[เล่าเรื่องเสียว]

Mask Fancy 2 (เรื่องเสียวๆรูป)

      ### ตอนที่2 ###

และแล้วก็ถึงวันรุ่งขึ้น มาลินกระสับกระส่ายตัดสินใจไม่ถูกว่าจะไปดีหรือเปล่า แต่ขณะที่ยังตัดสินใจยังไม่ได้ ก็ยังไม่วายที่จะคัดเลือกกางเกงในที่จะใส่ในคืนนี้
"เอ...เอาตัวไหนดี ตัวนี้ดีกว่า ปิดมิดชิดดี"
"อืมม...ไม่เอาดีกว่าเชยชะมัด เดี๋ยวใคร ๆ ก็หาว่าเราโบราณพอดี หรือว่าตัวนี้ดีบางเฉียบเลยไม่ไหว หรือตัวนี้ดีมีลูกไม้เห็นขนทะลุพรอมแพรม หรือ G-String ดีนะ"
"แม่ทำอะไรอยู่ครับ"
มาลินถึงกับสะดุ้งตกใจหายวาบ
"โอ้!!! ทำไมลูกเข้ามาในห้องแม่ไม่เคาะประตูก่อน" มาลินดุลูกชาย
"อ้าว ก็ผมเห็นประตูมันเปิดอ้าทิ้งไว้นี่ครับ"
"อะ..เอ่อ อ้อ เหรอ งั้นปิดให้แม่ที แม่จะเปลี่ยนชุด"
"ได้ครับ ..แม่ครับคืนนี้ผมขอไปนอนค้างบ้านเจ้าศิวะดูฟุตบอลนะครับ"
"ไปนอนบ้านเขาอีกแล้วเหรอลูก เกรงใจเขาออก แต่ก็..อืม..ไปเถอะจ๊ะ"
"ขอบคุณครับ..เย้!!!" โอ้พูดพลางปิดประตูห้อง แต่ก็ให้นึกฉงน
"เอ... ทำไมคราวนี้ของ่ายจังวะ เห็นทุกทีกว่าจะขอได้ แทบตาย ฮึ่ม.. ช่างมันเถอะ แม่อนุญาตก็ดีแล้ว อิอิ"
คล้อยหลังลูกชาย มาลินคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
"ฮัลโหล ราตรีเหรอ คืนนี้ OK 3 ทุ่มนะ"
"อ้าว เปลี่ยนใจไปแล้วเหรอมาลิน แล้วสามีเธอล่ะ"
"ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการได้"
"ได้ งั้นเจอกัน 3 ทุ่มตรงนะ"
ครั้นเวลา 3 ทุ่ม เสียงรถของราตรีก็เข้ามาในบ้านของมาลิน ชาตรีสามีของมาลินก็ถือไม้เท้าเดินลงบันได้มา
"อ้าว...นั่นจะไปไหนน่ะมาลิน" สามีของเธอถามด้วยเสียงสั่นเครือตามวัยที่ชราและกำลังป่วย
"มีงานเลี้ยงที่สโมสรน่ะ คืนนี้หนูกลับดึกหน่อยนะ พี่นอนไปเถอะ ส่วนกับข้าวยายแจ๋วจัดการให้แล้วในครัว"
พูดเสร็จเธอก็รีบก้าวออกจากประตูบ้าน โดยไม่รอฟังคำกล่าวจากสามีอีก และแล้วมาลินก็เข้ามาถึงบริเวณงานเลี้ยง
"โอ้โฮ ทำไมตกแต่งสถานที่ซะหรูอย่างนี้ล่ะ มีริบบิ้นห้อยระโยงไปทั่วเลย" มาลินตะลึง
"ก็อย่างนี้แหล่ะ งานระดับ VIP นี่นา ดูอย่างทางเข้าสิ กว่าจะเข้ามาได้เห็นไหมล่ะ ลึกลับซับซ้อนผ่านตั้งหลายด่านแน่ะ" ราตรีกล่าว
"อืม ฉันชักตื่นเต้นแล้วล่ะ ราตรี มาลิน" อัญญากล่าวพร้อมกับขนลุกซู่....
"ฉันก็เหมือนกัน"
ราตรีก็รู้สึกเช่นเดียวกัน มาลินพูดไม่ออกได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ แล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ
"เชิญทางนี้เลยค่ะ เดี๋ยวเชิญแต่งตัวที่ห้องนี้ได้เลยนะคะ"
พนักงานต้อนรับสาวสวยชุดบันนี่ออกมาต้อนรับ ทั้งสามคนจึงเดินเข้าสู่ห้องแต่งตัวเพื่อเตรียมเข้าไปในห้องจัดงาน ภายในห้องแต่งตัวสามสาวกำลังรวบรวมความกล้า แล้วกำลังจะถอดเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวต่อหน้าเพื่อน แต่ก็ยังลังเลอาย ๆ กันอยู่ทั้งสามคน ราตรีเห็นท่าไม่ดีจึงเป็นคนเริ่มต้น
"ถึงฉันจะ 33 แล้วแต่หุ่นชั้นยังดีนะ"
ราตรีกล่าวเพื่อกลบเกลื่อนความอาย พลางถอดเสื้อเชิ้ตและกระโปรงออก และเธอก็ปลดตะขอเสื้อในออก ปล่อยให้นมสองเต้าอูมใหญ่ซึ่งยังมิได้คล้อยยานไปตามวัย ออกมาอวดสายตาต่อหน้าเพื่อนทั้งสอง สองสาวทั้งมาลินและอัญญาพอเห็นเพื่อนไม่อายแล้วถอดแบบนั้น จึงเกิดความกล้าและถอดเสื้อผ้าบ้าง
"โอ้โห..หัวนมเธอใหญ่ดีจังมาลิน" อัญญากล่าวพร้อมกับมองไม่ละสายตา
"อัญญา เธออย่ามองกันอย่างนี้สิ ฉันอายนะยัยบ้า" มาลินกล่าวเขิน ๆ ค้อนควับเข้าให้
"นี่ พวกเธอ อย่ามาแซวกันเองอย่างนี้สิ สูญเสียความมั่นใจหมด โน่น.. ไปดูในห้องงานโน่นมีเพียบ" ราตรีท้วง
สามสาวถึงแม้ไม่ได้เป็นวัยสาว แต่ทุกคนยังรักษาหุ่นได้อย่างดี ราตรีหน้าอกอูมใหญ่ หัวนมตั้งชี้ ผิวออกคล้ำ ขาอวบ ก้นงอนได้รูป ผมยาวหยิก (เพิ่งไปทำผมมา) ใส่กางเกงในเครื่องหนัง แบบ G-String มีขนนกประดับอยู่ที่ขอบกางเกงใน อัญญาผิวขาวหมวย รูปร่างบางแต่ก็มีดีในตัวเอง นมขาว หัวนมสีน้ำตาลอ่อน ขนาดเต้านมไม่ใหญ่มาก นมคล้อยเล็กน้อย ผิวละเอียด ผมยาวถึงหลัง ใส่กางเกงในลูกไม้แบบมองทะลุได้สีขาว มาลิน หน้าอกเต่งตึงที่สุด เนื่องจากได้สามีชรา ทุกส่วนสัดจึงถูกใช้งานน้อยครั้ง ทำให้ยังดูอวบ มาลินมีขนที่แขนและหน้าท้องเจือๆ ดูเซ็กซี่ ก้นขาวจ้ำม่ำ ดูมีน้ำมีนวล แต่ไม่ถึงกับอ้วน เต้านมขาว ฐานหัวนมใหญ่ หัวนมสีชมพู แต่ช่วงตั้งแต่ล่างสะดือลงไป ออกจะอวบ ต้นขาดูใหญ่ มาลินเลือกกางเกงสีชมพูบางๆ มองทะลุได้ แต่มีลายลูกไม้ด้านหน้า เอาไว้ปิดบังของสงวน
"ไปกันได้หรือยังล่ะ" ราตรีชวน
"เอ่อ ไป..ไป.. สิ"
===========================

### ตอนที่ 3 ###

สามสาวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวและเดินเข้าไปในห้องงานด้วยความตื่นเต้น ภายในห้องงานมีแสงไฟสลัวและมีเสียงเพลงดังอย่างครึกครื้น พอมาถึงทุกคนก็ตะลึงกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า
"โอ้โห..คนเยอะจังเลยราตรี" มาลินอุทาน
"แถมยังไม่ใส่เสื้อผ้ากันเลยด้วย โทงเทงไปหมด"
อัญญาอุทานบ้าง สามสาวเริ่มปรับตัว ปรับความรู้สึก และพยายามขจัดความอายของตัวเองทิ้งไป ไม่นานนักก็เริ่มรู้สึกกลมกลืนไปกับบรรยากาศนั้น
"ไป..เราไปหาที่นั่งกันก่อนเถอะ"
ราตรีชวน หลังจากเลือกทำเล หาที่นั่งแล้วได้แล้ว สามสาวก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เพื่อสร้างความคึกคักให้กับตัวเอง
"ยู้ฮู้....เอ้า!!! ชนแก้วหน่อย"
เสียงหัวเราะปะปนกับเสียงเพลงอึกทึก ช่างดูได้บรรยากาศความซ่ายิ่งนัก เวลาผ่านไปได้สักพักนึง สามสาวเริ่มคึกคักตามลำดับ
"นี่ ๆ เธอดูแม่คนนั้นสิ นมก็ใหญ่ล้น แถมอ้วนแผละอีก คิก ๆ "
อัญญาเริ่มสอดส่ายสายตามองไปรอบ ๆ ตัวหลังจากแอลกอฮอล์ในเลือดได้ที่แล้ว
"เธอดูแต่ผู้หญิง เธอไม่ดูผู้ชายบ้างล่ะ ดูคนนั้นสิ นี่ขนาดยังไม่แข็งตัวนะยังใหญ่ขนาดนั้นเลย" ราตรีก็เริ่มชักกรึ่ม ๆ เช่นกัน
"ไหน ๆ " อัญญาชะเง้อมองตามด้วยความอยากรู้อยากเห็นบ้าง
"นั่นไง นั่นไง มุมโน้น" ราตรีชี้
"โอ้หูย...เธอเอ๊ย..ใหญ่จริง ๆ ด้วย มีหวังโดนเสียบทีบานแน่ย่ะ ฮ่า ๆ ๆ " อัญญาหัวเราะร่วน
มาลินเองก็เริ่มหน้าแดง เลือดสูบฉีด และกำลังมีอารมณ์คึกคักสุดขีดเช่นกัน แต่ก็ยังคงไว้ท่าตามประสาผู้ดีเก่า
"พวกเธอนี่ ทะลึ่งจริง ๆ " มาลินกล่าว
เหล่าผู้คนเดินเพ่นพ่านไปมา บ้างก็เดินอวดของลับกันอล่างฉ่างทั้งหญิงและชาย บ้างก็มีเพียงกางเกงในตัวจิ๋วบังที่นาผืนน้อย ๆ เอาไว้ แต่ถึงแม้จะมีกางเกงในปิดบังเอาไว้ ก็ดูเหมือนทุกคนเต็มใจที่จะเปิดเผยมันออกมาโชว์ถ้าหากเจอคนที่ถูกใจ
"นี่ ราตรีเธอจะถอดกางเกงในนั่นออกมั๊ยคืนนี้" อัญญาถาม
"อ๋อ แน่นอน!! ถ้าฉันเจอหนุ่มหุ่นล่ำ ๆ กล้ามใหญ่ ๆ ตามสเป็คของฉันล่ะก็.. และที่สำคัญฉันชอบท่อนใหญ่ ๆ มันสะใจดี ฮ่า ๆ " ราตรีกล่าวด้วยสีหน้าระรื่น
"ของฉันชอบยาว ๆ นะ ไม่ชอบใหญ่มาก เพราะยาว ๆ มันถึงใจดี แล้วเธอล่ะมาลิน" อัญญากล่าวบ้าง
"ไม่!! ฉันไม่ถอดเด็ดขาด แค่นี้ฉันก็อายจะแย่อยู่แล้ว" มาลินยืนยันหนักแน่น
ราตรีและอัญญามองหน้ากันเลิ่กลั่ก พร้อมกับเชื่อในคำพูดนั้นของมาลิน เพราะมาลินถูกเลี้ยงมาแบบลูกผู้ดี คงรักนวลสงวนตัวมากกว่าพวกเธอเป็นแน่
"เอ่อ..ราตรี แต่ฉันยังกังวลอยู่อย่างหนึ่ง" มาลินถาม
"อะไรเหรอ"
"เธอว่า จะมีคนจำเสียงของเราได้มั๊ย"
"โถ...นึกว่าเรื่องอะไร จำไม่ได้หรอก เสียงพูดที่ผ่านหน้ากากที่เราใส่อยู่มันฟังดูทุ้ม ๆ กว่าปกติ ฉันยังจำเสียงเธอไม่ได้เลย" ราตรีบอก
"เสียงเพลงก็กลบออกอย่างนี้" อัญญาเสริม
"นั่นสิเนอะ เสียงพวกเธอก็ฟังดูเพี้ยนไปเหมือนกัน" มาลินเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย
"เธอกังวลมากไป เดี๋ยวจะไม่สนุกเอา" อัญญาพูดพลางยกแก้วเหล้าเย็น ๆ ขึ้นมาดื่มอย่างชื่นใจ
ทันใดนั้นก็มีหนุ่มรูปร่างสูง หุ่นดี ผิวขาว ใส่หน้ากากเสือดาว กางเกงในสีดำ ถือแก้วเหล้าเดินเข้ามาพวกเธอ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลขึ้นว่า
"ขอโทษครับ ถ้าไม่รังเกียจเต้นรำกับผมซักเพลงได้ไหมครับ"
สามสาวหันมามองตามเสียงนั้น แล้วมองหน้ากันเหมือนขอความคิดเห็น
"กับใครล่ะคะ? " ทุกคนแทบจะถามเป็นเสียงเดียวกัน
ชายหนุ่มหันมาทางมาลิน สาวหน้ากากสีชมพู เพราะหุ่นของเธอดูต้องตามากที่สุด นมเต่งตึง หัวนมชี้ ผิวขาวมีน้ำมีนวลน่าสัมผัส
"กับคุณไงครับ"
"เอ่อ..ขอโทษนะคะ ฉันไม่ชอบเต้นรำ" มาลินกล่าวปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย
ราตรีเห็นท่าไม่ดีก็เลยพูดแทรกขึ้นมาว่า
"แต่ฉันชอบ"
ชายหนุ่มกลัวเสียหน้า ประกอบกับคิดว่าใครก็ได้ ขอให้เป็นผู้หญิงเถอะ จึงเอ่ยกับราตรีว่า
"งั้น คุณจะเต้นรำกับผมได้ไหมครับ"
"ได้..ถ้าคุณเอาไอ้นี่ออกมาโชว์ให้ฉันดูก่อน"
ราตรีกล่าวด้วยน้ำเสียงหัวเราะปนทะลึ่งพร้อมกับเอานิ้วชี้ตรงเป้ากางเกง ซึ่งมันอยู่ไม่ห่างจากหน้าของราตรีนัก นิ้วของราตรีห่างจากเป้ากางเกงของเขาไม่ถึงคืบ
"ฮิ ๆ ราตรีเธอนี่ร้ายกาจจริง ๆ" อัญญาเอามือปิดปากหัวเราะชอบใจ ส่วนมาลินก็แอบอมยิ้ม
สามสาวหัวเราะอย่างสนุก ส่วนชายหนุ่มกำลังอยู่ในภาวะตัดสินใจ และสูดลมหายใจเข้าก่อนจะพูดว่า
"ได้เลย เล่นไม่ยาก"
พูดเสร็จเขาก็ล้วงจ้าวโลกของเขาออกมาอวดต่อหน้าสาว ๆ สร้างความตะลึงในความกล้าของเขายิ่งนัก
"มันแปลกดีจัง หัวสีแดงดีจังเลย" อัญญาคิดในใจ มาลินเองก็มองตาไม่กระพริบเหมือนไม่เคยเห็น
"ทำไมมันเล็กจังล่ะ" ราตรีกล่าว
"แหม.. ก็มันยังไม่แข็งตัวนี่ นี่ถ้ามันแข็งนะ 7 นิ้วเชียวนาจะบอกให้" ชายหนุ่มโอ้อวดด้วยความภาคภูมิใจ
"จริงเหรอ? " ราตรีทำน้ำเสียงไม่เชื่อ
"เหรอ แล้วทำยังให้มันแข็งตัวล่ะ" อัญญากล่าวด้วยความสนใจอยากรู้อยากเห็น
"ก็เปิดของพวกคุณให้ผมดูบ้างสิครับ"
"แหวะ! ลูกไม้ตื้น ๆ ฉันไม่หลงกลหรอกย่ะ" ราตรีเมินหน้าและยิ่งทำน้ำเสียงประชดประชันเข้าไปใหญ่
ชายหนุ่มจึงเสียไม่ได้ เลยเอามือจับจ้าวโลกของตัวเองรูดขึ้นรูดลงช้า ๆ เบา ๆ ท่ามกลางสายตาที่ลุ้นจ้องมองด้วยความอยากรู้ของสามสาว ไม่นานนัก จ้าวโลกที่หลับไหลก็ผงาด ผงกหัวขึ้นมาอย่างองอาจ อวดศักดาให้สามสาวได้เห็นประจักษ์แก่สายตา
"โอ้โห..ใหญ่และแข็งเป๊กตามที่คุยไว้เลย" อัญญาทึ่ง ปลายหัวที่แดงใสต้องกับแสงไฟทำให้ยิ่งดูน่ามอง
"เห็นมั๊ย ทีนี้เชื่อผมหรือยัง"
"โอเค ฉันจะเต้นรำกับคุณ"
ราตรีพูดพร้อมกับลุกขึ้นยื่นมือออกไปให้ชายหนุ่มจูงออกไป ทิ้งให้อัญญาและมาลินนั่งกันอยู่สองคน
"เธอว่าจะมีคนชวนเราออกไปเต้นรำบ้างไหมมาลิน" อัญญารำพัน
"หุ่นเธอสวยก็ดีนะ ฉันว่าเดี๋ยวชายหนุ่มต้องมาชวนเธออย่างแน่นอน" มาลินปลอบเพื่อน
สักพักหนึ่งราตรีก็กลับมานั่งที่พร้อมกับชายหนุ่มคนเดิมก็มานั่งด้วยข้าง ๆ