[เล่าเรื่องเสียว]

เรื่องเสียว คล้ายรักยม

     ผมตื่นขึ้นมาท่ามกลางแสงแดดอ่อนที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างกระจกบานใหญ่ คว้านาฬิกาขึ้นมาดูมันเป็นเวลา ก่อนเจ็ดโมงเช้าที่ผมตั้งไว้เล็กน้อย ผมปิดปุ่มตั้งเวลาแล้วลุกขึ้นทันทีตามนิสัย น้องซูกุมิเมียตัวน้อยของผมคงยังหลับอยู่ ร่างกายเปล่าเปลือยพลิกตัวตะแคงหันหลังให้ อวดแนวโค้งของสะโพก และแก้มก้นเต่งตึง ผมลุกจากเตียงอ้อมไปคุกเข่าข้างเตียงด้านน้องซูกุมิ พิจารณาใบหน้าอ่อนเยาว์ที่หลับสนิทอย่างแสนรัก เวลาหลับน้องซูกุมิดูสงบอ่อนหวาน แต่เมื่อผมต้องการร่วมรัก น้องซูกูมิจะตอบรับทุกครั้งโดยไม่อิดเอื้อน

น้องซูกุมิพลิกตัวนอนหงาย เนินหีของสาววัย 12 กระทบแดดยามเช้าเป็นประกายสีทอง คราบของความรักแห้งกรังเป็นแนว การร่วมรักที่ผ่านมาทำเอาน้องซูกุมิ หลับไปโดยไม่ทันชำระล้างร่างกาย ผมนึกถึงการเย็ดยาวนานเมื่อคืนที่ผ่านมาแล้วตัดสินใจว่าจะปล่อยให้น้องซูกุมิพักผ่อนให้สบาย

วันที่น้องซูกุมิย้ายเข้ามาที่ห้องพัก ผมรับสั่งให้ช่างมาแบ่งห้องเพนท์เฮ็าส์ชั้นบนสุดของผมออกไปส่วนหนึ่ง เพื่อให้น้องซูกุมิใช้เป็นการส่วนตัว เพราะข่าวที่ผมรับน้องซูกุมิเข้ามาในความดูแลและให้พักอยู่ห้องเดียวกัน ทำเอาคนในแมนชั่นเริ่มซุบซิบ แต่เมื่อผมกั้นห้องให้ต่างหาก และข่าวเรื่องผมรับน้องซูกุมิมาดูแลในฐานะน้องสาวกระจายออกไป กระแสซุบซิบก็เปลี่ยนไปกลายเป็นกความชื่นชมที่ผมให้การดูแลเด็กสาวที่ปราศจากผู้ปกครอง แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าผมได้สั่งให้ทำประตูลับระหว่างห้องทั้งสองผ่านตู้เสื้อผ้า ทำให้ผมกับน้องซูกุมิยังคงร่วมรักกันได้โดยไม่มีใครรู้เห็นว่าน้องซูกุมิเข้ามาในห้องของผม

ผลพลอยได้จากการที่น้องซูกุมิมีห้องส่วนตัว ทำให้เพื่อนๆ ของน้องซูกุมิมักจะแวะมาขลุกอยู่ที่ห้องหลังเลิกเรียน เพราะกลุ่มสาวน้อยเหล่านี้สามารถพูดคุยและทำกิจกรรมของสาวๆ ได้อย่างเต็มที่โดยไม่มีผู้ใหญ่เข้ามายุ่งเกี่ยว การชุมนุมของกลุ่มเพื่อนน้องซูกุมิมีแทบทุกวัน ทำให้น้องซูกุมิแสดงความกังวลที่ไม่สามารถปลีกตัวมาดูแลห้องผมได้ แต่ผมไม่สนใจอะไร ขอเพียงน้องซูกุมิอยู่กับผมยามค่ำคืนเท่านั้นก็พอ

ปัญหาเริ่มขึ้นเมื่อกลุ่มเพื่อนน้องซูกุมิบางคนเริ่มมาค้างคืนที่ห้องของน้องซูกุมิ เพื่อนสนิทของน้องซูกุมิ มีสามคนคือน้องริโฮ น้องทากาโอะ และน้องเทนกะ ในจำนวนนี้น้องริโฮดูจะสนิทที่สุดและมาค้างคืนกับน้องซูกุมิบ่อยมาก ทั้งที่ครอบครัวของน้องริโฮเองก็พักอยู่ที่แมนชั่นนี้ น้องซูกุมิเล่าเรื่องน้องริโฮให้ฟังว่าครอบครัวของน้องริโฮมีปัญหาเนื่องจากคุณพ่อของน้องริโฮได้ภรรยาคนไทย ทำให้ต้องเดินทางไปมาระหว่างสองบ้าน และทะเลาะกับคุณไมโกะแม่ของริโฮเป็นประจำ จนบางครั้งแม่ของริโฮก็หนีไปนอนบ้านเพื่อนปล่อยให้น้องริโฮและน้องสาวชื่อมายุอยู่ที่ห้องสองคนเป็นเวลาหลายวัน ดังนั้นเมื่อคุณไม่โกะไม่อยู่น้องริโฮก็จะพาน้องสาวมาขลุกและค้างคืนกับน้องซูกุมิทุกครั้ง และทำให้ผมไม่มีโอกาสร่วมรักกับน้องซูกุมิตามต้องการ

น้องซุกุมิพยายามขอโทษผมที่เกิดความไม่สะดวกจากกลุ่มเพื่อน ซึ่งผมเองแม้จะอึดอัดที่ไม่ได้ร่วมรักกับน้องซูกุมิเท่าที่ใจอยาก แต่ผมก็ไม่ต้องการให้น้องซูกุมิตัดขาดจากกลุ่มเพื่อนที่เป็นเรื่องสำคัญที่สุดของเด็กสาวที่กำลังพัฒนาไปวัยรุ่น ผมจึงปลอบน้องซูกุมิให้ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้ แต่น้องซุกุมิก็ยังคงไม่สบายใจและบ่นกับผมเสมอ

สิ่งหนึ่งที่ผมสบายใจก็คือกลุ่มเพื่อนน้องซูกุมิทุกคนเป็นเด็กน่ารักเรียบร้อย ไม่มีท่าทีที่จะเป็นเด็กที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องผิดกฏหมาย แม้กระทั่งน้องริโฮที่ต้องประสบปัญหาการทะเลาะของพ่อแม่เป็นประจำ ก็ไม่มีท่าทางก้าวร้าวแบบเด็กมีปัญหา น้องซูกุมิพยายามพาเพื่อนมาทำความรู้จักกับผมเท่าที่โอกาสอำนวย ซึ่งผมก็พยายามวางท่าทางเป็นผู้ปกครองอย่างดีที่สุด แต่ก็ให้ความสนิทสนมกับน้องๆ ทุกคน ทำให้น้องซูกุมิสบายใจขึ้นมาบ้าง

เท่าที่ผมสังเกตดูน้องในกลุ่มของน้องซูกุมิ น้องทากาโอะผุ้เป็นเจ้าของดวงตากลมโต ดูจะสวยและเป็นสาวกว่าเพื่อนๆ ซึ่งก็น่าจะเป็นเพราะน้องทากาโอะมีสายเลือดชาวฝรั่งเศสเสี้ยวหนึ่ง ทำให้ร่างกายเจริญเติบโตเร็วกว่าคนอื่นๆ เมื่อประกอบกับรูปร่างสูง หน้าอกที่ค่อนข้างใหญ่ ผมที่ยาวเหยียดตรงกลางหลังงทำให้น้องทากาโอะดูจะเติบโตเกินเด็กวัย 12 ไปสองถึงสามปี พ่อของน้องทาโอะเป็นเจ้าหน้าที่สถานทูต และมีที่พักเป็นบ้านของสถานทูตเอง ทำให้น้องทากาโอะไม่ค่อยได้มาค้างกับน้องซูกุมิบ่อยนัก

น้องเทนกะกลับตรงกันข้ามกับน้องทากาโอะ เด็กสาวตัวเล็กที่สุดในกลุ่มคนนี้เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-จีน ทำให้ใบหน้าออกไปทางจีนมากว่าญี่ปุ่น น้องเทนกะตัดผมสั้นแบบทอมบอย กริยาท่าทางค่อนไปทางกระโดกกระเดกแต่จากใบหน้าที่น่ารักสดใส และรอยยิ้มร่าเริงที่มีตลอดเวลา ทำให้กริยาเหล่านี้กลับเป็นความน่าเอ็นดูมากกว่า น้องเทนกะสนิทสนมกับน้องทากาโอะเป็นพิเศษ และไม่ยอมอยู่ห่างแม้แต่นาทีเดียว ซึ่งน้องซุกุมิอธิบายให้ผมฟังว่าน้องเทนกะกับน้องทากาโอะแสดงท่าทีเป็นแฟนกันในโรงเรียน และน้องเทนกะก็มักแสดงท่าทีหวงถ้าน้องทากาโอะไปคุยกับเพื่อนผู้ชายหรือเพื่อนนอกกลุ่ม คุณพ่อของน้องเทนกะเป็นเจ้าของโรงานผลิตส่วนประกอบคอมพิวเตอร์ที่บางพลี แม้จะพักอยู่ที่แมนชั่นของผมแต่ก็ต้องไปดูแลกิจการและค้างคืนที่โรงงานบ่อยๆ แต่น้องเทนกะก็ไม่ได้มาค้างกับซูกุมิบ่อยนัก นอกจากน้องทากาโอะจะมาค้างด้วย

น้องริโฮเพื่อนสนิทของน้องซูกุมิ ต่างกับน้องคนอื่นๆ ที่เป็นเด็กไม่ค่อยร่างเริงนัก รอยยิ้มมุมปากถือว่าเป็นการยิ้มมากที่สุดของน้องริโฮที่ผมเคยเห็น น้องริโฮมีรูปหน้ากลม ดวงตากลมโตแต่ออกแววเศร้า แม้จะไม่สวยเหมือนน้องทากาโอะ แต่น้องริโฮก็เป็นเด็กที่มีหน้าตาน่ารัก รูปร่างออกไปทางอวบ เมื่อเทียบกับน้องซูกุมิที่แบบบาง อย่างไรก็ตามน้องริโฮทดแทนรูปร่างของตนเองด้วยสมองที่เป็นเลิศ น้องซูกุมิของผมแม้จะเรียนดีอยู่ในระดับ 1 ใน 5 ของห้อง แต่ก็ยอมรับว่าในการสอบน้องซุกุมิไม่เคยแย่งตำแหน่งที่ 1 มาจากน้องริโฮได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

แม้จะกระทบความเป็นส่วนตัวของผมบ้าง แต่ผมก็ยอมรับว่ากลุ่มเด็กสาววัย 12 ทั้ง 4 คนที่มาคลุกคลีอยู่ใกล้ผม ทำให้บรรยากาศที่เงยบเหงาของการทำงานในแมนชั่นนี้หายไปอย่างสิ้นเชิง โดยมีความแจ่มใสเบิกบานมาแทนที่


รูปแบบการดำเนินชีวิตที่แปลกประหลาดของผมกับน้องซุกุมิดำเนินมาจนกระทั่งเช้าวันอาทิตย์วันหนึ่งที่อากาศกรุงเทพร้อนจัด กลุ่มของน้องซูกุมิทั้ง 4 คนมานอนค้างคืนที่ห้องน้องซูกุมิเพื่อจะไปว่ายน้ำที่สระของแมนชั่น ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นดาดฟ้า น้องซูกุมิคะยั้นคะยอให้ผมไปเล่นน้ำด้วยตั้งแต่หกโมงเช้า แม้ผมจะยังคงมีงานค้างรออนุมัติอยู่ แต่สำหรับน้องซูกุมิงานพวกนั้นรอได้เสมอ

เมื่อผมไปถึงสระน้ำ น้องซูกุมิ น้องเทนกะ และน้องทากาโอะ ครอบครองสระน้ำทั้งหมดไว้ เนื่องจากยังไม่มีใครลุกจากที่นอนมาเล่นน้ำเช้าๆ แบบนี้ เสียงวี๊ดว๊ายหยอกล้อ ของสามสาวดังลั่น จนผมเผลอยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู แล้วเดินไปออกกำลังกายที่จักรยานข้างสระน้ำครู่หนึ่ง ก่อนจะมานั่งพักให้เหงื่อแห้งที่เตียงข้างสระน้ำ ครู่หนึ่งน้องทั้งสามก็ขึ้นจากน้ำมารวมกลุ่มกับผม และเริ่มทานขนมขบเคียวและเครื่องดื่มที่เตรียมมา

"อ้าว..แล้วนี่ริโฮจังไปไหนล่ะ"
ผมถามเมื่อเห็นเพียงสามสาวกำลังคุยกันอย่สางออกรสชาติ น้องซูกุมิหันมาตอบผมเสียงใส
"ริโฮจังบ่นไม่สบายน่ะน้าเอก ขอนอนพักอยู่ที่ห้อง "

ผมพยักหน้ารับ น้องซูกุมิอยู่ในชุดว่ายน้ำบิกินี่สีดำสนิท ตัดกับผิวขาวผ่องจนทำให้ยิ่งขาวขึ้นไปอีก รอยยิ้มเบิกบานใจยามอยู่ในกลุ่มเพื่อน ทำให้ใบหน้าน้องซูกุมิยิ่งเพิ่มความน่ารักจนผมรู้สึกตื้นตันใจที่มีโอกาสได้น้องซูกุมิมาอยู่เคียงข้าง

น้องทากาโอะสวมบิกีนี่สีฟ้าอ่อนลายดอก นอนเหยียดยาวอยู่บนเก้าอี้ หันปลายเท้ามาทางผม ฟังและโต้ตอบการพูดคุยจองเพื่อนๆ ผมชำเลืองดูรูปร่างของน้องทากาโอะที่ผมเพิ่งเห็นในชุดว่ายน้ำป็นครั้งแรก อย่างที่ผมบอกไว้แล้วว่าน้องทากาโอะมีร่างกายที่ดูจะเป็นสาวเกินวัย 12 เมื่ออยู่ในชุดบิกินี่หน้าอกที่เคร่งครัดจึงโชว์ขนาดของมันอย่างเต็มที่ มันกลมกลึงและสมบูรณ์ เนื้อผ้าที่บางเบาทำให้ไม่สามารถกปกปิดปลายยอดเอาไว้ได้ทั้งหมด หัวนมเล็กๆ ดุนดันออกมาเป็นรูปร่างรางๆ เมื่อไล่สายตาขึ้นไปตามปลายขาเรียวยาว ก็ปะทะกับเนินนูนน้อยขนาดพอเหมาะ เมื่อน้องทากาโอะขยับตัว เนื้อผ้าของบิกินี่ก็แทรกตัวเข้าไปตามรอยผ่าจนเห็นรูปร่างและขนาดของมันอย่างชัดเจน ผมพยายามไม่คิดอะไรกับภาพกระตุ้นอารมณ์เบื้องหน้า และหันไปให้ความสนใจน้องเทนกะแทน

น้องแทนกะสวมชุดว่ายน้ำวันพีซสีน้ำเงินแบบที่ใช้ในการเรียนวิชาว่ายน้ำ เนื้อผ้าหนาหนัก ซึ่งมีการและการเย็บผ้าเสริมตามระเบียบโรงเรียนเพื่อป้องกันหน้าอกและหีของผุ้ใส่จากสายตาผู้พบเห็น การใส่ชุดว่ายน้ำแบบนี้นอกโรงเรียนสำหรับเด็กสาวชาวญี่ปุ่นแล้วถือว่าเป็นเรื่องน่าอับอาย และส่วนใหญ่จะเลือกสวมบิกินี่ หรือชุดว่ายน้ำแบบสปอร์ตมากกว่า แต่เมื่อคิดถึงลักษณะนิสัยของน้องเทนกะที่ออกไปทางทอมบอย การเลือกชุดแบบนี้ก็ดูจะเหมาะกับน้องเทนกะ แม้ว่าจะทำให้น้องเทนกะดูเด็กลงราวกับอายุเพียง 9 ขวบก็ตาม

น้องซุกุมิหันมามองผมแล้วรินเครื่องดื่มเดินมาส่งให้ที่เตียง ก้มหน้ากระซิบข้างหู
"น้าเอกจ้องทากาโอะน้ำลายไหลเลยนะ "

"บ้า.." ผมเขกหัวเมียรักเบาๆ ทีหนึ่งแบบหยอกล้อ ตาจ้องที่ร่องอกขาวนวล
"น้าคิดเรื่องจะทำยังไงจะดึงซูกุมิจังไปที่ห้องได้ต่างหาก"

น้องซูกุมิย่นจมูกล้อเลียนผม แล้วเดินกลับไปหาเพื่อน ผมมองตามสะโพกเล็กที่บิดไปมายามก้าวเดินแล้วถอนใจ วันนี้คงไม่มีโอกาสอยู่กับน้องซูกุมิแน่ ผมลุกขึ้นยืนโดยลืมไปว่าควยของผมกำลังแข็งปั๋งดันกางเกงว่ายน้ำเป็นลำยาว เสียงพูดคุยที่เงียบไปของกลุ่มเด็กสาวทำให้ผมรู้ตัวแล้วกระโจนลงไปในสระทันที

หลังจากเล่นน้ำเสร็จ น้องซุกุมิมาขออนุญาตผมไปชอปปิ้งกับน้องทากาโอะและน้องเทนกะ ส่วนน้องริโฮน้องซูกุมิบอกว่ายังคงนอนหลับอยู่ที่ห้อง ผมอนุญาตพร้อมกำชับให้น้องซูกุมิใช้บัตรเครดิตเสริมที่ผมทำให้ได้ตามสบาย เพราะที่ผ่านมาน้องซูกุมิไม่ค่อยยอมใช้ โดยมักจะอ้างว่ากลัวทำให้ผมสิ้นเปลือง
ผมนั่งทำงานเงียบๆ อยู่จนบ่ายก็มีเสียงเคาะประตู ผมเดินไปเปิดออกพบว่าเป็นน้องริโฮ ที่น้องซูกุมิบอกว่าไม่สบาย

" อ้าว..." ผมทักทาย "ริโฮจังหายดีแล้วหรือ"
น้องริโฮพยักหน้า
"ริโฮเข้าไปได้ไหมน้าเอก.."

"เข้ามาสิ" ผมเปิดประตูให้น้องริโฮเข้ามาในห้อง "มีอะไรให้น้าช่วยหรือเปล่า ซูกุมิจังไปชอปปิ้งน่ะ ริโฮจังไม่ตามไปหรือ"

น้องริโฮสั่นหัว มองหน้าผมด้วยสายตาจริงจัง
"ริโฮมีเรื่องอยากถามน้าเอกน่ะ.."

"เอาสิ…" ผมเดินนำน้องริโฮมาที่โซฟา น้องริโฮตามมาแล้วนั่งลงข้างๆ ผม

"ริโฮจังอยากถามอะไรน้าหรือ" ผมถาม

น้องริโฮจ้องตาผมแล้วถามเสียงเรียบ
"น้ามีอะไรกับซูกุมิจังตั้งแต่เมื่อไหร่"

"เฮ้ย.." ผมสะดุ้ง " ริโฮจังเอาอะไรมาพูดน่ะ"

น้องริโฮพูดต่อไม่ยอมละสายตาจากผม
"น้าไม่ต้องปฏิเสธ ริโฮสงสัยมานานแล้ว เห็นน้ากับซูกุมิจังสนิทกันผิดปกติ เมื่อเช้าตอนที่พวกซูกุมิจังไปว่ายน้ำ ริโฮแกล้งบอกว่าไม่สบาย แล้วค้นห้องรู้ไหมว่าริโฮเจออะไร"

ผมพยายามสะกดจิตใจ ตอบรับคำถาม
"ริโฮจังเจออะไรล่ะ"

น้องริโฮลุกขึ้น ก้าวไปที่ประตูตู้เสื้อผ้า เปิดออกและผลักด้านในจนเปิดให้เห้นประตูลับเชื่อมต่อระหว่างห้องผมกับห้องน้องซูกุมิ น้องริโฮหันกลับมามองผมที่นิ่งอยู่แล้วพูดต่อ
"ริโฮยังเจอยาคุมกำเนิด และบันทึกส่วนตัวเรื่องของน้ากับซูกุมิจังในโต๊ะด้วย.."

ผมพยักหน้า..
"ก็ได้ น้ายอมรับ ริโฮจังจะทำยังไงกับน้า แจ้งตำรวจหรือ?"

น้องริโฮส่ายหน้า เดินกลับมานั่งข้างผมที่โซฟา
"ริโฮไม่ทำร้ายจิตใจเพื่อนรักที่สุดของริโฮหรอก แต่ริโฮอยากถามน้าว่าซูกุมิจังเป็นของเล่นของน้า หรือน้ารักซูกุมิจังจริงๆ"

ผมไม่สบตาของริโฮที่กำลังจ้องเขม็ง แต่ลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนที่หน้าต่าง ถอนใจแล้วพูดเบาๆ
"ริโฮจังเคยรู้สึกไหมว่าชีวิตของริโฮจังขาดอะไรบางอย่าง"

น้องริโฮพยักหน้ารับด้วยท่าทีราวกับผู้ใหญ่เต็มตัว
"รู้สิน้าเอก…ริโฮมีเพียงพ่อที่ไม่สนใจ มีแม่ที่เอาแต่หนีออกไปหาเพื่อน ริโฮมีซูกุมิเป็นเพื่อนคนเดียว ริโฮถึงต้องมาถามน่าเอกเพราะไม่อยากให้เพื่อนต้องเสียใจถ้าน้าเอกทิ้งซูกุมิจังไป"

ผมฟังสาวน้อยอย่างเงียบๆ แล้วพูดต่อ
"ซูกุมิจังกับน้าผ่านความตายมาด้วยกัน แว่บเดียวที่ที่น้ากอดซูกุมิจังก่อนจะตกลงไปจากตึก น้าก็รู้แล้วว่าซูกุมิจังคือคนที่น้าตามหามาตลอดชีวิต น้าไม่มีวันปล่อยให้ซูกุมิจังแยกจากน้าไปหรอก"

น้องริโฮนิ่งไปชั่วขณะ
"แต่ซูกุมิจังเพิ่งอายุ 12…."

ผมหันกลับมามองที่ตาน้องริโฮ
"ริโฮจังก็ถามซูกุมิจังดูสิว่ารู้สึกอย่างไร อายุมันไม่สามารถจำกัดความรู้สึกที่คนสองคนทีต่อกันได้หรอก การที่คนสองคนเกิดมาคู่กัน แต่คนหนึ่งบังเอิญเกิดมาก่อน จะถือว่าอายุถือว่าเป็นอุปสรรคแล้วรอด้วยใจที่ว่างเปล่า หรือจะรีบเติมเต็มความรู้สึกของทั้งสองให้เร็วที่สุด ริโฮจังอาจไม่เข้าใจเพราะนิโฮจังยังไม่พบกับคนที่ริโฮจังรัก แต่ถ้าเมื่อใดที่ริโฮจังพบ หัวใจของริโฮจังจะบอกเองว่าริโฮจังจะรอหรือไม่"
ผมร่ายยาว ริโฮจังนั่งฟังเงียบๆ แล้วพึมพัม
"ริโฮเข้าใจแล้ว น้าเอกรักซูกุมิจังจริง ริโฮขอโทษที่มารบกวนน้าเอก"

ผมนั่งลงข้างน้องริโฮ ลูบหัวสาวน้อยเบาๆ อย่างเอ็นดู
"ไม่โกรธน้าใช่ไหม"

น้องริโฮเงยหน้าสบตาผมแล้วยิ้มสดใส เป็นครั้งแรกที่น้องริโฮยิ้มอย่างเต็มที่ให้ผมเห็น มันเป็นรอยยิ้มที่มำให้ใบหน้ากลมนั้นเปลี่ยนจากความหมองเศร้าเป็นความน่ารักแบบเด็กสาวอย่างที่ควรเป็น ผมเพิ่งเห็นว่าน้องริโฮก็มีความสวยและความน่ารักซ่อนตัวอยู่ ผมจ้องหน้าน้องริโฮนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ทำให้น้องริโฮต้องหลบตาแต่สองแก้มปรากฏสีแดงเรื่อๆ ขึ้นมาอย่างชัดเจน น้องริโฮเปลี่ยนเรื่องคุยกับผมเรื่องทั่วไป เมื่อหมดปมปัญาหที่ค้างคาใจน้องริโฮก็มีท่าทีผ่อนคลายลง และซักถามเรื่องส่วนตัวของผมอย่างสนใจใครรู้ ซึ่งผมก็เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังอย่างไม่ปิดบัง เว้นแต่เรื่องควยของผมที่ไม่เหมือนคนทั่วไป เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนเกือบบ่ายสองโมง ผมแปลกใจที่พูดคุยอย่างสนุกสนานกับสาวน้อยคนนี้ได้ ริโฮมองดูนาฬิกาแล้วรีบลุกขึ้นยืน
"น้าเอก.. ซูกุมิจังคงใกล้กลับแล้ว เดี๋ยวริโฮ กลับไปที่ห้องซูกุมิจังก่อนนะ"

ผมเดินมาเปิดประตูให้ น้องริโฮเดินออกจากก้องแต่ก่อนที่ผมจะปิดประตูน้องริโฮก็หันหน้ามาหาผมส่งเสียงเรียก
"น้าเอก"

"หือ….ทำไมหรือ" ผมชะงักมือที่กำลังจะปิดประตู

"ริโฮอิจฉาซูกุมิจังจริงๆ นะ"
สาวน้อยหน้าแดงอีกวูหนึ่ง แล้วกลับตัววิ่งจากไป

บ่ายสามโมง น้องซุกุมิโทรศัพท์มารายงานกับผมว่ากลับมาถึงแล้ว น้องทากาโอะกับน้องเทนกะแยกกลับไปก่อนแล้ว น้องซูกุมิแต่ขอตัวคุยกับน้องริโฮก่อน ผมทราบดีว่าเรื่องที่น้องทั้งสองคุยกันคงไม่พ้นเรื่องที่ผมคุยเปิดใจกับน้องริโฮในวันนี้ ผมได้แต่หวังว่าน้องซูกุมิคงไม่ตกใจที่น้องริโฮพบความลับ แต่จากการที่ผมได้คุยกับน้องริโฮในวันนี้ ผมมั่นใจลึกๆ ว่าทุกอย่างคงไม่ปัญหา

ผมออกไปพบปะกับเพื่อนนักธุรกิจจนกลับเข้ามาเกือบห้าทุ่ม เมื่อเปิดประตูห้องพักก็ต้องแปลกใจเพราะมีแสงสว่างในห้องนอน ผมเดินเข้าไปพบว่าน้องซูกุมิกำลังนอนคุยอยู่กับน้องริโฮบนเตียงของผม เมื่อเห็นผมเข้ามาน้องทั้งสองก็หยุดคุย แล้วลุกขึ้นนั่ง

"มาทำอะไรกันในห้องน้าละเนี่ย"ผมทักทาย

น้องซูกุมิลุกขึ้นมาดึงตัวผมลงไปนั่งบนเตียง จูบแก้มผมครั้งหนึ่งโดยไม่สนใจว่าน้องริโฮกำลังมอง
"เอ้า…." ผมแปลกใจกับกริยาของน้องซูกุมิ

น้องซูกุมิพลิกตัวทามั่งคุกเข่าบนเตียงกุมมือผมไว้แล้วจ้องตาผม
"น้าเอกรักซูกุมิไหม?"

ผมชะงักนิดหนึ่งเหลือบตาดูน้องริโฮที่นั่งดูอยู่ แต่ก็ตอบอย่างจริงจัง
"รักสิ…รักจนตายแทนได้เลยนะ"

ผมไม่ได้พูดเกินจริงแม้แต่น้อย การกระทำที่ผ่านมาพิสูจน์คำพุดของผมอยู่แล้ว น้องซูกุมิสบตาผมนิ่งแล้วถามอย่างจริงจัง
"ซูกุมิจะขออะไรจากน้าเอกได้ไหม"

"ทุกอย่าง" ผมพยักหน้า

"น้าเอก" น้องซุกุมิสูดหายใจลึกๆ
" ริโฮจังเล่าเรื่องที่คุยกับน้าเอกให้ซูกุมิฟังหมดแล้ว และซูกุมิก็เล่าเรื่องของเราให้ริโฮรับรู้ทั้งหมดเหมือนกัน ริโฮจังเป็นเพื่อนรักที่สุดของซูกุมิ และซูกุมิก็ไม่ต้องการให้การที่ซูกุมิเป็นภรรยาน้าเอก มาแยกซูกุมิจากริโฮจัง ซูกุมิจะขอสิ่งหนึ่งจากน้าเอก นั่นคือขอให้ริโฮจังได้อยู่กับน้าเอกเหมือนที่น้าเอกอยู่กับซูกุมิ น้าเอกจะทำได้ไหม"

ผมสะดุ้ง หันไปมองน้องริโฮที่นั่งก้มหน้าอยู่ แล้วหันมาสบตาซูกุมิ
"หมายความว่าซูกุมิจะให้น้า…."

น้องซูกุมิพยักหน้า
"แล้วริโฮจัง.." ผมคราง หันไปดูสาวน้อยที่นั่งก้มหน้าอยู่ น้องซูกุมิพยักหน้ารับ แล้วลุกขึ้นจากเตียง เดินมาที่ข้างผมแล้วก้มลงกระซิบ
"ซูกุมิจะไปนอนที่ห้องก่อน น้าเอกรักริโฮจังให้เหมือนกับรักซูกุมินะ.."

น้องซุกุมิจูบแก้มผมเบาๆ แล้วเดินออกไปจาห้องโดยไม่ลืมปิดประตูดังกริ๊ก น้องริโฮสะดุ้งนิดหนึ่งกับเสียง

ผมขยับตัวมานั่งข้างน้องริโฮ ที่ยังคงก้มหน้าอยู่ สองมือประสานอยู่ที่เข่าสั่นน้อยๆ น้องริโฮใส่ชุดนอนผ้าบางสีฟ้าอ่อน มันบางจนสามารถมองทะลุไปถึงผิวเนื้อได้ บราสีเนื้อไร้สายห่อหุ้มหน้าอกตูมตั้งอยู่ แต่ส่วนล่างยังคงถูกท่อนแขนบังไว้ ผมเชยคางน้องริโฮขึ้นสบตา

"ริโฮจัง…แน่ใจหรือ" ผมถามเบาๆ

น้องริโฮสบตาผม สูดลมหายใจยาวๆ ก่อนตอบ
"ริโฮแน่ใจตั้งแต่ตอนที่น้าเอกพูดถึงการหาคนที่รักแล้วล่ะ มันเป็นความรู้สึกที่ริโฮตามหาและน้าเอกก็เป็นคนที่เปิดมันออกมา ริโฮรู้ตอนนั้นว่าน้าเอกคือคนที่ริโฮจะต้องรัก แต่ริโฮไม่รู้ว่าน้าเอกจะรักริโฮหรือเปล่า"

ผมลูบไล้เส้นผมนุ่มสลวยของน้องริโฮ แล้วดึงร่างอวบของสาวน้อยเข้ามากอด กระซิบข้างหู
"น้าก็รักริโฮจังนะ แต่น้าพยายามสะกดใจไว้ ไม่งั้นริโฮจังจะหาว่าน้ายุ่งกับเด็กอายุ 12 อีก"

น้องริโฮทุบอกผมเบาๆ พึมพำ
"น้าเอกล้อริโฮอีกแล้ว"

ผมก้มลงจูบปากน้อยช่างเจรจาเบา น้องริโฮเกร็งตัวแข็งไปนิดหนึ่ง แล้วเริ่มจูบตอบ ผมเกลี่ยปลายลิ้นไปตามแนวไรฟันซี่เล็กๆ แล้วดุนดันเบาๆ น้องริโฮเเผยอฟันขึ้นแล้วส่งลิ้นออกมาสัมผัสกับปลายลิ้นของผมด้วยสัญชาติญานของเด็กสาว ผมสอดแทรกลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดรับความหอมหวานภายใน น้องริโฮครางฮือในลำคอแต่ก็แลกลิ้นกับผมไม่หยุดยั้ง ผมดึงร่างอวบของน้องริโฮเข้ามากอด มันหยุนนุ่มแล้วเต็มไม้เต็มมือต่างจากร่างกายบอบบางของน้องซูกุมิ น้องริโฮกอดตอบผมแน่นร่างเริ่มบิดไปมา

มือขวาผมเลื่อนไปที่ปลายเชือกผูกเสื้อนอนที่คอของน้องริโฮ กระตกทีเดียวเสื้อนอนบางเบาก็คลายตัวแล้วตกลงมากอที่เอวของน้องริโฮ ผมลูบคลำเต้าเต่งที่มีบราปิดไว้ ขนาดของมันอวบอิ่มเต็มมือซึ่งเป็นเรื่องปกติของเด็กสาวที่มีรูปร่างอวบ ผมบีบเคล้านก้อนเนื้อหยุ่นทั้งสองภายนอก มันนุ่มมือและหยุ่นตัวตามแรงบีบ น้องริโฮครางกระชั้น จูบผมรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ที่เริ่มเตลิดจากรสสัมผัส ผมเอื้อมือไปปลดตะขอบราด้านลัง มันดีดตัวเองกระเด้งหลุดออกจากร่างเด็กสาววัย 12 ปล่อยก้อนเยื้อเต่งตึงทั้งคู่เป็นอิสระ และสั่นไหวไปตามการบิดตัวของน้องริโฮ

ผมถอนริมฝีปาดกออกแล้วเลือนตัวลงมาชื่นชมความงามของสองเต้า มันมีขนาดเท่าผลแอปเปิลผ่าครึ่ง ฐานรูปทรงกลมแผ่กว้าง บ่งชี้ว่าต่อไปมันจะเป็นหน้าอกที่มีขนาดใหญ่คู่หนึ่ง ปลายยอดเป็นสีน้ำตาลอ่อนตามสีผิวเนื้อของน้องริโฮ มันกำลัชูชันพุ่งออกมาตามความรู้สึกของเข้าของ ผมฉกปลายลิ้นแตะยอดสีน้ำตาลนั้น น้องริโฮแอ่นตัวขึ้นส่งเสียงคราง
"โอย…น้าเอก…."

ผมไซร้จมูกไปตามฐานนมไล่ลงมาตามเอวที่ค่อนข้างหนาของน้องริโฮ สองมือเกาะกุมเต้าบีบเคล้นซึมซับความนุ่มหยุ่น น้องริโฮทิ้งตัวนอนหงายบนเตียงจากการที่ไม่สามารถทรงตัวในท่านั่งได้อีก ร่างอวบบิดส่ายไปมาตามแรงเคล้นที่หน้าอก ผมฝังหน้าลงกับหน้าท้องนวลเนียนซุกไซร้ผิวกายของเด็กสาวก่อนขะละมือจากหน้าอกมาที่ขอบกางเกงนอนแล้วเกี่ยวมันออกไปทางปลายเท้า พร้อมกับชุดนอนที่กองรวมอยู่เอว

ผมยันกายขึ้นชื่นชมกับร่างงามที่เหยียดยาวอยู่เบื้องหน้า น้องริโฮมรรูปร่างต่อข้างอวบแต่ไม่ถึงกับอ้วน มันเป็นเนื้อหนังของเด็กวัยแรกสาวที่เต่งตึงสมบูรณ์ เอวที่ค่อนข้างหนาแต่ก็ปรากฏส่วนโค้งของรูปร่าง เส้นโค้งไล่มาตามแนวสะโพกอวบอัด ท่อนขาเนื้อเต็มจนไม่มีช่องว่าง ที่กลางลำตัวมีเพียงกางเกงในตัวน้อยสายการ์ตูนปิดกั้นความลับที่เด็กสาวป้องกันมา 12 ปีเต็ม ผมพลิกตัวน้องริโฮให้คว่ำ อวดแก้มก้นหนาเนียน ซุกไซร้จมูกไปตามแนวแผ่นหลัง จนน้องริโฮครางฮือออกมา

ผมไล่ซุกไซร้มาถึงของกางเกงใน สองนิ้วเกี่ยวขอบแล้วรูดมันปราดเดียวลงไปทางปลายขา มันติดขัดเล็กน้อยจากความอวบของสะโพก แก้มก้นนวลเนียนหยุ่นมือผมรีบสลัดเลื้อผ้าทุกชิ้นออกจากร่างกายโดยไม่หยุดการเล้าโลมน้องรโฮทางด้านหลัง เมื่อผมสัมผัสแล้วพลิกตัวน้องริโฮอีกครั้งให้นอนหงาย น้องริโฮรีบเอามือมากุมไว้ สั่นหน้าไปมา
"น้าเอกอย่าดู..ริโฮอายนะ"

ผมเลื่อนตัวไปซุกไซร้ข้างซอกคอละมุน กระซิบเบาๆ
"ไม่ต้องอายน้าหรอก เดี๋ยวน้าจะทำให้ริโฮมีความสุขนะ"

มือผมกุมมือสาวน้อยดึงออกจากการปกปิด น้องริโฮยอมปล่อยมือที่กุมไว้โดยไม่ต่อต้าน มือผมกุมโหนกหีน้องริโฮเอาไว้เต็มมือด้วยความตื่นเต้น มันเป็นโหนกหีที่กว้างใหญ่ตามรูปร่างของสะโพก ผมอดใจไม่ไหวต้องเลื่อนตัวลงไปเพื่อประทับภาพของมันเอาไว้ด้วยตา

เนินหีขนาดใหญ่แผ่กว้างขยายอาณาเขตไปเกือบครึ่งของท้องน้อย แต่กลับดูดีเมื่อมันถูกจัดวางไว้บนสะโพกอวลอัดของเด็กสาว ไรขนบางเบาสีทองอ่อนเริ่มปกคลุมพื้นที่ โดยมีกระจุกสีเท่าลางๆ อยู่ด้านบน เมื่อดูจากขอบเขตของกลุ่มไรขนแล้วผมเชื่อว่ามันจะปกคลุมเนินหีทั้หงมดจนมิดในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ร่องสวาทสีชมพูปิดแน่นด้วยแคมอวบหนา ขนาดของมันดูจะใหญ่กว่าน้องซูกุมิ น้ำเสียวไหลเยิ้มออกเป็นทาง ผมฝังหน้าลงไปที่ร่องหีงดงามนั้นดูดเลียน้ำเสียวราวกับคนกระหายน้ำกลางทะเลทราย

น้องริโฮกระตุกร่างผวาขึ้น สองมือขยุ้มศรีษะของผมแน่น ส่งเสียงคราญคราง
"อู๊ย..น้าเอกทำอะไร..ริโฮจะฉี่ราดแล้วนะ"

ผมยังไม่ยอมถอนใบหน้าออกจากเนินหีกว้างใหญ่ ปลายลิ้นกวาดสำรวจอาณาเขตของร่องหลืบไปมา แล้วดันกดไปที่เม็ดเสียวด้านบนเป็นจังหวะ น้องริโฮบิดส่ายร่างไปมา สองมือบางครั้งก็พยายามผลักหัวผมให้ออกจากเนินนูน แต่แล้วก็กลับกดอัดเข้าไปแล้วส่ายสะโพกไปมา สอองมือผมขยำสะโพกอวบแน่นระรัวปลายลิ้นไม่ยั้ง แล้วฉกลงไปในร่องหลืบลากขึ้นลง น้ำเสียวน้องริโฮทะลักตามออกมาเนืองนองจนเลอะหน้าผมไปหมด ผมบดจมูกเข้ากับติ่งเสียวส่ายไปมา สูดกลิ่นหมอชื่นใจของเนินหี น้องริโฮบิดสะโพกไปมาราวกับงู ร้องลั่น

"ว๊าย ..น้าเอก..ริ ริ โฮ…ฉะ ฉะ ฉี่ราดแล้ว"
น้องริโฮเกร็งสะโพกยกสูง สั่นระริก ก่อนทิ้งลงกับพื้นเตียง เสียงหอบหายใจของสาวน้อยดังถี่ ผมถอนปาดออกจากเนินหี ขึ้นมากอดร่างของริโฮไว้ ก้มหน้าแนบแก้มเนียน

"ไม่ใช่ฉี่หรอกริโฮจัง นี่เรียกว่าเสียวถึงสุดยอดน่ะ"

น้องริโฮหลับตาพริ้ม ใบหน้าน่ารักแดงซ่าน พูดเบาๆ
"ริโฮใจจะขาดเลยน้าเอก อย่างนี้เองที่ซูกุมิจังเล่าให้ฟังว่ามันราวกับขึ้นสวรรค์"

ผมประทับจูบที่ปากน้อย แล้วถามต่อ
"ซูกุมิจังเล่าอะไรให้ฟังอีกล่ะ"

น้องริโฮพลิกร่างมากอดผมไว้ จ้องตาแล้วตอบเบาๆ อย่างอายๆ
"ซูกุมิจังบอกว่า น้าเอกเอา เอ้อ..ควย..ใส่ลงไปใน เอ้อ .. หี แล้ว เย็ด จนซูกุมิจังขึ้นสวรรค์น่ะ"

ผมหัวเราะเบาๆ
"แล้วริโฮอยากขึ้นสวรรค์หรือยัง"

น้องริโฮพยักหน้าแล้วถามเสียงอ่อยๆ
"มันจะเจ็บมากไหมน้าเอก"

ผมไม่ตอบ สองมือไล้ลงไปที่เนินหีอวบนูน บีบคลึงมันเบาๆ จนน้องริโฮสูดปาก ผมลากปลายนิ้วผ่านไปตามรอยผ่าของร่องหลืบ ด้วยความมที่น้องริโฮเป็นเด็กที่ร่างกายอวบอิ่ม ร่องหลืบของน้องริโฮจึงมีขนาดใหย่กว่าน้องซูกูมิเล็กน้อย ผมเชื่อว่าน่าจะใช้ควย 7 นิ้วได้โดยไม่ต้องสะกดกลั้นอารมรณ์กับควย 2 นิ้วครึ่ง แต่เพื่อป้องกันความเจ็บปวด ผมจำเป็นต้องปลุกอารมณ์น้องริโฮให้พุ่งถึงขีดสุด และใช้เครื่องช่วยหล่อลื่นบรรเทาความคับแคบของรูหีที่จะต้องรับควยอันแรกในชีวิต

ผมกระตุ้นติ่งเสียวของน้องริโฮต่อเนื่อง ร่างน้อยเริ่มส่ายไปมาตามอารมณ์เสียวที่เพิ่มขึ้น ผมประทับจูบน้องริโฮหนักๆ และใช้ลิ้นไล่ตามลิ้นของน้องริโฮ ไม่นานน้องริโฮก็เริ่มคุ้นเคยกับการไล่จับกันในช่องปาก การจูบเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมบดขยี้ริมฝีปากบางของน้องริโฮต่อเนื่อง แต่น้องริโฮก็ตอบโต้โดยไม่ยอมแพ้ ร่างกายของเราทั้งสองกอดกันแน่น มือผมยังคงกระตุ้นติ่งเสียวและงอนิ้วกลางผ่านเข้าไปในร่องหลืบช้าๆ โดยหมุนควงเป็นวง น้ำหล่อลื่นที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายของน้องริโฮทำให้มันเข้าไปได้ลึกขึ้นเรื่อยๆ

น้องริโฮบิดสะโพกรับการรุกรานจากนิ้วของผม ใบหน้ากระตุกนิดหนึ่ง คิ้วขมวดเป็นวงเมื่อนิ้วเริ่มเคลื่อนไหวเข้าออก แต่น้องริโฮก็ยังไม่ยอมหยุดจูบที่ดุเดือด ควยผมพองตัวแข็งปั๋งกระดกเสียดสีสะโพกน้องริโฮเหมือนกับจะเตือนว่าได้เวลาแล้ว น้องริโฮเลื่อนมือลงมาสัมผัสท่อนควยผมที่แนบอยู่กับสะโพก แล้วลืมตาโพลง ผมไม่ปล่อยให้น้องริโฮตกใจ กดร่างลงทับร่างเปลือยนวลเนียน แล้วส่ายหน้าอกบดยี้นมคู่น้อยของน้องริโฮไปมา น้องริโฮครางฮื้อในลำคอปล่อยมือจากแท่งควยโอบกอดผมแน่น

ผมเอื้อมมือไปหาหลอดเจลหล่อลื่นที่หัวเตียง ซึ่งผมมีไว้ประจำยามร่วมรักกับน้องซูกุมิ ที่แม้จะสามารถรับควยขนาด 7 นิ้วของผมได้ทั้งหมดแต่การเริ่มต้นเย็ดโดยมีเจลช่วย ก็ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น ผมบีบเจลลงบนนิ้วมือแล้วป้ายที่ร่องหีของน้องริโฮ ความเย็นของเจลทำให้น้องริโฮสะดุ้งเล็กน้อย

น้ำหล่อลื่นที่ไหลเนืองนอง นิ้วที่ชักเข้าออกภายใมรูหีได้โดยไม่มีอาการเจ็บปวด ทำให้ผมเชื่อว่าน้องริโฮพร้อมแล้วสำหรับการเย็ด ผมถอนปากจากการจูบ จ้องหน้าน้องริโฮที่กำลังเป็นสีแดงจัด แววตาหรี่ปรือ ผมยาวสยายกระจายเต็มหมอน เป็นภาพที่กระตุ้นอารมณ์ผู้ชายทุกคนในโลกได้ไม่ยากนัก ผมยกสะโพกขึ้นจ่อปลายควยเข้ากับรูน้อยๆ ที่ฉ่ำเยิ้มของน้องริโฮแล้วก้มลงกระซิบ
"น้าจะเย็ดริโฮจังล่ะนะ.."

น้องริโฮพยักหน้ารับ กระซิบตอบเสียงสั่น
"น้าเอกเบาๆ นะ…"

ผมกวาดแท่งควบไปตามขอบเนินหีไต่มาตามด้านล่าง แล้วจ่อตรงกับปากทางเข้าน้อยๆ ปลายควยหมุนเป็นวงค่อยๆ แทรกตัวลงไปหาความอบอุ่นภายใน ความลื่นของเจลทำให้มันผ่านลงไปได้เรื่อยๆ สองแคมน้องริโฮโอบรัดปลายหัวไว้แน่นเปรี๊ยะ ราวกับจะต่อต้านการบุกรุก แต่กล้ามเนื้ออ่อนเยาว์ของน้องริโฮไม่สามารถต้านแรงกดได้ หัวควยผ่านเข้าไปเรื่อยๆจนจมมิดเงี่ยง

น้องริโฮกัดฟันแน่น น้ำตาซึงออกมาทางหางตา ผมใช้ปลายลิ้นเลียซับน้ำตาแล้วปลอบเบาๆ
"ริโฮจังเป็นไงบ้าง ทนได้ไหม"

น้องริโฮพยักหน้า แต่ยังคงกัดฟันแน่น ส่งเสียงอู้อี้
"ริโฮทนได้น้าเอก ซูกุมิจังทนได้ ริโฮก็ต้องทนได้"

ผมจูบใบหูเล็กๆ ของน้องริโฮกแล้วบอกเบาๆ
"ริโฮจังทนอีกนิดเดียวนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วล่ะ"

ผมส่ายสะโพกเป็นวงกลมเพื่อขยายร่องหลืบของน้องริโฮให้พร้อมกับการบุกรุกขึ้นต่อไป น้องริโฮคลายการกัดฟันลง พ่นลมหายใจกระชั้นถี่ออก ส่งเสียงคราง
"ฮูยส์ น้าเอก…ริโฮเสียวจัง…."

สะโพกน้องริโฮส่ายไปมาตามการเคลือนไหวของสะโพกผม แต่ร่องหลืบยังคงบีดร