[เล่าเรื่องเสียว]

น้องรหัส


       "เฮ้ยยยยยย ไอ้ก้อย ได้น้องรหัสเป็นตุ๊ดเว้ยยยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
นั่นเป็นประโยคที่ยังดังก้องอยู่ในหัวผมเรื่อยมา ตั้งแต่วันแรกที่ผมเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ พวกพี่ๆ พากันล้อเลียนผม
เพราะผม มีรูปร่างหน้าตา ละม้ายคล้ายผู้หญิงมากๆ รูปร่างก้อ อ้อนแอ้น ก้อคงไม่แปลก ที่ทุกๆคน จะเข้าใจว่า ผมเป็นตุ๊ด
แต่มันก้อไม่เคยมีใคร ตะโกนประจานผมแบบนั้นมาก่อน สมัยเรียนม.ปลาย เพื่อนๆก้อแค่แซวเล่นกันบ้างนิดหน่อยๆ ผมก้อไม่ได้
ถือสาอะไร เพราะรู้ว่าเพื่อนกัน เล่นกันสนุกๆ ซึ่งเพื่อนๆในห้อง ก้อรู้ว่า จริงๆแล้ว ผมไม่ได้เป็นตุ๊ด
พี่ก้อย พี่รหัสผม ตั้งแต่วันนั้น พี่ก้อยคอยดูแลผมอย่างดี เพราะเพื่อนๆของพี่ก้อย มักจะล้อเลียนผมอยู่เสมอ พี่ก้อยจะคอยออกตัวแทน
ตลอดว่า "เฮ้ยๆๆ น้องกูแมนเว้ยแมน" จนบางที พี่ก้อย ถึงกับเคืองเพื่อนๆแทนผม ทำให้ผม ประทับใจพี่ก้อยตั้งแต่นั้นมา
พี่ ก้อยดูแลผมดีทุกอย่าง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อนฝูง ซึ่ง เพื่อนสนิทผมจริงๆ ก้อมีอยู่แค่สองคนเท่านั้น เพราะคนอื่นๆ พี่ก้อยจะคอย
กันๆ ไว้ เพราะชอบมาล้อเลียนผม ซึ่งสองคนนั้น ก้อเป็น น้องรหัสของ พี่บี กับพี่จอย เพื่อนสนิทของพี่ก้อยนั่นเอง ชื่อ น้อย กับฝ้าย ซึ่ง
พวกเรา มักจะไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่กลับมีผมคนเดียว ที่เป็นผู้ชาย
ซึ่ง มันทำให้สายตาของคนภายนอกที่มองมา เข้าใจว่า ผมเป็นตุ๊ดจริงๆ วันนึง ผมเริ่มอึดอัด เลยคุยกับพี่ก้อยเรื่องนี้ แต่พี่ก้อย กลับดุผม
แล้วก้อสอนว่า "ใครจะมองยังไง มันก้อเรื่องของเค้า เก่งรู้ตัวเก่งเองไม่ใช่หรอ ว่าเก่งเป็นแบบไหน" มันทำให้ผมคิดได้ และผม
ก้อยิ่งรักพี่ก้อยมากกว่าเดิมอีก
ถ้าผมจะมีแฟน ผมคิดไว้เลยว่า ผมอยากได้ผู้หญิงแบบพี่ก้อย ซึ่ง ความจริงแล้ว ผมอยากได้พี่ก้อยเป็นแฟนเลยด้วยซ้ำ แต่พี่ก้อย ก้อ
มี แฟนแล้ว ชื่อพี่ต้อง เค้าเรียนอยู่อีกคณะนึง ซึ่งเค้าคบกันมาตั้งแต่ปี1 แต่พี่ต้องก้อเป็นคนเจ้าชู้ ทำให้พี่ก้อยเสียใจอยู่บ่อยๆ พี่ก้อย
ก้อยังไม่ยอมเลิก ผมเองก้อไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน พี่ก้อยเอง ก้อไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร จัดว่า เป็นคนสวยเลยทีเดียว แต่รูปร่างพี่
ก้อยออกจะเจ้าเนื้อนิดๆ แต่ผมว่าน่ารักดี คงเป็นเพราะนิสัยห้าวๆของพี่เค้า ถึงทำให้พี่ต้อง แอบไปมีเล็กมีน้อยเรื่อยๆ
ความจริงแล้ว พี่ก้อยเป็นคนที่นิสัยดีมากๆ เรียกว่า ผู้หญิ๊ง ผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ แต่ทำห้าวกลบเกลื่อนไปยังงั้นเอง พี่บีกับพี่จอยก้อ
เหมือนกัน ดูแลผม ยังกะน้องชายแท้ๆเลยทีเดียว
พวกเราสนิทกันมาก ผมเอง ยังเคยไปค้างที่หอพี่ก้อยบ่อยๆ เวลาติวหนังสือ ซึ่งพี่ก้อย ก้อเช่าอยู่กับพี่บีและพี่จอย บางที มันดึกมากๆ
พี่ก้อยก้อบอกให้ค้างที่พอเค้า เพราะ ผมเอง พักที่หอพักของมหาลัย ซึ่งเค้าปิด-เปิด เป็นเวลา ทำให้บางทีกลับหอไม่ทัน พี่ก้อยก้อ
จะหอบหมอน ผ้าห่ม ออกมาให้ผมนอนที่ห้องรับแขก ส่วนพี่ๆเค้านอนในห้องเดียวกัน
เพื่อนผม ที่เป็นเพื่อนเมทกันในห้องพัก ก้อจะแซวว่า ผมฟันพี่รหัสตัวเอง เพราะเห็นไปค้องบ่อยๆ แต่ผมโกรธมาก ที่มาว่าพี่สาวสุดที่
รักของผมแบบนั้น เลยเถียงกัน หน้าดำหน้าแดงกะเพื่อนเมท
มีอยู่คืนนึง ผมไปติวหนังสือที่หอพี่ก้อยเหมือนเดิม แต่ว่าเสร็จเร็ว ผมเลยกลับหอทันเวลา พอกลับมาถึง เพื่อนเมท มันก้อแซวอีกว่า
"คืนนี้ ไม่ฟันเมียแก่หรอวะไอ้เก่ง ฮ่าๆๆๆ" ผมได้ยินทีแรก ก้อฉุนขาด แต่ด้วยสภาพของเพื่อนผม มันเมาอยู่ ผมเลยไม่ได้ถือสา
อะไร มันคงพูดด้วยความเมา ผมก้อเฉยๆ เพื่อนมัน นั่งกินเหล้ากันอยู่สามคน ซึ่งเป็นเพื่อนห้องข้างๆ ไม่รู้มันแอบเอาเหล้ามากินได้ไง
เพราะทางหอเค้าห้ามเด็ดขาด แต่ช่างมัน เพราะกินกันอยู่ในห้อง ไม่มีใครเห็นอยู่แล้ว ผมก้อ เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ พออาบ
เสร็จออกจากห้องน้ำมา สิ่งที่ผมไม่คาดฝัน มันก้อเกิดขึ้นเพื่อนผมสามคนที่เมาอยู่ กรูเข้ามาหาผม จับผมแก้ผ้าล่อนจ้อน ไม่เหลือ
อะไร แล้วก้อถีบผมออกมาข้างนอกห้อง โยนเสื้อผ้าตามออกมาให้ แล้วก้อหัวเราะด้วยความสะใจ ไม่ทันที่ผมจะลุกขึ้นตั้งหลัก ห้อง
ข้างๆสามสี่ห้อง ก้อเปิดประตูออกมาดู ว่าเกิดอะไรขึ้น พอเห็นผม พวกเค้าก้อหัวเราะชอบใจ ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะช่วยผม
ผมอายมากๆ คว้าเสื้อผ้าได้ ก้อรีบใส่อย่างทุลักทุเล ใส่ไปก้อร้องไห้ไป ไม่รู้น้ำตามันออกมาทำไม ทุกคน ยังคงหัวเราะเยาะผม ผม
พยายามเคาะประตูเรียกเพื่อนให้เปิด พวดชกมันก้อไม่เปิด ได้ยินแต่เสียงหัวเราะของพวกมันอยู่ในห้อง
ผม ไม่รู้จะทำยังไง เลยรีบวิ่งออกมา ซึ่งก้อไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะวิ่งไปไหน วูบนึงในหัว ผมคิดถึงพี่ก้อย ผมเลยวิ่งไปที่หอของพี่ก้อย ซึ่ง
อยู่ไม่ไกลจากมหาลัย พอไปถึง ผมก้อเล่าให้พี่ก้อยฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมเล่าไป ร้องไห้ไป อย่างไม่อายว่าพี่ก้อยจะว่ายังไง
พี่ก้อย ไม่ว่าอะไรผม กลับเข้ามากอดผมแล้วก้อร้องไห้ไปกะผมด้วย ผมเห็นพี่ก้อยร้องไห้ ผมเลยรีบขอโทษ
"เก่งขอโทษครับพี่ เก่งไม่ได้อยากจะทำให้พี่ร้องไห้นะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก เก่งไม่ได้ผิด พี่สงสารเก่ง มันกลั้นน้ำตาไม่อยู่ พี่เลยร้องออกมา" พี่ก้อยตอบผม พร้อมกับปาดน้ำตา
พี่บีกับพี่จอย ได้แต่นั่งอึ้งเงียบ เพราะไม่คิดว่าผมจะโดนแกล้งถึงขนาดนี้ ขนาดตอนรับน้อง พี่ๆ ยังไม่กล้าแกล้งน้องขนาดนี้เลย
พี่ก้อยเลยบอกผมว่า "เอางี้เก่ง ถ้าที่หอมันอยู่ไม่ได้ ก้อขนข้าวขนของมาอยู่กับพี่ซะที่นี่เลยสิ เก่งเอง ก้อเคยค้างที่นี่ประจำไม่ใช่
หรอ"
ทีแรกผมปฏิเสธ แต่พี่ก้อย ไม่ยอม พี่ก้อยบอกว่า "จะให้พี่ ทนเห็นเก่งโดนแกล้งแบบนี่ต่อไป พี่ทนไม่ได้หรอก"
ผมซึ้งจนน้ำตามันเริ่มไหลอีกครั้ง พี่ก้อยก้อเข้ามาลูบหัวผมอย่างเอ็นดู
ตั้งแต่วันนั้น ผมเลยย้ายมาอยู่ที่หอพี่ก้อย ได้อย่างไม่มีใครสงสัย เพราะทุกคนเข้าใจว่า ผมเป็นตุ๊ด ทำให้เรายิ่งสนิทกันมากขึ้น ผม
เอง ก้อไม่ได้อยู่เฉยๆ ช่วยพี่เค้าทำงานบ้านทุกอย่างที่ช่วยได้ ทั้งล้างจานถูบ้าน ทำกับข้าว แล้วก้อซักผ้า ยกเว้น ชั้นในพวกพี่ๆ เค้าซัก
กันเอง
แต่พอถึงตอนเก็บ ผมก้อต้องไปเก็บอยู่ดี ซึ่งพอเห็นชั้นในพี่ๆ ผมก้อใจหวิวๆแปลกๆ ก้อแต่ละคน ใส่กันแบบสุดเดชทั้งนั้นเลย เรียกว่า
ไม่มีใครยอมใคร บางตัว มันเล็กจนแทบไม่ได้ปิดอะไรเลย เคยนึกจินตนาการไปเอง ว่าเห็นพวกพี่สาวนี่ อยู่ในชุดชั้นใน จะน่ารัก
ขนาดไหนนะ แต่พอได้สติก้อ อายตัวเอง ไม่น่าคิดแบบนั้นกะพี่เลยจริงๆ
"พี่บี พี่จอย หวัดดีครับ พี่ก้อยยังไม่มาหรอ" ผมกลับเข้ามาที่ห้องหลังเลิกเรียน แต่ไม่เห็นพี่ก้อย เลยถามพี่สาวสองคนดู
"อ๋อ นังก้อยมันบอกว่า จะแวะไปเคลียร์เรื่องต้องน่ะ เห็นมันบอกว่า อยากจะคุยให้รู้เรื่อง" พี่บีบอก
"พี่ล่ะ ห่วงมันจริงๆ ไม่รู้มันจะเคลียร์ได้แบบไหน ยัยนี่ ยิ่งอารมณ์ร้อนอยู่ด้วย" พี่จอยพูดขึ้นมา
ผมเอง ก้อเป็นห่วงพี่ก้อยไม่น้อยไปกว่าพี่สองคนนั้นเลย ได้แต่นั่งรอ เฝ้าดูนาฬิกา ว่าเมื่อไหร่ พี่ก้อยจะกลับมา
ประมาณ สามทุ่มเศษ พี่ก้อยกลับมาถึงห้อง แต่มาในสภาพ เมาปลิ้น แทบไม่ได้สติ ผมรีบวิ่งเข้าไปพยุง เพราะพี่ก้อยจะล้ม แต่ตัวผม
เล็ก มันทำท่าจะรับน้ำหนักของพี่ก้อยไม่ไหว ผมเลยตะโกนเรียกพี่บีกับพี่จอยมาช่วย
"นั่นมั้ยล่ะ ชั้นกะแล้ว ว่ามันต้องออกมาประมาณนี้"พี่จอยพูด
"เออน่ะแก รีบๆพามันไปที่โซฟา หาน้ำร้อนมาด้วย"
พวกเราช่วยกันพยาบาลพี่ก้อยอยู่พักใหญ่ กว่าจะฟื้น พอฟื้นขึ้นมา พี่ก้อยก้อร้องไห้ฟูมฟาย แถมด่าพี่ต้องอย่างไม่เหลือดี
"ไอ้เชี่ยเอ๊ยยย ไอ้ชิงหมาเกิด แม่งบอกกูว่า ไม่มีอะไรกะคนอื่น แค่คบๆกันเล่นๆ กูหลงเชื่อมาตลอด สุดท้าย กูเห็นคาหนังคาเขาเลย
ว่ามันพาอีนั่นไปเอาที่ห้อง ไอ้เชี่ย ไอ้เลวว ฮือๆๆๆๆ"
พวกเราได้แต่ปลอบให้พี่ก้อยสงบสติอารมณ์ แต่พี่ก้อยก้อยิ่งโวยวาย จนผมเอง อดสงสารพี่สาวไม่ได้ ผมจับไหล่พี่ก้อยเขย่า แล้วพูดว่า
"พี่จะไปเสียใจกะไอ้คนเลวๆพรรค์นั้นทำไม่ พี่ขาดมันไป ไม่ถึงกับตายหรอก พี่ยังมี พี่บีกับพี่จอยนี่ไง แล้วก้อน้องชายพี่อีกคนนึง อยู่
กับพี่ที่นี่ ตอนนี้ ถ้าไม่มีใครดูแลพี่ ก้อขอให้ผมกับพี่สองคนนี้ ดูแลพี่เถอะ จากนี้ จะมีแค่เราสี่คนนะพี่"
พี่ก้อยเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่โต้เถียง ได้แต่จ้องตาผม ไม่กระพริบ ผมตกใจ นึกว่าพี่ก้อยโกรธผม
"ผม เอ่อ เก่งขอโทษครับพี่ ที่เก่งขึ้นเสียงกับพี่"
พี่ก้อยเอามือมาลูบหัวผม แล้วบอกว่า "ไม่เป็นไร พี่ไม่เคยโกรธเก่งอยู่แล้ว ขอบใจนะ ที่ทำให้พี่ได้สติ"
"เฮ้อออ.... ได้ร้องไห้แล้ว มันค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย ไปอาบน้ำดีกว่า" พี่ก้อยพูด พร้อมกับลุกขึ้น เดินเซไปเซมา จะไปอาบน้ำ
ผมต้องคอยประคองไปด้วย กลัวพี่เค้าล้ม
พี่ก้อยเข้าไปอาบน้ำออกมาแล้วก้อเข้านอน พร้อมๆกับพี่จอยและพี่บี แต่ก่อนจะเข้าห้อง พี่ก้อยหันมาบอกผมว่า "พี่รักเก่งนะ"
"เอ่อ..เก่ง... เก่ง ก้อรักพี่ครับ" ผมตอบแบบกระอึกกระอัก
เพราะ ผมรู้มาตลอดว่า พี่ก้อยรักผม แต่พี่ก้อยไม่เคยพูดว่า รักผมมาก่อนเลย มันทำให้ผมรู้สึกอึ้งๆ ซึ่งแต่ก่อน ผมก้อ รักและเคารพ
พี่ก้อยแบบพี่สาวตลอดมา แต่คำพูดเมื่อกี๊ มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่า ความรู้สึกของพี่สาวผมมันเปลี่ยนไป
มันรบกวนจิตใจ จนทำให้ผมนอนไม่หลับ พลันผมก้อได้ยินเสียงประตูห้องพี่ก้อยเปิดออกมา ผมทำเป็นนิ่ง เหมือนว่าหลับสนิท
มีเสียงฝีเท้า เดินมาทางที่ผมนอนอยู่ ผมคิดว่า คงเป็นพี่ก้อยแน่ๆ เพราะแกจะลุกมาเข้าห้องน้ำตอนดึกๆประจำ ซึ่งตรงที่ผมนอน มัน
ก้อเป็นทางผ่านพอดี
แต่เสียงฝีเท้า มันดันมาหยุดอยู่ข้างหลังผมซะนี่ ผมขนลุกวาบ ใจเต้นแรงมาก เมื่อรู้ว่า เจ้าของเสียงฝีเท้า ลงนั่งที่ข้างๆตัวผม
"เก่ง หลับรึยังจ๊ะ" เสียงพี่ก้อยเรียกผม แต่ผมก้อนิ่ง ไม่ยอมตอบ
"พี่รู้นะ ว่าเก่งยังไม่หลับ หันมาคุยกับพี่หน่อยสิ นะจ๊ะ"
เสียง และสำเนียงการพูด แม้ผมจะรู้ว่าเป็นพี่ก้อย แต่ผมรู้สึกแปลกๆ เพราะพี่ก้อยไม่เคยพูดกับผมแบบนี้
ผมเลย พลิกตัวกลับมาหาเจ้าของเสียง เพื่อดูให่แน่ใจว่าเป็นเสียงของพี่สาวจริงๆ แม้จะมีเพียงแสงไฟจากหน้าห้องลอดเข้ามาทาง
ผ้าม่านแค่ลางๆ ผมก้อรู้ได้ทันทีว่า นั่นคือพี่สาวสุดที่รักของผม
"ครับ พี่ พี่มีอะไรจะคุยกับเก่งหรอ" แต่แล้ว ผมก้อขนลุกซู่อีกครั้ง เมื่อทราบว่า พี่ก้อย ถอดเสื้อผ้าออกล่อนจ้อนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
"พี่... เอ่อ พี่ก้อย ทำไม พี่แก้ผ้าอย่างนั้นล่ะครับ"
"เอ่อ... ระ รัก รักครับพี่"
"แหม ชื่นใจจัง" พูดจบพี่ก้อยก้อดึงผมขึ้นมากอด พร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ ตัวผมแทบจะละลาย ใบหน้าผม ซุกอยู่กับหน้าอก
ขนาด35นิ้ว ริมฝีปากบางๆของพี่ก้อย จุมพิตลงบนหน้าผากผม ตอนนั้น มันทำให้ผม ไม่มีแรงที่จะต่อสู้กับความผิดชอบชั่วดี
พี่ก้อย จับใบหน้าของผมเงยขึ้น แล้วจ้องมาด้วยสายตาที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน มันช่างยั่วยวนอย่างประหลาด สายตาพี่ก้อย แทบจะ
สะกดหัวใจของผมให้หยุดเต้น ไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร พี่ก้อยก้อประกบริมฝีปากเข้ากับปากผม มือก้อดึงตัวผมเข้าไปจนเบียดกับ
หนองโพของแกจนแน่น ลิ้นที่อ่อนนุ่ม แต่พละกำลังราวกับหนวดปลาหมึก ชอนไชอยู่ในปากผม ผมลืมตัว ตวัดลิ้นสู้กับพี่ก้อยอย่างเมา
มัน
แต่ผมก้อได้สติ ผมผลักพี่ก้อยออก แล้วบอกว่า "เก่งขอโทษครับ เก่งไม่น่าทำแบบนี้กับพี่เลย"
พี่ก้อย ถามผมอีกว่า "เก่งรักพี่มั้ย" "รักครับ" ผมตอบ
"ไหนเก่งบอกว่า เก่งจะดูแลพี่ไง"
"ใช่ครับ" "ถ้าจะดูแลพี่ ก้อเป็นผัวพี่ซะสิจ๊ะ"
ผมอึ้งกับคำพูดของพี่ก้อยมากๆ ผมยังตกตะลึงไม่หาย พี่ก้อยก้อเข้ามาปล้ำจูบผมอีก คราวนี้ พี่ก้อย ค่อยๆถอดเสื้อผ้าผมออกด้วย
ผมเอง ก้อไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนแต่อย่างใด ความจริง ตอนที่รู้ว่า พี่ก้อยเลิกกะพี่ต้อง ผมก้อดีใจอยู่ลึกๆ จะว่าไป ผมเองก้อหลงรักพี่ก้อย
ตั้งแต่วันแรกแล้ว ในใจผมคิดว่า เป็นไงเป็นกัน
ครู่เดียว เราทั้งคู่ก้อ ล่อนจ้อน ไร้ซึ่งอาภรณ์คลุมกาย
"นอนลงสิ" พี่ก้อยบอกด้วยเสียงที่หวานจนผมแทบละลาย ผมนอนลงอย่างว่าง่าย
พี่ก้อยเอื้อมมือไปจับควยผม พอจับโดนพี่ก้อก้อหยุด แล้วหันมามองหน้าผม พร้อมกับพูดว่า "เกินตัวไปหน่อยนะเนี่ย"
ก้อของผม มันก้อแค่ หกนิ้ว แต่จะว่าไป มันก้อเกินตัวจริงๆแหละ ไม่รู้ว่า ทำไม พ่อให้มาเยอะนัก พี่ก้อย ขึ้นมาคร่อมบนตัวผม
ก้มลงมาจูบปาก พร้อมกับ จับควยผม ถูไปมาที่แคมหอยของตัวเอง ผมได้แต่นอนเกร็งตัวแข็งทื่อ เพราะความเสียว พักเดียว พี่ก้อยก้อ
กดตัวลงมา มันทำให้ ท่อนเนื้อขนาดหกนิ้ว หายมิดเข้าไปในแคมหอยพี่ก้อยทันที
"ซี้ดดดดดดดดดดดดดดด อูยยยยยย" พี่ก้อยครางอย่างได้อารมณ์
ผมได้แต่กัดฟัน เพราะเสียวจนไม่รู้จะทำยังไง เกิดมา ไม่เคยได้เย็ดใครมาก่อนเลย แถมครั้งแรก กลับกลายเป็นว่า ต้องโดนเย็ดอีก
ตะหาก
"ดีมั้ยจ๊ะ" "ดี ดีครับ ซี๊ดดด" ผมตอบอย่างไม่อายแล้ว
"เก่ง เคยเย็ดใครมาก่อนรึป่าว"
"ไม่ครับ ไม่เคย"
"ดีใจจัง ที่พี่เป็นคนแรกของเก่ง ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง"
พอพูดจบ พี่ก้อ ก้อค่อยๆขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ ผมเสียวจนเผลอเอามือจับสะโพกของพี่ก้อยแน่น
"ใจเย็นๆ ที่รัก เดี๋ยวดีเอง" พี่ก้อยบอกผม แล้วพี่ก้อยก้อขยับสะโพก เร็วขึ้นเรื่อยๆ ผมเอง เสียวจนต้องเด้งก้นตามจังหวะ
กระแทกเนินหอยของพี่สาวแสนสวยของผม
พี่ก้อยขย่มได้ซักพัก ผมก้อเสียวจนทนไม่ไหว นึกอยากลองทำเองดูบ้าง
"หยุดก่อนครับพี่" "หยุดทำไมจ๊ะ" "ขอเก่งลองดูมั่งนะพี่"
พี่ก้อยก้มลงมา หอมแก้มผมฟอดใหญ่ แล้วก้อ จับผม พลิกขึ้นาอยู่ข้างบน โดยที่ไม่ยอมให้ควยหลุดออกจากหอยแกเลย
"เอาสิ ค่อยๆขยับสะโพกสิจ๊ะ" พี่ก้อยสอนผม ผมก้อทำตาม แรกๆก้อยังไม่ค่อยได้จังหวะ แต่ซัพักเดียว มันก้อเริ่มเข้าที่ คงเป็น
สัญชาติญาณ การส่มสู่ของมนุษย์ ที่แม้ไม่เคยทำมาก่อน มันก้อทำได้เอง
ผมเริ่มซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆ พี่ก้อยก้อได้แต่ร้องคราง ลั่นไปหมด ซักพัก ผมก้อใกล้จะเส็ด ผมฟุบตัวลง กอดพี่ก้อยแน่น แล้วก้อซอยอีก
สองสามที ผมก้อกดควยอัดกับเนินหอย กระฉูดน้ำควยเข้าไปในรูหอยของพี่สาวสุดที่รักอย่างเต็มที่ พี่ก้อยก้อกอดผมแน่น ร้องออกมาดังลั่น
อย่างไม่กลัวใครจะได้ยินเลย
"พี่เสร็จ เสร็จแล้ว อาาาาาาาาา" พี่ก้อยบอกผม แล้วก้อลูบหัวผม
"เก่งมาก ที่รัก ขนาดเพิ่งเย็ดครั้งแรก ยังทำให้พี่เสร็จได้นี่ เก่ง สมกะชื่อเลยนะ"
พุดจบ พี่ก้อก้อหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ซ้ายที ขวาที แล้วก้อกอดผมแน่น
ผมเองได้แต่หอบ ไม่ได้พูดอะไร เพราะเหนื่อย
พอหายเหนื่อย หายเงี่ยน ผมก้อลุกขึ้น ถอนควยออกมา น้ำรักที่ผมฉีดเข้าไปเมือกี๊ มันก้อไหลตามออกมา นองอยู่ตรงแก้มก้นของพี่
ก้อย ผมตกใจมาก
"ผมขอโทษพี่ ผมจะรับผิดชอบทุกอย่าง" พี่ก้อยหัวเราะคิกคัก "แหม พูดยังกะในละครน้ำเน่าเลยนะ ไม่เป็นไรหรอก เมนส์พี่เพิ่ง
หมดเมื่อวานจ้ะ" ผมเองก้อได้แต่ยิ้มแห้งๆ
พี่ก้อยลุกขึ้นมานั่ง กอดผม แล้วบอกว่า "เป็นผัวพี่แล้ว ดูแลพี่ดีๆนะ"
"ครับ ผมจะดูแลพี่ก้อยให้ดีที่สุดเลยครับ"
ผมถามพี่ก้อยต่อ ว่า "แล้ว พี่นึกยังไง ถึงมาให้ผมเป็นผัวล่ะ"
พี่ก้อยตอบว่า "ทีแรก พี่อยากทำเพื่อประชดไอ้เลวนั่น พี่ขอโทษ"
"แต่ หลังจากที่เก่งรับปากพี่ว่า จะดูแลพี่ให้ดีที่สุด พี่เลยคิดได้ว่า พี่เองก้อรักเก่งมากเหมือนกัน ถ้าพี่จะใช่เก่งประชดคนเลวๆแบบนั้น
มันคงไม่คู่ควร จากนี้ไป เราไม่ใช่แค่พี่น้องกันแล้วนะ เก่งต้องดูแลพี่ ในฐานะผัว ส่วนพี่ ก้อจะดูแลเก่งในฐานะพี่ เหมือนกัน"
พูดจบ พี่ก้อยก้อหัวเราะคิกคัก ผมเองก้อ หัวเราะไปด้วย เรานั่งขำกันพักนึง
ก้อนึกได้ว่า แล้วเมื่อกี๊ พี่บีกับพี่จอย ไม่ได้ยินอะไรเลยหรอ
ไม่ทันขาดคำ พี่จอยกับพี่บีก้อตะโกนออกมาว่า"สองคนนั่น ทำอะไรกันน่ะ"
ผมตกใจมาก พี่ก้อยเองก้อตกใจเหมือนกัน "เอ่อ คือ เก่งอธิบายได้ครับ พี่บี พี่จอย"
แทนที่พี่สองคนนั้น จะโวยวาย กลับหัวเราะลั่น แล้วบอกว่า "พวกพี่ รู้เรื่องหมดแล้ว เห็นตั้งแต่ ยัยก้อยมันขึ้นไปนั่งขย่มบนควยเก่ง
แล้วล่ะ"
"จอย บี แกอย่าเพิ่งไปบอกใครนะ ชั้นไม่อยากให้ใครรู้"
พี่บีกับพี่จอย หันมองหน้ากัน แล้วหันมาบอกพี่ก้อยว่า "งั้น มันก้อต้องมีค่าปิดปากกันหน่อยแล้ว"
"แกจะเอาอะไร กะเพื่อนกะฝูง ช่วยแค่นี้ไม่ได้หรอ"
"มันก้อ ไม่มากหรอก แค่อยากได้น้องแกมาทำผัวมั่งซักทีสองที ได้มั้ยล่ะ"
"ไอ้พวกบ้า อย่ามาล้อเล่นนะ"
"ไม่ได้ล้อเล่นย่ะ เห็นลีลาพ่อหนุ่มน้อยนี่แล้ว ไม่ธรรมดาเลย พวกชั้นสองคนเลยนึกอยากลองมั่ง"
พูดจบ พี่สาวสองคนนั่น ก้อเข้ามาจัดการกะผม ผมเองยังงงๆ ไม่ทันตั้งตัว เพราะคิดว่า พี่เค้าพูดเล่น
แต่เพราะ พี่ก้อย รักพีบีกับพี่จอยมาก เพราะสนิทกันมาตั้งแต่ปี1 มีอะไรก้อแบ่งกันตลอด แต่ก้อไม่เคยแบ่งผัวให้ใครมาก่อน
"นี่ถ้าไม่ใช่พวกแก ชั้นไม่ยอมจริงๆนะ แต่บอกไว้ก่อน ยังไง เก่งก้อเป็นของชั้นคนเดียว"
พี่สาวสองคนนั่นไม่ตอบ ได้แต่รุมผม จนผมอ้าปากร้องหรือขยับอะไรไม่ได้เลย
"นี่ ชั้นบอกน่ะได้ยินรึป่าว" "จ้าๆๆ รู้แล้วจ้า"
"อื้มมมม อ๊าาาาาาาาาาาาง อ๊าาาาาาาาาาาาซ์ ซี๊ดดดดดดด" เสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง
"นี่ๆ พวกแก ให้ชั้นเล่นด้วยคนสิ" พี่ก้อยทนไม่ไหว ลงมาร่วมวงด้วยซะงั้น
สรุป คืนนั้น ผมได้เมียทีเดียว สามคนเลย ซึ่ง พี่ก้อย กอดผมทั้งคืน ไม่ยอมให้ผมไปไหน ส่วนพี่บีกะพี่จอย ได้ไปคนละที ก้อกลับเข้า
ไปนอนในห้องเหมือนเดิม
แต่ดู พี่ก้อยก้อยัง หวงผมอยู่ เพราะหลังจากวันนั้น พี่บี กับพี่จอย ก้อจ้องจะหาจังหวะเย็ดกะผม แต่ก้อจะโดนพี่ก้อยขวางอยู่เสมอๆ
เวลาพักเที่ยง พี่ก้อยจะนัดให้ผมกลับไปเจอกันที่ห้องเป็นประจำ คงไม่ต้องบอกนะ ว่านัดไปทำอะไร พอตอนเย็น หลังเลิกเรียน ถ้าผม
เลิกก่อน ก้อจะต้องมานั่งรอพี่ก้อยที่ใต้อาคารเรียน แต่ถ้าวันไหน พี่ก้อยเลิกก่อน พี่ก้อยก้อจะรอผม ไม่ยอมให้ผม คลาดสายตาเลย ว่า
ง่ายๆ
หนักๆเข้า พี่บีกะพี่จอยเลย ถอยๆไป เพราะยังไง ก้อไม่อยากให้เรื่องนี้ ทำเสียเพื่อน
เรายังคงอยู่หอเดียวกัน เพียงแต่ พี่ก้อย ออกมานอนกับผมที่ห้องรับแขกทุกคืน แล้วเราก้อ เย็ดกันทุกคืนด้วย ซึ่งหลังๆ พี่ก้อยใช้ยาคุม
เลยไม่ต้องกังวลเรื่องท้อง
ในใจผมเอง ก้อเสียดายพี่บีกับพี่จอยเหมือนกัน เพราะแต่ละคน ลีลาประทับใจผมจริงๆ แต่ถึงยังไง ผมก้อรักพี่ก้อยมากกว่า ไม่
อยากทำให้พี่ก้อยเสียใจ
ที่มหาลัย เรายังคงเรียกกันเป็นพี่น้องอยู่ แต่พอกลับถึงห้อง จะเรียกกันว่า "ที่รัก" แทบทุกคำ ต่อมา พี่บีกับพี่จอย ก้อแยกไปอยู่หอ
พักใกล้ๆกัน เพราะรู้ว่า พี่ก้อยหวงผมมาก
ทำ ให้เราอยู่กันแค่สองคน ซึ่งเวลาอยู่ด้วยกัน แทบจะไม่มีเสื้อผ้าติดตัว เรียกว่า อยากเมื่อไหร่ก้องัดมาเสียบกันได้ทันที เราเย็ดกันได้
ทุกบริเวณของห้องพัก แม้กระทั่งในครัว เวลาพี่ก้อยทำกับข้าว ผมก้อเข้าไปข้างหลัง จับควยเย็ดพี่สาวสุดที่รักซะหนึ่งที ก่อนกินข้าว
จน ทุกวันนี้ ทุกคนก้อยังคิดว่า ผมเป็นตุ๊ดอยู่ ไม่มีใครสงสัยผม กับพี่ก้อยเลย แม้แต่ น้อยกับฝ้าย มีเพียง พี่ก้อย พี่บีและพี่จอยเท่านั้น ที่รู้ดีที่สุด ว่าผมไม่ใช่ตุ๊ด.