คุณแจนเป็นสาวไฮโซของเมืองไทยที่สวยที่สุดคนหนึ่ง เธอเพิ่งรับช่วงต่อในตำแหน่งบริหารสูงสุดของบริษัทรับเหมายักษ์ใหญ่ของไทยจากพ่อของเธอ
แม้อายุไม่ถึง 30 แต่ความสามารถและความฉลาดหัวไว ทำให้เธอกลายเป็นผู้บริหารที่ทุกคนในวงการให้การยอมรับอย่างมาก แต่ที่สำคัญคือเธอเป็น
ผู้หญิงที่สวยที่สุดคนหนึ่งด้วย ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาที่คมเข้ม จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดง ที่แทบไม่ต้องแต่งแต้มเพิ่มเติม ผมดำขลับยาวเลยไหล่
ทำให้มีคนสนใจ เชิญเธอไปออกรายการทีวีบ่อยครั้ง ทำให้ผู้ชายทั่วไปหลงใหล หมายปองเธอมากมาย แต่คุณแจนก็มุ่งแต่ทำงานมาเกือบสามปี
โดยไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน
เธอไม่กล้าที่จะปล่อยตัวปล่อยใจให้ใคร เพราะกลัวที่จะมีผลกระทบต่อภาพพจน์และการงานของเธอเอง เธอยอมรับกับตัวเธอเองตั้งแต่สมัยที่เธอเรียน
อยู่มหาวิทยาลัยที่สหรัฐอเมริกาว่าเธอเป็นคนชอบเรื่องเซ็กส์มาก จนบางครั้งเรียกว่าขาดไม่ได้เอาเลย เธอมักจะมีเพื่อนชายมาค้างที่หอพักประจำ
และบางวันก็แทบจะไม่ได้ออกจากห้องนอนเลย แต่กลุ่มคนเหล่านั้นไม่ใช่คนไทยและเธอก็ไม่เคยให้ใครรู้เรื่องนี้เลย เพราะชื่อเสียง
วงศ์ตระกูลเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับเธอ
ทุกวันนี้แม้มีความต้องการมากเพียงไร เธอก็จะยอมช่วยตัวเองโดยไม่ยอมให้พวกผู้ชายไฮโซหลายคนที่คอยตามตื้อเธอได้สมหวังเลย แม้จะมีของขวัญ
ราคาแพงหรือดอกไม้เป็นพันดอก ก็ยังไม่สามารถทำให้ดอกฟ้าดอกนี้ยอมใจอ่อนได้
คุณแจนมีบ้านหลังใหญ่ราคาหลายสิบล้าน ที่คุณพ่อของเธอสร้างให้ มีบริเวณกว้างขวาง ต้นไม้ร่มรื่นและมีรั้วติดกันกับบ้านของพ่อเธอ
เธอมีเพียงคนรับใช้สองคนคือ บังอรแม่บ้านและนายบุญมีคนทำสวน เนื่องจากเธอชอบความเงียบสงบ เธอจึงจ้างบริษัททำความสะอาด
เข้ามาทำเป็นประจำและไม่จำเป็นต้องจ้างคนงานประจำมากมาย บ่ายนั้นวันอาทิตย์ เธอได้ยินเสียงเอะอะ ครู่หนึ่งบังอรก็มาพบเธอในห้องนั่งเล่น
“คุณผู้หญิงคะ บังอรขอลาออกค่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“ไม่ไหวค่ะ”
“เรื่องอะไรไม่ไหว”
“ขอไม่เล่าได้ไหมคะ”
หลังจากถามอยู่นาน บังอรแม่บ้านวัยประมาณห้าสิบเศษก็ยอมปริปาก
“ก็ไอ้บุญมีน่ะสิคะ มันจะปล้ำบังอรให้ได้ เดี๋ยวก็กอดเดี๋ยวก็คว้า เมื่อกี้มันเปิดไอ้นั่นให้ดูอีกแล้ว บอกหลายทีแล้วว่าไม่อยากเห็น น่าเกลียด คนอะไรยังกะม้า ดำก็ดำจ้างให้ก็ไม่เอา”
แม้คุณแจนจะอ้อนวอนอย่างไรก็ไม่เป็นผล ในที่สุดเธอจึงยอมให้แม่บ้านคนเดียวลาออกไป
“ลุงบุญมี ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ล่ะ ..... ลุงก็ทำงานกับพ่อฉันมานานแล้วนะ ไม่เห็นใจกันบ้างเหรอ ฉันไม่มีแม่บ้านแล้วทีนี้....
ทำไมไม่หาแฟนซะหรืออย่างน้อยหาคนที่เขาเล่นด้วยก็ยังดี คนที่เขาไม่สนก็อย่าไปบังคับเขาซี่”
ตาคนสวนรูปร่างสูงใหญ่ตัวดำเหมือนนิโกรคนนี้ เป็นคนศรีษะเกษ มาทำงานเป็นกรรมกรในบริษัทของคุณแจน ตั้งแต่คุณแจนยังไม่เกิด
พ่อเธอเห็นว่าอยู่มานานและอายุมากแล้ว ซ้ำลูกเมียก็ไม่มี เมื่อเธอย้ายมาบ้านใหม่ก็เลยให้มาเป็นคนทำสวนและเฝ้าบ้าน ปัจจุบันแกอายุ
ประมาณเจ็ดสิบ แต่ยังคล่องแคล่วแข็งแรง กล้ามเนื้อยังดูเป็นมัดแน่น ผิวดำหยาบกร้าน มีรอยสักหลายรอยที่แขน คอ หัวไหล่ และหน้าอก
แกไม่ชอบใส่เสื้อ โดยมากมักจะใส่แค่ผ้าขาวม้าหรือกางเกงขาสั้นตัวเดียว หน้าตาดุดัน มีรอยปรุมากมาย ปากหนาเตอะ ผมสีเทาทั้งหัว
“ผมขอโทษครับคุณผู้หญิง...ผมนึกว่าเขาอาจจะเปลี่ยนใจ”
หลายวันต่อมา เมื่อเธอเดินออกมาจากบ้านเพื่อดูสวนของเธอ ก็ได้พบตาลุงคนสวนของเธอนอนหลับอยู่
บนเสื่อใต้ต้นไม้ใหญ่
ตอนแรกเธอคิดจะเรียกมัน แต่เมื่อเธอเข้าไปใกล้ ใจเธอเต้นแรง ตาเธอจ้องดูท่อนเอ็นสีดำมะเมื่อมที่หลุดออกมาจากผ้าขาวม้าของมันเกือบทั้งดุ้น
มันมีขนาดใหญ่เกือบเท่าข้อมือของเธอเอง ยาวกว่าคืบสีดำสนิทเหมือนถ่านหุงข้าว ส่วนหัวถอกบานเหมือนดอกเห็ดสีดำแดง
คุณแจนใจเต้นตูมตาม
เพราะไม่ได้เห็นมานาน ซ้ำยังไม่เคยเห็นใหญ่และดำแบบนี้มาก่อน นอกจากในหนัง
เธอจ้องอยู่สักครู่จึงรีบหันหลังกลับขึ้นบ้าน เธอตรงขึ้นไปบนห้องนอน รีบถอดเสื้อผ้าและตกเบ็ดให้ตัวเองจนเสร็จไปหลายที
อาทิตย์ต่อมา เธอยอมรับว่าภาพที่เธอเห็นติดตาเธอมาก ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ ภาพท่อนเอ็นตาบุญมีก็มักจะปรากฏในใจเธอเสมอ
“ยายแจนเอ๊ย...รู้ไหมเดี๋ยวนี้เขามีกิ๊กกันแล้ว เขาไม่เรียกว่าชู้หรอกมันน่าเกลียด...ฉันก็ไม่มีแฟนเหมือนกันนะ ไม่เห็นอยากมีเลย แต่มีกิ๊กสบายกว่า..ไม่มีพันธะจ๊ะ จะทำอะไรก็ได้”
เที่ยงวันหนึ่งกับตุ๊กตาเพื่อนสนิท ที่ร้านอาหารหรู
“แบบนี้เขาเรียกว่าคู่ขาไม่ใช่เหรอ”
“มันก็ใช่ แต่ก็ให้มันทันสมัยหน่อยสิเธอ”
“แล้วเธอไม่กลัวใครเอาเธอไปนินทาเหรอ”
“อุ๊ย ใครมันจะไปรู้ ไอ้หนุ่มของชั้นไม่รู้จักใครหรอก”
“อ๋อ นี่เธอเลี้ยงเด็กเหรอ”
“เปล่า...เด็กน่ะตัวดีนักเธอ เพื่อนชั้นโดนแบล็กเมล์นะ อีกคนก็ติดโรคมา...อย่าได้ยุ่งเลยเชียว”
“อ้าวแล้วเป็นใครล่ะ”
“ความลับจ๊ะไม่บอกหรอก”
หลังจากวันนั้นแจนก็เฝ้าถามเพื่อนเธออีกหลายครั้ง จนยอมบอกว่าที่แท้คู่ขาของเธอก็คือคนเฝ้าสวนของเธอที่เมืองกาญจน์นั่นเอง
“เธอกล้ามากเลยยายตุ๊ก...ฉันนับถือเลย”
“ก็ไม่มีอะไรนะ...ฉันไม่เหมือนพวกที่ชอบใส่หน้ากากกัน คือฉันอยากก็ยอมรับ ผู้หญิงก็คนใช่ไหมเธอ แต่ฉันก็กลัวคนชอบนินทาแล้วฉันก็ไม่ได้ถือตัวอะไร...
อีกอย่างนะเวลาฉันไปเดทก็ไม่ต้องคิดเรื่องเซ็กส์ด้วยจะได้เลือกคนดีมาเป็นแฟนได้”
“แล้วเธอทำไงถึงได้ลงเอยกันได้”
“โถ ผู้ชายอยู่คนเดียวน่ะเธอ ทนฉันยั่วไหวเรอะ ฉันให้แกสาบานเลยนะว่าจะไม่บอกใคร แล้วก็ฉันก็วางกฎเลย แค่นั้นก็จบ”
เกือบสามปีที่ไม่มีเซ็กส์ เธอสู้ทนมา แต่ภาพท่อนเอ็นยักษ์สีดำสนิทก็ยังปรากฏในใจอยู่ประจำ เอ็นของไอ้บุญมีคนทำสวนกรรมกรลูกจ้างสูงอายุของพ่อเธอ
ไอ้บุญมีตัวดำสกปรกที่เธอต้องคอยหลบหน้ามัน เพราะกลัวมันจะสังเกตเห็นความต้องการของเธอ ซึ่งนับวันจะรุนแรงขึ้น เมื่อคืนเธอลงมาห้องนั่งเล่นหลังบ้าน
กลางดึก พร้อมแก้ผ้าช่วยตัวเองโดยจินตนาการไปว่าไอ้บุญมีกำลังคร่อมร่างอวบขาวของเธออยู่ จินตนาการของเธอนับวันก็จะยิ่งเตลิดและเรียกร้อง
นับวันเธอก็ยิ่งหมกมุ่นไม่เป็นอันคิดอะไรอย่างอื่น หลายวันมานี้เธอได้พยายามพูดคุยกับมันอย่างสนิทสนม บางวันยังชวนมันนั่งกินเบียร์ด้วยกัน
แล้ววันหนึ่ง เธอก็ชวนมันนั่งรถออกจากบ้าน
“แกเก็บความลับได้ไหมบุญมี”
“ได้ครับ”
“ต้องสาบานนะ แกทำให้บังอรลาออก แกต้องช่วยงานบางอย่างฉันแทน”
“ครับผม” เธอขับรถตรงไปที่ศูนย์การค้าเล็กๆ แห่งหนึ่งใกล้บ้าน พร้อมจอดรถด้านข้าง
“แกเห็นร้านหนังสือตรงนั้นไหม” เธอพูดพลางชี้มือไปที่ร้านหนังสือ ขนาด สองห้องแถว
“ครับ”
"เอาเงินนี่ไป แล้วเดินเข้าไปข้างในหลังสุดของร้าน แล้วเลือกซื้อหนัง เอ็กซ์ มาให้ฉันซัก 4-5 เรื่อง" ไอ้บุญมีไม่เชื่อหูตัวเอง
“หนังอะไรนะครับ” เธอมองหน้ามันเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
“หนังโป๊ น่ะ รู้จักไหม”
“ครับ”
มันพูดได้แค่นั้นก็รับใบละพันจากมือเธอ แล้วลงจากรถไปสักสิบห้านาที มันก็กลับมาพร้อมถุงกระดาษหนึ่งใบมาส่งให้เธอ เธอรับมาเปิดถุงออกดู
พบแผ่นวีซีดีโป๊ ห้าแผ่น มีทั้งฝรั่งทั้งพวกผิวดำและญี่ปุ่นด้วย
“เข้าใจเลือกนี่ แกเอากลับบ้านไปก่อน วันนี้ฉันมีเพื่อนมากินข้าวเย็นที่บ้าน จะไป สปาซักหน่อย
นี่เอาค่ารถ แท๊กซี่ เอาหนังนี่ใส่ห้องแกไว้ก่อนแล้วอย่าบอกใครนะแล้วถ้าแกอยากดูก็ดูด้วยกันคืนนี้ก็ได้”
“ครับผม” มันรับเงินแล้วลงจากรถไป
ตลอดบ่ายวันนั้น เธอนวดตัวบำรุงผิว ทำผม พร้อมแว๊กซ์ขนตามตัวที่ สปา แต่ใจเธอกลับคิดว่าเธอจะทำอย่างไรต่อดี กับไอ้บุญมีคนงานทำสวน
รุ่นพ่อที่มีดุ้นเอ็นอันใหญ่ถูกใจเธอ แผนขั้นต้นเป็นไปด้วยดี มันซื้อหนังให้เธอโดยไม่พูดมากและไม่ถามอะไรกวนใจ
ตกดึกหลังจากทานอาหารค่ำกับเพื่อนสนิทหลายคนที่บ้านและดื่มไวน์ราคาแพงไปพอสมควร
“นี่แจนทำไมคืนนี้เธอสวยนักวะ ฉันอิจฉาเธอมากเลย หนุ่มๆมองเธอคนเดียวเลย”
“แหมยายตุ๊ก ก็ต้องมีบ้างล่ะนานๆก็ต้องมีสวยซักที”
“แล้วไอ้หนุ่มคนไหนล่ะที่โชคดีได้ฟันเธอ น่ะ”
“บ้าน่า ยังไม่มีเลยเธอเอ๊ย ฉันจะลงแดงอยู่แล้ว”
“วันนี้ก็มีตั้งเยอะ เธอกระดิกนิ้วนิดเดียววิ่งเข้าคิวกันยาวเลย”
“อะไรยาว”
“เอ๊ะแกก็ชักทะลึ่งน่าดูนะ”
“ก็ตามแกนะแหล่ะ”
“แล้วงั้นเรื่องคู่ขาแกตามฉันด้วยเหรอ” คุณแจนยิ้มเขินๆ
“บ้า ฉันไม่กล้าเหมือนเธอหรอก” ตุ๊กมองหน้าแจนพลางตีแขนเพื่อนสนิทเหมือนรู้ทัน
“ยายแจน...เธอคิดจริงๆด้วย ใคร บอกมานะ อย่าบอกนะว่าเป็นตาคนสวนของแก เสร็จกันไปแล้วหรือยัง เร็วบอกมา”
“นังตุ๊กเบาๆสิ แกพูดซะลั่นบ้าน เดี๋ยวคนก็เข้าใจผิดกันหมด”
“เธอไม่ต้องมาทำปิดบัง ฉันยังบอกเธอจนหมด เธอต้องบอกฉันมาตรงๆ เร็วเข้า”
“ก็ ฉันแค่คิดเท่านั้น ยังไม่มีอะไร ดูๆไปก่อน ยังกล้าๆกลัวๆอยู่”
แล้วเธอก็เล่าเรื่องตอนกลางวันให้เพื่อนสนิทฟัง พร้อมแผนที่เธอจะชวนไอ้บุญมีดูหนังโป๊ด้วยกัน
