลูก เอาขาชิดเป็นกันชน ตั้งหลักกระเด้าคอยระวังไม่ล้ำแดน โยกซ้ายป้ายขวาให้ปลายถอกครูดผนังช่องสวรรค์ที่เหมือนบุนวม เปลี่ยนให้ครูดด้านบนบ้างครูดด้านล่างบ้าง แสนมันกันทั้งสองฝ่าย เพิ่มความเร็วขึ้นตามความมัน เร็วขึ้นถี่ขึ้น
"อูวว ๆ ๆ อย่าหยุดนะ เสียวเหลือเกิน อูวว ลูกจ๋า ช่วยแม่ด้วย อู พลล่อ!!!ดีจริงๆ"
น้ำกามน้ำเมือกปนปะกันอย่างแยกไม่ออกว่าน้ำใคร น้ำกามฉีดพุ่งแรง ร่องขมิบสุดๆ เป็นสุขรับอรุโณทัย อ่อนระโหยอย่างสุขสม
กัลยาณี มาพักอยู่กับผมสามวัน ก็เดินทางกลับบ้าน บอกจะกลับมาอีกพร้อม ของขวัญที่จะมอบให้ผม ห่างกันจนผมลืมสัญญาของเธอ จู่ๆ ได้รับโทรเลขอีกฉบับข้อความเดิม
"รับ รถเร็วพิษณุโลก ๑๘.๐๕ น.เสาร์นี้
กัลยาณี"
ผมคงไปรับด้วยวิธีเดิม ต่างกันตอนนี้ไม่มีท้อง บอกว่ามีน้องเป็นผู้ชาย ปู่ย่าเลี้ยง แวะกินข้าวกินปลาก่อนแล้วเข้าบ้าน
"รีบเข้าบ้านเถอะกัลย์มีของมาฝาก"
ถึงบ้านเธอโผเข้ากอดผม โลมลูบจูบไปทั่วแล้ว สั่งเตรียมพร้อมรับรางวัล เธอเล่าให้ฟังว่า ตอนคลอดลูก ให้หมอทำหมันให้ตามที่ผมแนะนำจะได้ไม่ต้องมีท้อง แก้ปัญหาผัวไม่เอาปล่อยให้หื่น!!!อยู่ครึ่งปี และทำรีแพร์ด้วยเลย
"นี่ พล เราทำสาวใหม่ด้วยนะ เลยสี่สิบสี่วันแล้ว มาให้นายเปิดบริสุทธิ์ เป็นของขวัญ เราตั้งใจแต่คราวก่อนตามที่บอกนายไว้ คราวนี้ เต็มที่นะ นายไม่ต้องแอบปลวกยิงเสืออีก"
เจ็ดวันเจ็ดคืน ที่อยู่ด้วยกัน สุขแสนสุข กลางวัน ไปเที่ยวกันใกล้ๆ กลางคืนมาอยู่ใกล้ๆ รีแพร์มาใหม่ ๆ หมอฝีมือดีกะได้ขนาดพอเหมาะ เดาะกันมันหยด เอากันแบบอำลาอาลัย
