[เล่าเรื่องเสียว]

ฝืน 1-5 ของคุณ ซุ่ม (ประสบการณ์เสียว)

    ตอนที่ 1

“ สวัสดีครับคุณป้า.....เออ..คุณแพรอยู่ไหมครับ ”
บุรุษหน่มรูปหล่อแต่งกายสุภาพเอ่ยถามหญิงชราซึ่งกำลังมาเปิดประตูบ้านกล่าวถามขึ้นอย่างสุภาพ
“ อยู่ค่ะคุณสุพจน์....เชิญเข้ามาข้างในก่อนซิค่ะ.....ป้าก็นึกว่าใครไม่เห็นคุณแพรบอกไว้เลย”
ป้านงค์ซึ่งเป็นแม่บ้านกล่าวตอบอย่างสุภาพ พร้อมกับเปิดประตูให้สุพจน์ขับรถเข้ามาจอดข้างในภายในบ้านหลังใหญ่
“ผมไม่ได้นัดไว้หรอกครับป้า....พอดีเจ้าเก่งมันบอกให้ช่วยมารับคุณแพรไปงานเลี้ยงคืนนี้แทนมันติดประชุมมารับไม่ทันนะครับ ”
ชายหนุ่มกล่าวบอกป้านงค์ขณะก้าวลงจากรถเก๋งคันงาม
“คุณแพรยังไม่ได้แต่งตัวเลยคะ......เห็นเมื่อกี้อยู่ในห้องรับแขกสงสัยดู โทรทัศน์อยู่ คุณสุพจน์เข้าไปหาเธอซิคะ..ป้าไม่ทราบว่าคุณแพรเธอรู้หรือเปล่าว่าคุณสุพจน์ มาแล้ว..”
“ครับป้า....งั้นผมเข้าไปหาคุณแพรก่อนน๊ะครับ ”
วันนี้เจ้าเก่งเพื่อนรักของเขาได้ขอให้เขาช่วยมารับภรรยาสาววัย 24 เพื่อไปงานเลี้ยงแทน โดยโทรศัพท์มาบอกว่าตนเองติดประชุมและจะตามไปงานเลี้ยงภายหลัง ซึ่งสุพจน์ก็ไม้รู้หรอกว่าเพื่อนรักตนจะติดประชุมจริงหรือไม่ แต่เพราะภรรยาของเพื่อนรักนั้นเป็นสาวสวยวัยสะพรั่งแม้จะแต่งงานแล้วแต่งาน แต่งงานก็เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นานนัก ความสวย ความสาว ยังมีอยู่เต็มทุกอณูในตัวของเธอดึงดูดให้เขาต้องปฏิเสธ ญาดา คู่หมั้นสาวคนสวยของเขาที่รบเร้าให้ไปดูหนังด้วยกัน ในวันนี้ แพรวา หรือ แพร สาวสวยในสังคมชั้นสูงซึ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มในแวดงวงเดียวกัน ทั้งหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ภายหลังเธอจบการศึกษาปริญญาตรีและโท จากอเมริกาก็กลับมาเมืองไทย และได้มาพบรักกับเพื่อนรักของเขา .ปณิธาน หรือเก่ง หนุ่มผู้โชคดีซึ่งเป็นทายาทเจ้าของบริษัทขายรถชื่อดังแห่งหนึ่งของเมืองไทย แต่เบื้องหลังนั้น แพรเองกลับไม่รู้ว่าสามีเธอนั้นเป็นนักรักตัวฉกาจ มีหญิงสาวหลายรายผ่านมาให้เชยชมตลอดเวลา โดยเฉพาะพวกนักเรียน นักศึกษา สวยๆที่มาสมัครเป็นพริตตี้ต่างก็ต้องตกให้ เก่ง เชยชมอยู่เสมอ......ตลอดกว่า 6 เดือนนับตั้งแต่งแต่งงานกันเก่งกลับถึงบ้านเร็วแทบจะนับครั้งได้ จะเป็นเฉพาะช่างเดือนแรกเท่านั้นเพราะเธอเป็นของใหม่ แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็กลับไปอยู่สภาพเดิมเพราะแต่ละวันจะมีนักศึกษาเข้ามา สมัครเป็นพริตตี้ตามงานแสดงรถยนต์อยู่ตลอดเวลา ซึ่งแต่ละคนก็มีความสวยไม่แพ้กับเธอเองเช่นกัน
“ คุณแพรครับอยู่ไหมครับ.......”
สุพจน์ส่งเสียงเรียก ภรรยาของเพื่อนรักขณะเปิดประตูเข้าไปในห้องรับแขก เงียบ ไม่มีเสียงตอบกลับมาของเธอ เขาเพ่งมองไปรอบๆห้องภายหลังจากปิดประตูห้องรับแขกซึ่งถูกจัดแยกเป็นห้อง ส่วนตัวสำหรับดูโทรทัศน์และไว้รับแขกที่สนิทสนมกัน ภาพที่ปรากฎอยู่ข้างหน้าเป็นภาพหญิงสาวที่นอนหลับสนิทบนเก้าอี้โซฟารับแขก ซึ่งเป็นเก้าอี้ยาว ด้วยท่าที่เธอต้องนอนตะแคงด้านข้างไปตามความยาวของเก้าอี้ซึ่งมีขนาดไม่ กว้างนักทำให้ชายชุดนอนที่สวมใส่อยู่ร่นขึ้นมาถึงต้นขา เผยให้เห็นเรียวขาขาว ของเจ้าของร่าง ซึ่งบัดนี้ นับตั้งแต่เขาก้าวเข้ามาก็ยังไม่มีทีท่าว่าเธอจะรู้สึกตัวต่างใด ประกอบกับภายในห้องที่ค่อนข้างจะมืดเพราะม่านบังแดดได้ถูกเลื่อนมาปิดไว้หมด มีเพียงแสงไฟสะหรัวที่เปิดไว้ริบหรี่ท่านั้น ทำให้แสงไฟที่ส่องกระทบกับเรียวขาของหญิงสาวดูขาวเนียนน่าหลงใหลยิ่งนัก สุพจน์ยืนมองภาพหญิงสาวภรรยาเจ้าของบ้านชั่วขณะหนึ่งและก้าวเดินตรงเข้าไปหา อย่างไม่รู้สึกตัว จิตใต้สำนึกของเขาสั่งให้เขาเดินเข้าไปให้เงียบที่สุด เวลานี้เขาไม่อยากให้เธอตื่นขึ้นมา เพราะเขาต้องการจะเข้าไปใกล้ให้มากที่สุดซึ่งจะได้มีเวลายลโฉมของหญิงเจ้า ของบ้านได้ทุกสัดส่วนที่ถูกเปิดเผยอยู่ในขณะนี้
“ ขาว.....สวยจริงๆเลยโว้ย.....เห็นข้างนอกว่าขาวแล้ว..ข้างในกลับขาว...เนียน ... ฉิบหายเลย ” สุพจ์นึกขึ้นในใจ
ตัวเขาเองก็ไม่ต่างจากเจ้าเก่งเพื่อนรักของเขาเท่าไหร่นัก แม้จะไม่มีผู้หญิงให้เขาได้มีโอกาสตักตวงนับจำนวนได้เท่าเจ้าเก่ง แต่แต่ละคนที่เขาผ่านมานั้นหากเทียบกับเจ้าเก่งแล้วก็นับได้ว่าพอๆกัน ขณะเดียวกันก็ใช้มือค่อยๆลูบไล้ต้นขาของหญิงสาวเจ้าของบ้านซึ่งขณะนี้อยู่ใน อาการหลับสนิท สูงขึ้นเรื่อยๆเลยผ่านขึ้นมา แต่เพราะกลัวว่าหากเธอตื่นขึ้นมาพบเขาจะไม่มีข้อแก้ตัวและอาจผิดใจกับเพื่อน รักของเขากลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ เขาจึงตัดสินใจเลื่อนมือขึ้นมาลูบไล้บริเวณสะโพกของหญิงสาวซึ่งยังมีชุดนอน บางๆปิดคลุมอยู่ ขณะเดียวกันก็ใช้นิ้วค่อยๆแยงเข้าไประหว่างร่องก้นของเธอ แม้ว่าจะมีชุดนอนปิดอยู่แต่ด้วยความบางของชุดนอนจึงไม่ยากเลยที่จะสัมผัสกับ ร่องหรืบเธอ
ซึ่งตอนนี้เริ่มที่จะมีน้ำซึมออกมาจากการที่ถูกลูบไล้เป็นเวลานาน


ตอนที่ 2
“ แกร๊ก .......................พบคุณแพรไหมค่ะ คุณสุพจน์”
เสียงลูกบิดประตู พร้อมกับเสียงของป้านงค์ ทำเอาสุพจฯสะดุ้งโหยงรีบชักมือกลับออกมาด้วยความเสียดาย เขาถอยกลับออกมายืนห่างจากตัวภรรยาเจ้าของบ้านพร้อมกับกล่าวตอบด้วยน้ำเสียง สุภาพ
“ สงสัยคุณแพรจะหลับสนิทครับป้า....ผมไม่กล้าปลุกเธอครับ........รบกวนคุณป้าช่วยปลุกเธอแล้วกัน”
พูดจบเขาก็หันหลังกลับเดินสวนหญิงชราผ่านออกไปยังห้องด้านนอก.......
“ เกือบซวยแล้วซิกู....แต่แหมเมียไอ้เก่งเนี้ยะแม่งน่าเอาชิบหาย มึงเอ้ยถ้าได้ล่อจะเอาให้ถึงเช้าเลย”
สุพจน์นึกขึ้นในใจ ขณะเดียวกันท่อนเอ็นในกางเกงเขากลับเริ่มพองคับขึ้นภายในจนรู้สึกอึดอัด เมื่อความคิดหวังเคลมสวาทเมียเพื่อนปรากฏขึ้นในสมอง
“อ้า....ห้า........นึกออกแล้ว เอาละวะเป็นไงเป็นกัน”
จบความคิดแผนการเสร็จสุพจน์ก็ล้วงโทรศัพท์ขึ้นมา
“เฮ้ย...วิทย์เหรอ นี้พี่พจน์นะ ............เองช่วยเอาของมาให้พี่ที่โรงแรมแถวสุขุมวิทหน่อยดิ...เออเอามา แบบชัวร์ๆหน่อยแบบอยู่ถึงเช้าเลยโว้ย.........เออๆๆๆๆ....ไว้คุยที่หลังอย่า ลืมนะโว้ย...แล้วเอ็งไปเตรียมห้องที่คอนโดให้หน่อยวางกล้องไว้ซัก 3-4 มุม โว้ย......เออ นั้นและ แบบเน้นๆ หน้ากับท่าหน่อย...........เดี๋ยวกูมีเงินให้ใช้... แต่อย่างลืมละมึง”
“โทษทีค่ะพี่พจน์.......แพรหลับนานไปหน่อยเข้าไปหาแล้วก็ไม่ยอมปลุกด้วย”
สุพจน์หันควับมาหาเจ้าของเสียงซึ่งตอนนี้เธอเดินออกมาทั้งชุดนอนตัวเดิมซึ่ง ห้องที่เขาและเธอยืนอยู่นี้มีแสงสว่างมากกว่าห้องเดิมที่เขาเข้าไปเห็น ....... ภาพที่ปรากฏของหญิงเจ้าเสียง......ทำเอาท่อนลำของสุพจน์ที่เริ่มจะอ่อนตัวลง กลับผงาดยิ่งขึ้นกว่าเดิม......แสงที่ส่องผ่านชุดนอนบางเบาเผยให้เห็นถึง เรือนร่างของหญิงสาวชัดเจนเป็นที่สุด เนินเนื้อบนหน้าอกที่ขาวเนียนพร้อมกับดอกบัวคู่งามภายใต้ชุดนอนบางๆ มียอดปทุมถันดันเด่นขึ้นมานั้น เล่นเอาสุพจน์ยิ่งทรมานมากขึ้น ด้านล่างเห็นเป็นเนินโคกสามเหลี่ยมนูนเด่นเหมือนหลังเต่าแนบสนิทกับเนื้อผ้า ขึ้นมาชัดเจน ไม่มีร่องรอยว่าเจ้าของร่างจะใส่เสื้อและกางเกงในไว้เลย ลำแสงที่สอดส่องนั้นยังเผยให้เห็นเอวคอดกิ่วปานจะขาดและสะโพกกลมกลึงที่ ผายออกตามวัยสาวสะพรั่งของเธอต่อกับท่อนขาเรียวงามภายใต้ชุดนอนนั้นยิ่งทำ ให้สุพจน์แทบจะกระโจนเข้าไปใส่ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
“เออ....คือ.....พีพีพีพี ....พี่พี่..กลัวทำให้น้องแพรตื่นน๊ะครับ”
เขากล่าวตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับก้มหน้ามองพื้นเบื้องล่างด้วยเกรงว่าเจ้าของร่างจะผิดสังเกตอาการ ตื่นเกรงของเขาและอาจทำให้เสียแผนการที่วางไว้คืนนี้ได้
“แหมไม่เห็นต้องเกรงใจกันเลยค่ะ.....ป้านงค์บอกแพรเรื่องคืนนี้แล้วค่ะเดี๋ยวแพรไปอาบน้ำแป๊ปนึงแล้วจะรีบลงมา”
สิ้นเสียงสาวเจ้าก็หันหลังกลับเดินออกไปยังบันได้เพื่อขึ้นไปชั้นสอง สุพจน์เองก็เงยหน้าและมองตามออกไปยังเบื้องหลังของหญิงสาวพุ่งสายตาไปยัง ด้านหลังเมียเพื่อนคนสวย ด้วยรูปร่างที่สูงระหงสมส่วน เรียวคอที่ขาวปานหยวกกล้วยตลอดถึงแผ่นหลัง สะโพกพายกลมกลึงและก้นที่งามงอนของเจ้าของร่างที่ค่อยๆก้าวขึ้นบันได้ ยิ่งทำให้สุพจน์ต้องรีบใช้มือดันดุ้นเนื้อที่ตอนนี้ผงาดตุงเต็มกางเกงเอาไว้
“อุ้ย...... แค่เห็นยังน้ำเกือบแตกเลย วุ้ย......แม่คุณเอ้ย.......กูเป็นไอ้เก่งแม่งจะล่อไม่เว้นวันเลยวันนี้ถ้า ไม่มีป้านงค์นะ ....ฮืมม......แต่ไม่เป็นไรคืนนี้ละโว้ย......จะเอาให้ครางเชียวละมึง”
แพรวาเองเมี่อเดินเข้าห้องนอนสิ่งแรกที่ทำคือเปิดเลิกชายชุดนอนที่ใส่อยู่ เปิดขึ้นดูความผิดปกติในร่องหรืบที่มันเฉอะแฉะขึ้นมาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ เหมือนกันว่ามันเกิดได้ยังไง
“เอ...เมื่อกี้เราฝันแปลกๆ...เหมือนพี่เก่งกำลังมีลูบๆแถวนี้…หรือว่า.....แต่พี่พจน์คงไม่กล้าหรอกมั้งป้านงค์ก็อยู่นี้นา.....”
แล้วเธอก็สลัดความคิดสงสัยทิ้งไปเดินต่อเขาไปในห้องน้ำที่มีอยู่ในห้องนอน บรรจงขัดสีฉวีวรรณทุกซอกทุกมุม...เพื่อเตรียมตัวไปงานเลี้ยงเย็นนี้ ซึ่งเธอกับเอกผู้เป็นสามีในระยะหลังนั้นแถบจะไม่ได้ออกงานด้วยกันเลยก็ว่า ได้




ตอนที่ 3
“เฮ้ยพจน์........ทำไมช้าจังว่ะ”
เก่งเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดังเมื่อเห็นสุพจน์เพื่อนรักกับแพรวา ภรรยาแสนสวยของเขาเดินเข้ามาในงานพร้อมๆกันทำให้ผู้คนรอบๆข้างเก่งหันมามอง ผู้ที่ถูกทักขึ้นพร้อมๆกัน หลายๆคนไม่เคยได้พบหรือรู้จักเธอพียงแต่เคยได้ยินชื่อเสียงถึงความเป็นสาว สวย การศึกษาสูง ฐานะดี ที่ปณิธาน เพลย์บอยไฮโซหนุ่มผู้โชคดีได้เธอมาเป็นภรรยา
“ ก็รอ ภรรเมียของ ฯพณฯท่านมึงแต่งตัวเกือบ 2 ชั่วโมงนะดิ ”
สุพจน์กล่าวตอบกลับไปยังเพื่อนรัก แต่เขาสังเกตเห็นได้ว่าพวกที่อยู่รอบๆตัวเก่งกลับไม่ได้สนใจคำพูดของเขา ทุกคนจ้องไปที่แพรวาเป็นตาเดียว.ซึ่งเขาเองก็ไม่แปลกใจเลย เพราะระหว่างทางที่ขับรถมาก็เกือบจะน้ำแตกไปไม่รู้กี่รอบเพราะชุดที่เธอใส่ มาวันนี้..............ชุดแซคสีดำรัดรูปตัดกับผิวขาวผ่องของช่วงไหล่และแขน ของแพรวา ความยาวของชุดแค่ต้นขาเผยให้เห็นลำขาเรียวงามขาวเนียนของผู้ใส่ ด้านบนเปิดลึกลงมาถึงกลางร่องอก เผยให้เห็นอกขาวนวล เด่นด้วยก้อนเนื้อกลมมลสองข้างที่แม้จะไม่ใหญ่นัก แต่ก็จัดได้ว่าขนาดพอดีมือดันออกมา นูนเด่นด้วยจุดกลมเล็กๆสองจุด กลางเต้างามคู่นั้น
“เฮ้ยไอ้เก่งแล้วเอ็งเห็นน้อง ญาดาไหมว่ะ....เมื่อกี้โทรเข้ามือถือกูบอกว่าเอ็งชวนเค้ามางานนี้ด้วย”
สุพจน์เอ่ยถามกลับไปยังเพื่อนรัก แต่สายตาของเขากลับยังคงไล่มองไปรอบๆบุคคลเพื่อนฝูงของเจ้าเก่ง ซึ่งตอนนี้แต่ละคนแทบจะตาถลนออกมานอกเบ้าทำให้เขาเองต้องหันกลับไปมองที่แพร วาอีกครั้ง เบื้องหน้าที่เห็นเป็นภาพของหญิงสาวในชุดแซคดำตัวเดิมกำลังหันไปยืนทักทาย กับเหล่าหญิงสาวไฮโซอื่นๆที่เข้ามาร่วมงาน แต่ที่ทำให้ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ตาแทบถลนออกก็คือชุดที่เธอใส่นั้น ด้านหน้าว่าหมิ่นเหม่ต่อความรู้สึกของผู้พบเห็นแล้ว ด้านหลังกลับก่อให้เกิดอารมณ์ทางเพศยิ่งขึ้นกว่าเดิม เพราะชุดนั้นเป็นชุดที่เปลือยแผ่นหลังว่างเปล่าเลยมาเกือบถึงสะโพกพายของผู้ ใส่ อีกทั้งแม้ชุดจะยาวแค่ต้นขา แต่ก็ยังมีการผ่าขึ้นมาอีกเผยให้เห็นถึงขาอ่อนด้านใน เกือบถึงชั้นในตัวน้อยที่สามารถมารถมองเห็นร่องรอยการใส่ได้จากด้านนอกเพราะ ชุดมันบางและแนบเนื้อมาก บวกกับการที่เป็นชุดรัดรูปจึงเน้นสะโพกและบั้นท้ายกลึงมนที่แอ่นงอนขึ้นมา อย่างชัดเจน
“พี่พจน์......ญาดานึกว่าพี่ติดอะไรซะอีกถึงได้เบี้ยวไม่ไปดูหนังด้วยกัน”
สุพจน์สะด้งตื่นจากภวังค์ หันกลับไปมองแฟนสาวที่ตัวเธอเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า ญาดาเลย อีกทั้งอายุอานามก็เท่ากัน เพียงแต่บุคลิกและนิสัยส่วนตัวของเธอนั้นต่างกับแพรวาอย่างเห็นได้ชัด แพรวานั้นออกไปทางสาวมั่นผู้เรียบร้อยมีความรู้สูง และดูจะวางตัวในงานสังคมตามแต่ละโอกาสสถานที่ แต่ญาดาเองกลับมีบุคลิกไปในทางเชื่อมั่นในตัวเอง กล้า และมีความซุกซนอยู่ในตัว และเข้าสังคมง่าย
“เออ....พอดี พี่อยู่ใกล้บ้านเจ้าเอกมัน.....มันก็เลยวานให้พี่ไปรับคุณแพรมางานนี้นะ แล้วก็งานนี้มีผู้ใหญ่มาร่วมกันหลายคนพี่ก็เลยจำเป็นต้องมา.เลยไปดูหนังกับ น้องดาไม่ได้....ว่าแต่..ทำไมน้องดามางานนี้ด้วยละจ๊ะไม่เห็นบอกพี่เลย”
“ อ้อ..ก็หลังจากพี่เอกเค้าบอกพี่พจน์ให้ไปรับแพรแล้วเค้า ก็โทรมาบอกดาว่าเค้าหรอกให้พี่เอกไปรับแพรมางานเพราะไม่งั้นพี่ไม่ยอมมาแน่ เลย...เห็นพี่เอกเค้าบอกว่างานนี้สำคัญมาก”
“พี่เอกเค้าก็เลยขอโทษดาค่ะแล้วก็เลยชวนดามางานนี้ด้วยเลย....ดาเห็นว่ามีคน รู้จักเยอะก็เลยมาค่ะ...กะว่างานเสร็จจะได้ชวนพี่พจน์ไปเที่ยวต่อชดเชยไงค่ะ ..ดีไหม”
“อือ..ดีเลย..งั้นเดี๋ยวเสร็จแล้วเราค่อยว่ากันอีกทีน๊ะ”
สุพจน์ กล่าวตอบแฟนสาวเสร็จก็ขอตัวไปพบปะกับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ โดยไม่สนใจแฟนสาวของตัวเอง ในสมองเขาตอนนี้ปวดขึ้นมา.. ตึบๆ.. เพราะนอกจากกำลังคิดแต่หาวิธีเคลมเมียเพื่อนแล้ว ตอนนี้ยังต้องหาวิธีสลัดหนีแฟนตัวเองอีกต่างหาก ขณะที่กำลังวนเวียนคิดแผนการอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
“เออ...มาแล้วเหรอไอ้วิทย์ เดี๋ยวพี่ลงไป...เอ็งอย่าให้ใครเห็นนะโว้ย....ไอ้เก่งมันอยู่ที่นี้ด้วย กูไม่อยากให้มันรู้ว่ากูนัดมึงมาเดี๋ยวมันสงสัยว่ากูเอาไปใช้กับใคร...เออ มึงยังไม่ต้องถามเดี๋ยวก็ลงไปหา”
พูดจบเขาก็รีบวิ่งลงมาด้านล่างยังล็อบบี้ตรงไปหาหนุ่มนักศึกษาเอกชนชื่อดัง ย่านรามคำแหงทันที โดยเบื้องหลังเขาปล่อยให้แฟนสาวของตนเดินทักทายกับคนรู้จักไปรอบๆงาน โดยหารู้ไม่ว่า ร่างของแฟนสาวในชุดราตรีสีดำ สายเดี่ยวเปลือยแผ่นหลัง กำลังตกในสายตาของเพื่อนรักตนเองเช่นกัน เก่งนั้นบัดนี้จ้องมองร่างหญิงคู่หมั้นของเพื่อนรักด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาจ้องมองไปตลอดเรือนร่างของ ญาดา
พร้อมกับเลียฝีปากตัวเองบางๆ ก่อนที่เขาจะตามสุพจน์ลงไปยังด้านล่างเช่นกัน หากแต่จุดหมายอยู่คนละด้าน
“เอานี้...พี่พจน์ผมรับรองเลยว่าพี่จะมันยันเช้าว่าแต่พี่จะไปใช้กับใครละทำให้ไม่ให้พี่เอกรู้”
“เออ.น่า ไว้เสร็จแล้วกูจะบอกมึงเอง...แล้วห้องละมึงเตรียมยัง”
“เรียบร้อยพี่....ก่อนอัดเทปพี่เปิดดูมุมกล้องก่อนก็ได้ ผมรับรองว่าเปิดดูใหม่อีกรอบเห็นจะจะ แต่พี่ผมขออะไรอย่างนึงดิ” “เออ. มึงจะเอาอะไรละถ้าเงิน เดี๋ยวกูจะให้อยู่นี้ไง”
“.เงินนะเอาแน่พี่แต่.......เวลาถ่ายเสร็จมันมีกล้องหลายตัวอัดพร้อมกัน ผมจะขอเป็นคนตัดต่อเองได้ไหมละพี่”
“เฮ้ย...เดี๋ยวกูคิดดูก่อนโว้ยไม่รับปาก.......คนนี้พิเศษหน่อย...กู้ไม่ อยากให้เอกเกริก…ว่าแต่มึงช่วยอะไรกูอีกอย่างดิ...ซัก 2 ทุ่มกูอยากให้มึงโทรเข้ามือถือ น้องดาหน่อย บอกว่าอยากติดต่อกู แล้วบอกว่ามึงมีเรื่องด่วนอยากให้กูไปช่วยด่วน แล้วกูจะให้เงินมึงเพิ่มอีก 2 หมื่น เป็น 5 หมื่น เอาไหมวะ.”
“โถ่..พี่พจน์ ถ้าพี่ดาแกรู้ว่า ผมไปหรอกเอางี้ กลับบ้านไป ผมก็ตายดิพี่ เกิดเลยเถิดไปฟ้องแม่ผมอีก..ยิ่งซวยซ้ำ”
“งั้นตามใจ เอ็งแล้วกัน กูหาวิธีเองก็ได้ว่ะ”
“อ้าว.....อย่าเพิ่งงอนดิพี่ .....แหมว่าที่พี่เขยผมขอร้อยอย่างนี้
ไม่ช่วยได้ไงละครับ....ผมช่วยฟรีไม่คิดเงินครับพี่ แต่
เวลาผมจะหนี้น้องเน็ตบ้างพี่ก็อย่าลืมแล้วกัน......ตกลง 2
ทุ่มนะพี่ผมไปละ มีนัดอีกที่หนึ่ง”
จักรวิทย์พูดจบก็เดินจากไป
แต่อนิจจาสุพจน์ไม่รู้เลยว่าอีกที่หนึ่งที่จักรวิทย์นัดไว้นั้นอยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่เขายืนอยู่นั้นเอง........
“..พี่เก่ง....หวัดดีครับ...นี้ของครับ..โทษทีช้าไปหน่อยพอดีเจอเพื่อนข้างนอกนะครับพี่...”
“เออ ..เอานี้เงิน แต่เอ็งไม่ต้องบอกใครน๊ะโว้ย
แม้แต่ไอพจน์ ” “ ครับพี่เอก” จักรวิทย์รับคำแล้วเดินจากมา
ตัวเขาเองก็งงมากกับทั้งเก่งและสุพจน์
รุ่นพี่ซึ่งเคยเรียนสถาบันเดียวกัน
อีกทั้งสุพจน์เองก็เป็นแฟนพี่สาวแท้ๆของตน

ตอนที่ 4 ตาอยู่..........(ตาอิน กับ ตานา อด....แดก....อะก๊าปปป.....)
19.30 น.. “ไงครับคุณแพร.....สนุกไหม๊ครับ ”
สุพจน์เอ่ยถามสาวสวยขณะที่เดินเข้ามาหาจากด้านหลัง
“ก็เรื่อยๆค่ะพี่พจน์แพรไม่ค่อยรู้จักใครเท่าไหร่นัก.......ไม่รู้ว่าพี่เก่งจะชวนมาทำไม”
สาวสวยเอ่ยตอบแต่ใบหน้าของเธอยังคงไม่ได้หันไปทางเขา
“พี่ว่าไอ้เก่งมันคงอยากให้น้องแพรได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะครับ.....เห็น อยู่แต่ในบ้านไม่ค่อยได้ออกไปไหรเลย.....พี่ว่าอีกไม่นานน้องแพรคงสนุกสุดๆ ไปเลยเชื่อพี่ซิ
”
สุพจน์เอ่ยกับแพรวาพร้อมร้อยยิ้มที่มุมปากสายตาเขาจ้องมองไปที่ต้นคอขาวผ่อง ของเธอด้วยสายตาที่หากเธอนหันมาเห็นอาจจะต้องขนลุกกับสายตาคู่นั้น
“เอานี้พันช์ครับ
ใส่เหล้าอ่อนๆ....อาจจะทำให้น้องแพรสนุกขึ้นบ้างก็ได้.”
สุพนจ์ยื่นแก้วพันช์ใบเล็กๆส่งให้เธอโดยที่เธอหารู้ไม่ว่าแม้มันจะเล็กแต่อานุภาพที่จะเกิดขึ้นในอนาคตนั้น
จะทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง”
สุพจน์ยืนมองเธอยกขึ้นดื่มด้วยความใจเย็น
แผนขั้นแรกของเขาสำเร็จแล้ว
เหลืออีกเพียงสองอย่างคือจะทำอย่างไรที่เขาจะออกไปกับเธอได้เมื่อยาออกฤทธิ์
และ
เจ้าวิทย์จะสามารถทำให้เขาปลีกตัวออกจากญาดาได้หรือเปล่า
“เดี๋ยวพี่ขอตัวไปคุยกับแขกคนอื่นทางโน้นก่อนนะ
คิดว่าเดี๋ยวเจ้าเก่งคงมาหาน้องแพรเองและ...ไปละครับ”
สุพจน์เอ่นขึ้นพร้อมกันเดินออกไปโดยไม่รอคำตอบจากหญิงสาวเมื่อเขาเห็นดื่มน้ำไปกว่าค่อนแก้วแล้ว
........................ “อ้าวไอ้เก่ง. กับดา
มาอยู่นี้เอง......วันนี้เอ็งรีบกลับบ้านหรือเปล่าวะกูว่าจะชวนเอ็งกับน้องแพรแล้วก็น้องดาไปเที่ยวกันต่อ”
“ดีซิ...พี่เก่งไปด้วยกันน๊ะค่ะ นานๆจะครบเซ็ตกันสักที”
ญาดาเอ่ยสนับสนุนสุพจน์ทันทีโดยหารู้ไม่ว่ามันเหมือนกับเข้าแผนที่สุพจน์วางไว้อย่างไม่รู้ตัว
“เออ...แต่ว่าวันนี้กูกะจะชวนเอ็งกับน้องดาไปช่วยกันดูโปรเจคต่อที่บริษัทของไมเคิลวะ
.....พอดีจะมีงานมอร์เตอร์โชว์กูอยากจะออกแบบบูธใหม่ให้มันเข้ากับพรีเซ็นเตอร์.ที่กูเพิ่งรับสมัครเข้ามา.....อ้าวมาพอดีเลยนี้
น้องแนน..กับ...น้องเชอรรี่ .” “สวัสดีค่ะ” นักศึกษาสาว 2
คนที่สมัครเข้ามาเป็นพรีเซ็นเตอร์กล่าวทักสุพจน์อย่างนอบน้อม...ทั้งสองจัดได้ว่าหน้าตาสะสวยแถมหุ่นดีทั้งคู่โดยแนน
นั้นเป็นเชียร์ลีเดอร์ของมหาลัยชื่อดังแถวท่าพระจันทร์
ส่วนเชอรรีก็เป็นเชียร์ลีดเดอร์ของมหาลัยดังแถวสามย่าน........แต่ในยามนี้นี้สุพจน์คิดถึงแต่เมียเพื่อนคนสวยนามวา
แพรวา เท่านั้น
จึงได้ได้พิจารณาทั้งสองสาวอย่างละเอียดนัก.............
“เอางี้ไอ้พจน์เดี๋ยวเราไปพร้อมกันเลย...พอเสร็จงานแล้วค่อยไปต่อกัน”
เก่งตัดสินใจสรุปให้เสร็จแล้วเริ่มเดินออกนำหน้าไปทันที
“กริ้ง...กริ้ง......ฮาโหล..ว่าไงจะตาวิทย์...อ้อพี่พจน์อยู่ใกล้ๆพี่ทำไมเหรอ......หาจริงเหรอ.....งั้นเดี๋ยวพี่ถามพี่พจน์ก่อนนะ”
“พี่พจน์ค่ะตาวิทย์มันบอกว่าโทรเข้ามือถือพี่พจน์ไม่ติด...มันเลยโทรเข้ามาหาดาบอกว่ามีงานด่วนอยากให้พี่ไปช่วยค่ะ.”
ญาดาเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ของเธอให้สุพจน์ซึ่งก็รีบรับสายทันทีเช่นกัน
“เออ...เออ....ตกลงวิทย์ เดี๋ยวพี่จะรีบไป”
กล่าวจบสุพจน์ก็หันไปบอกกับเพื่อนรักว่า “เฮ้ยไอ้เก่ง
พอดีข้าติดธุระด่วนว่ะ เดี๋ยวเอ็งไปกับน้องดา กับ
สาวๆก่อนนะ
แล้วข้าจะตามไปทีหลัง”…กล่าวจบสุพจน์ก็หันหลังกลับไปโดยไม่รอคำทักท้วงจากใคร
แต่ขณะที่เขาก้าวห่างไปเล็กน้อยเสียงของเก่งก็ตะโกนออกมาว่า
“ช่วยดูแพรให้ด้วยว่ากลับไปหรือยัง
เห็นเมื่อกี้บอกกับข้าว่าจะกลับก่อนให้ตาชดเอารถมารับ”
จบถ้อยคำของเก่งสุพจน์แทบเข่าอ่อนเขาหันหลังกลับเดินเข้ามาหาเพื่อนรักแล้วถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“อ้าวเฮ้ยไอ้เก่ง ไหนมึงบอกว่าชวนคุณแพรไปด้วยไงว่ะ”
“เออกูลืมบอกไปว่าแพรเค้าบอกก่อนแล้วว่าไม่ค่อยสบายกูเลยโทรศัพท์ไปบอกให้ตาชดมารับกลับบ้าน.”
สุพจน์ไม่รอให้เก่งพูดจบ
เขาหันหลังกลับทันทีเมื่อรู้ความหมายคร่าวๆ
และเร่งฝีเท้าเพื่อออกตามหาแพรวาทั่วทั้งงาน
อนิจา....เขาสามารถสลัดทุกคนออกมาได้หมด
หญิงสาวเป้าหมายก็ได้รับการกินยาที่จะทำให้เขากับเธอสนุกกันได้ทุกคืน
แต่.....ตอนนี้แธอกลับไปกับคนรถเฒ่าซะแล้วซึ่งเขาเองได้แต่ภาวนาว่าขออย่าให้ยาออกฤทธิ์ก่อนที่เธอจะถึงบ้านเลย..................

ตอนที่ 5...ส้มหล่ม...............

.............................“คุณแพรท่าทางดูเหนื่อยๆยังไงชอบกลน๊ะครับ”
ตาชดคนขับรถวัยเฒ่า 50 กว่าๆ กล่าวขึ้นเมื่อ
หญิงสาวเจ้าของบ้านขึ้นนั่งบนเบาะด้านหลังรถเบนซ์คันหรูได้ไม่นาน

“ค่ะลุงชด
...สงสัยพักหลังแพรไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไหร่....พอออกมาที่ก็เลยเหนื่อยง่ายคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
โดยสายตองของเธอมองออกไปยังหน้าต่างรถด้านข้างอย่างไร้จุดหมาย
ตอนนี้ในหัวสมองของเธอเริ่มรู้สึกแปลก
ความร้อนรุ่มเริ่มปลุกคลุมไปทั่วร่างของเธอ
ภาพอันเลือนรางของเก่งขณะร่วมรักกับเธอเมื่อครั้งตอนแต่งงานใหม่ๆ
เกิดขึ้นว้ำแล้วซ้ำเล่า
ซึ่งเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร
หรืออาจจะเป็นเพราะพันช์แก้วนั้นที่มีเหล้าผสมอยู่ของสุพจน์ที่เธอยกดื่มขึ้นจนหมด
ทั้งๆที่เธอไม่ค่อยแออกงานสังคมในระยะหลังเท่าไหร่จึงทำให้เกิดอาการประหลาด
“ผมว่าคุณแพรถึงบ้านแล้วรีบอาบน้ำนอนเลยดีกว่านะครับเดี๋ยวไม่สบายเอาคุณเก่งจะเป็นห่วงได้.”
ไม่มีเสียงตอบจากนายสาวคนสวย.......ตาชดรู้สึกว่าตัวเองคงพูดอะไรผิด
เพราะแกก็รู้เต็มออกว่าระยะหลังเจ้านายหนุ่มของแกไม่ค่อยจะกลับบ้านนัก
ซึ่งก็จะเป็นเรื่องธรรมดาของสามีทั่วๆไปหากภรรยาของตนเหมือนกับผู้หญิงทั่วไป
แต่นี้นายหญิงของแก่ทั้งสาว
ทั้งสวยเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ
แม้แต่แกเองบางวันที่นายญิงคนสวยลงมาที่ดูดอกไม้ในสวนยามเช้าทั้งชุดนอนบางๆเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งทุกซอกทุกมุม
แก่ก็แทบจะเก็บอารมย์ไว้ไม่อยู่
ต้องไประบายเอากับป้านงค์บ่อยครั้งแต่ก็เป็นเฉพาเวลาแก่เห็นนายหญิงของแก่เท่านั้น
แต่ในยามปกติแกไม่อยากอยู่กับเมียแกเท่าไหร่นัก
ตาชดค่อยๆเหลือมองไปยังกระจกหลังเพื่อจะดูว่านายสาวของแกเป็นอะไรทำไมหลังจากแกพูดเมื่อกี้จึงไม่มีคำตอบกลับ
ภาพที่แกเห็นทำให้ตัวแกถึงกับขนลุกซุ่
ท่อนลำในกางเกงของแกกลับผงาดขึ้นทันที
ภาพที่เห็นนั้นนายหญิงสุดสวยของแกกำลังจ้องกลับมาที่กระจกที่แกมองอยู่
ดวงตาของเธอดูหยาดเยิ้ม
ลิ้นเรียวของเธอเลียไปรอบๆริมฝีปากบางคู่งามยั่วยวนเหมือนกับกำลังท้าท้ายคนแก่อย่างแกให้ทำอะไรสักอย่าง
แต่ที่สำคัญที่ทำให้ลำลึงค์ของแก่ลุกสู้ก็เป็นที่ท่านั่งของหญิงสาวซึ่งบัดนี้เธอเอนราบไปกับพนักพิงด้านหลัง
ชุดแซคสีดำที่แม้แต่เวลายืนปกติก็ยาวแค่ต้นขาเท่านั้น
บัดนี้สาวสวยได้แยกขาออกจากกันในลักษรณะแอ่นขึ้นอวดสายตาของผู้มอง
ทำให้ชายชุดมันเลื่อนสูงขึ้นไปมากเผยให้เห็นความโหนกนูนของเนินเนื้อหลัง เต่าขนาดพอดีมือโผล่พ้นชายชุดแซคออกมามีเพียงกางเกงชั้นในสีดำตัวน้อยที่ปก ปิดความนูนของมันเอาไว้
มือซ้ายของเธอวางราบไปกับขอบกระจกประตู
มือขวาเลื่อนขึ้นมาคลึงหน้าอกคู่งามด้านเดียวกันช้าๆปลายนิ้วเวียนวนลูบไล้ จุดเล็กๆบนยอดบัวคู่งามซึ่งตอนนี้มันนูนเด่นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเพราะหญิง สาวไม่ได้ใส่บราไปด้วยในวันนี้

“ลุงอยู่กับป้านงค์มาตั้งนานทำไม่มีลูกด้วยกันละค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยถามตามชดด้วยเสียงอันยั่วยวนทำเอานายชดพูดไม่ออก
“หรือว่าลุงเสื่อมไม่มีน้ำยาแล้ว”
คำถามที่เหมือนกับคำสบประมาททำให้ตาชดแถบจะอดกลั้นอารมตัวเองต่อไปไม่ไหว
แต่หากก็ยังนึกกลัวว่าอาจจะเป็นแผนของนายสาวคนสวยของตนก็ได้จึงได้ตอบกลับไปสั้นๆว่า
“ไม่หรอกครับคุณแพร
เพียงแต่เมื่อก่อนผมทำงานกลัวไม่มีเงินเลี้ยงลูก
แต่พอตอนนี้ไม่กลัวแล้วกลับเป็นนงค์ที่เค้ารับไม่ค่อยไหว”
สิ้นคำตาชดนึกว่าจะโดนตำหนิที่กล่าวตอบด้วยถ้อยคำส่อไปในทางเพศจึงเบี่ยงสายตาออกจากกระจกมองหลัง
แต่ก็กลับมีแต่ความเงียบกลับมาแกจึงเหลือบตากลับไปมองที่ร่างของหญิงสาวอีกครั้งซึ่งนายสาวของแกก็ยังคงมองกลับมาและอยู่ในท่าเดิม
แต่จะผิดจากเดิมบ้างก็ตรงตอนนี้มือที่ใช้คลึงเต้างามกลับเริ่มรุนแรงขึ้นทำ ให้คอเสื้อที่กว้างอยู่แล้วยิ่งกว้างมากขึ้นเผยให้เห็นหน้าอกคู่งามชัดเจน แม้ภายในรถจะไม่มีแสงแต่ความขาวของมันเมื่อต้องกับแสงไฟรถที่ผ่านมาด้านตรง ข้ามยิ่งทำให้ลำลึงค์ในกางเกงของแกใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนแกต้องใช้มือขวากดเอา ไว้
แพรวาเองบัดนี้เธอไม่รู้ตัวเธอเลยว่ากำลังทำอะไรอยู่ด้วยฤทธิ์ยาที่สุพจน์ใส่ลงในพันช์
ประกอบกับการที่เธอขาดการร่วมรักกับเก่งมานาน
ทั้งที่เพิ่งอายุเพียง 24 เท่านั้น
ทำให้สัญชาตญาณของธอยิ่งรู้สึกเร่าร้อนเป็นทวีคูณ
ตาชดตัดสินใจเด็ดขาดโดยที่แกไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายสาวของแก
แกรู้แต่เพียงว่ายามนี้นายสาวแกน่าจะให้ท่าและแกต้องเสี่ยงลองทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เสียโอกาสที่ไม่น่าเชื่ออย่างนี้เกิดขึ้นได้
แกตัดสินใจขับรถพยายามหาที่เหมาะๆเพื่อที่จะได้ทำอะไรบางอย่างอยู่นานโดยหารู้ไม่ว่าฤทธิ์ยาที่แพรวาได้รับเริ่มค่อยๆหมดฤทธิ์ลง
จนกระทั้งแกเจอโรงแรมม่านรูดใกล้ๆบ้านของนายสาวของแกๆจึงเลี้ยวรถเบนซ์คันงามเข้าไปจอดในโรงแรมม่านรูดแห่งนั้นทันที
“เฮ้ยไอ้หนุ่ม เอาเงินนี้ไป แล้วไม่ต้องเข้ามายุ่ง
พี่จะสนุกกับเพื่อนพี่ในรถนี้ละเปลี่ยนบรรยากาศดี
แต่เอ็งไปเปิดประตูห้องไว้ด้วยแล้วกันเพื่อจะเข้าห้องน้ำ”
ตาชดพูดกับเด็กประจำโรงแรมม่านรูด
ซึ่งมันก็รับคำอย่างดีโดยที่ไม่สามารถมองทะลุเข้ามาในรถได้เพราะติดฟิล์มกรองแสงสีดำสนิทไว้
เมื่อเด็กเดม่านที่หลังรถเสร็จและตาชดก็เอากระจกขึ้นแต่ยังคงสตาร์ทเครื่อง ทิ้งไว้พร้อมล็อกรถไว้ทั้งหมดจากนั้นแกก็ปีนข้ามไปยังเบาะหลังที่นายสาวของ ตัวเองยังคงนั่งอยู่ในท่าเดิม
เพียงแต่สายตาของเธอเริ่มหรี่ลงด้วยฤทธิ์ยา
ซึ่งขณะนี้เธอเองก็พยายามฝืนสู้กับมันอยู่ภายในโรงแรมม่านรูดกับคนรถเฒ่าสองต่อสองแล้ว
“ลุงชดจะทำอะไร……แล้วปีนข้ามมาทำไม”
แพรวาเอ่ยถามคนรถเฒ่าพร้อมกับขยับตัวจะนั่งให้ตรงตามปกติแต่ก็ไม่สามารถทำ ได้เพราะคนรถเฒ่าบัดนี้ได้เข้ามานั่งติดกับเธอทางด้านขวาแล้วใช้มือซ้ายกดลง บนต้นขาขวาของเธอไว้ขณะเดียวกันมือขวาก็จับไปที่เต้านมด้สนขวาของเธอพร้อม กับคลึงวนไปมาช้า
“ก็ลุงอยากแสดงให้คุณแพรดูไงครับว่าลุงหมดสภาพหรือเปล่า”
ขาดคำคนขับรถเฒ่าก็ใช้มือที่คลึงเต้านมคู่งามเอานิ้วแหวกคอเสื้อที่เปิดออก ไว้เดิมเผยให้เห็นยอดเม็ดสีชมพูอ่อนๆบนปลายปทุมถันที่ขาวเนียนเด้งโผล่พ้น เคอเสื้ออกมา
แกก้มลงค่อยๆใช้ลิ้นสากๆของแกเลียวนไปรอบๆเม็ดบัวสีชมพูซ้ายขวาสลับกันจนเปียกเฉะไปหมด
ขณะเดียวกันมือซ้ายที่กดต้นขาไว้ก็เลื่อนขึ้นสอดเข้าไปในชายชุดแซคสัมผัสกับ ความโหนกนูนขนาดฝ่ามือซึ่งมีเพียงชั้นในบางๆกันไว้นิ้วกลางค่อยกดลงบนรอยแยก เบาแล้วคลึงไปมาช้าๆ