[เล่าเรื่องเสียว]

บาปสวาท

       จาริณีเป็นครูสอนอยู่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง เธอแต่งงานกับชัยวิชมาหลายปีแล้ว จนกระทั่งมีลูกสาวสามคน คนโตเรียนอยู่ชั้น ม.3 โรงเรียนแห่งหนึ่ง ชีวิตครอบครัวของเธอมีความสุขมาโดยตลอด ชัยวิชสามีของเธอคบกันมาตั้งแต่ยังเรียนอยู่มัธยมปลายด้วยกัน นิสัยของชัยวิชเป็นคนที่ซื่อตรง รักเพื่อนฝูงและฉลาด เมื่อเรียนจบ ชัยวิทก็เริ่มต้นอาชีพด้วยการเป็นนักบัญชีก่อนจะผันตัวเองมาเปิดบริษัททำธุรกิจกับเพื่อนจนกระทั่งรุ่งเรืองใหญ่โต มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย สร้างความสุขสบายให้กับทั้งสองสามีภรรยาเป็นอย่างมาก

แต่แล้ววันหนึ่งมรสุมก็เข้ามาเยือนกับชีวิตของทั้งคู่ ชัยวิชถูกเพื่อนที่ร่วมก่อตั้งบริษัทโกง ซ้ำยังเชิดเงินหนี ทำให้เขาต้องเป็นหนี้เป็นสิน และโดนฟ้องล้มละลาย ครอบครัวที่มีเขาเป็นเสาหลักก็เริ่มประสบปัญหาใหญ่ในทันที ชัยวิชไม่สามารถทำใจได้ เขาเปลี่ยนเป็นคนเศร้าซึม ท้อแท้ หมดกำลังใจ จาริณีพยายามจะให้สามีเธอออกไปหางานทำ ถึงจะมีรายได้ไม่มากก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไร แต่ชัยวิชก็ไม่ยอมทำ เขาออกจากบ้านแต่เช้าแล้วก็กลับมาตอนค่ำมืด ถึงเวลาก็เข้านอนแทบจะไม่ได้คุยกับลูกและเมียเลย เมื่อเสาหลักกลายเป็นอย่างนี้ คนที่ต้องรับภาระหนักก็กลายเป็นจาริณี จากคนที่ร่าเริงสดใส กลายเป็นคนที่ต้องทุกข์ตรม เพราะเงินเดือนของครูอนุบาลก็ไม่ใช่ว่าจะเยอะ ลูกสาวของเธอก็อยู่ในวัยเรียนทั้งสามคน ทำให้เธอต้องไปกู้หนี้ยืมสินเพื่อเป็นค่าใช้จ่าย พอนานเข้าหนี้สินก็เพิ่มพูนจนถูกตามทวงเช้าเย็น จาริณีพยายามปรึกษากับชัยวิชแต่เขาไม่ยอมรับรู้อะไรเลย จาริณีได้แต่จมอยู่ในความทุกข์ เพราะไม่สามารถจะไปปรับทุกข์กับใครได้ และเธอก็ไม่อยากให้ลูกๆต้องมารับรู้ความลำบากของเธอ

จนกระทั่งวันหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป วันนั้นขณะที่เธอเฝ้าเด็กๆเพื่อรอให้ผู้ปกครองมารับกลับ ตอนนั้นในห้องเหลือ น้องยุ้ยนั่งเล่นอยู่ในห้องคนเดียว เพราะเด็กคนอื่นมีคนมารับกลับไปหมดแล้ว จาริณีกำลังเก็บหนังสือนิทานที่เด็กๆเอาออกมาอ่านเก็บเข้าตู้ อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้น
"ไง ยุ้ย วันนี้หนูซนไม๊จ๊ะ"
จาริณีหันไปมองด้วยความแปลกใจ เพราะปกติคนที่มารับน้องยุ้ยจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่วันนี้ทำไมกลายเป็นผู้ชายไปเสียได้ สงสัยคงจะเป็นพ่อของน้องยุ้ย เธอเห็นชายคนนั้นอุ้มน้องยุ้ยเข้าไปจูบที่พวงแก้มน่ารัก ก็ร้องออกมาอย่างลืมตัว
"ชวิน...นั่นคุณใช่ไม๊คะ"
"นี..คุณเองหรือ" เสียงร้องตอบของชายหนุ่มดังขึ้นอย่างแปลกใจ
"ไม่ได้เจอกันนานเลย ไม่ยักรู้ว่ายุ้ยเป็นลูกของคุณ ทำไมนามสกุลไม่เหมือนกันคะ"
ชวินหัวเราะเบาๆ
"ไม่ใชลูกผมหรอก... ลูกของน้องสาวผมน่ะ เธอขอให้ผมช่วยมารับ พอดีเธอไปต่างประเทศกับสามี เลยเอามาฝากผมช่วยดูแล"
"แล้วเด็กที่มารับทุกวันล่ะคะ"
"ไม่สบาย... นอนอยู่บ้านน่ะ แหม... ไม่รู้ว่านีทำงานอยู่นี่นะ ไม่งั้นผมมาหานานแล้ว"
"คุณลุงคะ กลับได้ยังคะ ยุ้ยหิวแล้ว" ยุ้ยดึงแขนเสื้อเขา หนูน้อยงอแงอยากกลับบ้าน ชวินหัวเราะ
"เดี๋ยวซิยุ้ย รู้ไม๊คุณครูหนูเป็นเพื่อนลุงนะ ขอลุงคุยกับคุณครูก่อน เดี๋ยวขากลับจะพาหนูไปทานไอสครีม"
"จริงหรือคะ"
"จริงซิ หนูไปอ่านหนังสือเล่นก่อนนะ ขอลุงคุยกับคุณครูแป๊บนึง"
"ก็ได้ค่ะ" หนูยุ้ยรับคำอย่างว่าง่าย จาริณีหยิบหนังสือนิทานออกจากตู้ส่งให้หนูน้อย แล้วชวนชวินไปนั่งที่โต๊ะเล็กๆมุมห้อง

ทั้งคู่คุยกันถึงเรื่องอดีต เพราะเคยเรียนอยู่คณะเดียวกันในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ชวินเคยจีบจาริณี แต่เธอไม่เปิดใจให้ เพราะรักอยู่กลับชัยวิชอยู่แล้ว แม้เธอจะรู้สึกถูกชะตากับชวิน แต่ก็ไม่สามารถทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่สั่นคลอนลง เมื่อเรียนจบเธอก็แต่งงานกับชัยวิช แล้วไม่ได้เจอชวินอีกเลย จนกระทั่งวันนี้
"สบายดีไม๊คะชวิน แต่งงานรึยัง"
"ยัง..."
"อ้าว..ทำไมคะ คุณออกจะแสนดีขนาดนี้ ทำไมสาวๆยอมปล่อยให้เป็นโสด สงสัยจะเลือกมากละมั๊ง" แม้จะอยู่ในห้วงของความทุกข์ แต่การได้เจอเพื่อนเก่าอย่างชวิน ก็ทำให้เธอลืมเรื่องร้ายๆไปได้ชั่วครู่ จึงได้กระเซ้าเขาเล่น
"ผมไม่ได้เลือกมากหรอกนี"
"แล้วทำไมยังไม่แต่งงานล่ะคะ"
"คุณก็รู้นี่ว่าทำไม"
เขาพูดแล้วก็มองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง จาริณีสะท้านไปทั้งตัวรีบก้มหน้าหลบสายตาเขา
"คุณล่ะ สบายดีไม๊ แต่งงานตั้งแต่ยังสาวๆเลย"
เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอีกครั้ง หลังจากระงับใจได้
"ก็สบายดีค่ะ" หญิงสาวตอบพร้อมกับฝืนยิ้ม "นีมีลูกสามคนแล้ว"
"สบายจริงหรือ แต่สีหน้าคุณเหมือนกับมีความในใจเลยนะ"
เสียงของเขานุ่มนวล แสดงถึงความห่วงใยอย่างแท้จริง หญิงสาวถึงกับตาชื้นอยากจะร้องไห้ออกมา
"ถ้านีมีเรื่องอะไรก็ปรึกษาผมได้ ผมพร้อมจะช่วย ความรู้สึกที่ผมมีต่อนียังเหมือนเดิมทุกอย่าง" เขาพูด
จาริณีรู้สึกวาบหวามในหัวใจ เธอกำลังมีทุกข์ ทุกข์มากจริงๆ แต่จะให้เอ่ยปากขอให้เขาช่วยนั้น เธอยังไม่กล้า...
ชวิน เอื้อมมือมากุมมือของเธอ เธอพยายามจะชักออก แต่เขาบีบไว้แน่น สัมผัสนั้นทำให้เธอยิ่งหวั่นไหวมากขึ้น
"เดี๋ยวเรากลับด้วยกันดีกว่านี ผมจะพายุ้ยกลับบ้านก่อน แล้วเราไปหาอะไรทาน คุณคงไม่ต้องรีบกลับบ้านนะ"

จาริณีอยากจะปฎิเสธ แต่อีกใจห้ามไว้เพราะยังลังเล อยากจะให้เขาช่วยเหลือเธออยู่เหมือนกัน ชวินเกลี้ยกล่อมอยู่ชั่วครู่เธอก็ตกลง หลังจากส่งหนูยุ้ยกลับบ้านแล้วทั้งคู่ก็ออกมานั่งคุยกันในภัตตาคารแห่งหนึ่ง ชวินพยายามซักไซร้เรื่องครอบครัวของเธอ ด้วยความอัดอั้นที่เธอเก็บกดไว้นาน พอพบเพื่อนเก่าก็ทำให้เธอระบายความทุกข์ออกมาให้เขาฟังจนหมดสิ้น เธอเล่าไปร้องไห้ไป ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตาอยู่ตลอดเวลา ชวินนั่งฟังอยู่เงียบๆ โชคดีที่เขาเลือกที่นั่งที่อยู่มุมในสุดทำให้ไม่เป็นจุดสังเกตของคนทั่วไป
"ผมสงสารคุณจังเลยนี ชัยวิชนี่ก็แย่มาก ปล่อยให้คุณต้องรับภาระอยู่คนเดียว" ชวินตำหนิสามีของเธอออกมาอย่างไม่เกรงใจ
"เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยค่ะชวิน นีทุกข์ใจเหลือเกิน เจ้าหนี้ก็ตามทวงนีทุกวัน" เธอสารภาพ
"ไม่ต้องห่วงนะนี ผมจะช่วย เงินแค่นี้เอง ผมช่วยได้สบาย"
"แต่นีจะกล้ารบกวนคุณได้ยังไง ทำอย่างนี้ก็เหมือนกับนีเอาเปรียบคุณ"
"ไม่เอาน่า อย่าพูดห่างไกลกันอย่างนี้เลย เอ..ผมว่าเราไปต่อที่ผับกันดีกว่า วันนี้เราดื่มให้สนุกเลย เอาให้สมกับที่เราไม่ได้เจอกันหลายปี"
"แต่.."
"ไม่มีแต่...ถ้ากลับตอนนี้เดี๋ยวก็คิดมากอีก...ไปเที่ยวกันดีกว่า โยนเริ่องห่วยๆทิ้งไปซักวัน" เขาตัดบท

จาริณีไม่อยากขัดใจเขา อีกอย่างเธอกำลังดีใจที่เขารับปากช่วยเรื่องหนี้สินให้ มันทำให้เธอโล่งขึ้น ครูสาวรู้สึกตื้นตันใจอย่างล้นเหลือ...



บาปสวาท 2
"นี... ลงจากรถเถอะ"
"ถึงแล้วหรือคะ"
"ใช่"
"ชวินคะ... นีไม่อยากทำอย่างนี้เลย"
"ไม่เอาน่า...เราตกลงกันแล้วนี่"
ชวินพูดเสียงนุ่มนวล ลุกไปเปิดประตูให้จาริณี แล้วช่วยพยุงเธอออกมา ครูสาวมีท่าทางอึดเอื้อนเล็กน้อย
"เข้าไปซิ" ชวินพูด

ทั้งคู่เพิ่งกลับมาจากผับ ชวินพยายามชักชวนให้คนรักเก่าดื่มเหล้าตลอดเวลา ครูสาวนั้จมอยู่ในความว้าเหว่ และความทุกข์ที่หาทางออกไม่ได้มาเป็นเวลานาน พอเจอชวินที่ทั้งพูดเก่ง เอาอกเอาใจ เขารับปากจะช่วยเธอในทุกๆเรื่องแต่เธอก็ต้องยอมเป็นของเขา ตอนแรกเธอตกใจมาก แต่ชวินเป็นคนพูดเก่ง เขาทั้งขู่ทั้งปลอบจี้ตรงจุดอ่อนของเธอ ทำให้ในที่สุดเธอก็หวั่นไหวไปกับคารมของเขา ยอมให้ชวินพามาที่โรงแรมแห่งนี้....ชวินจัดการเปิดห้อง แล้วพาครูสาวขึ้นไปทันที

พออยู่กันสองต่อสอง ชวินก็ดึงร่างเธอเข้ามาระดมจูบไปตามแก้มนวลใส ครูสาวถึงกับร้องห้ามเสียงสั่น
"ชวิน.. อย่าเพิ่งค่ะ...เดี๋ยวก่อน" จาริณีร้องห้าม เอาแขนดันเขาไว้ เธอเริ่มลังเลด้วยเกิดความรู้สึกละอายใจขึ้นมาอย่างฉับพลัน
"เดี๋ยวอะไรล่ะนี ผมรอวันนี้มาทั้งชีวิตคุณไม่รู้หรือ" เขาพึมพำพร้อมกับดึงร่างเธอเข้ามาอีก ริมฝีปากขบเม้มที่ใบหูขาวผ่องนุ่มนิ่ม
"ทีอย่างนี้มันไม่ถูกค่ะ... อย่างนี้ไม่ถูก อืมมมม..." สาวสวยอุทธรณ์ สำนึกแห่งผิดชอบชั่วดีพยายามจะรั้งสติไว้ ไม่ให้หวั่นไหวไปกับการรุกรานของเขา
"ถูกซิ... ถูกอย่างที่สุด... อย่าห้ามผมเลยนี.." ชวินกระซิบ จูบไซร้ลงมาตามซอกคอ มือเกาะกุมอยู่ที่ปทุมถัน บีบคลึงอย่างมันมือ
"อย่า...อย่าค่ะ..." จาริณีพยายามห้าม แต่มือที่คอยผลักไสในตอนแรกค่อยๆอ่อนลงจนเปลี่ยนมาเป็นโอบกอดเขาไว้ เสียงหอบหายใจของเธอดังถี่ขึ้น
"ชวิน...อืมม"
"หอมจังเลยนี.....เราจะมีความสุขกันนะ..นอนลง...ซิ.." เขาพูดเบาๆ มืออันแข็งแรงดันร่างเธอไปจนติดเตียง ก่อนจะจับเธอนอนลง
ครูสาวหลับตาพริ้ม หอบหายใจแรงจน ทรวงอกกระเพื่อม ชวินกวาดตามองไปมาตามเรือนร่างของเธอด้วยสายตาลุ่มหลง กระโปรงยาวสีดำของเธอเลิกขึ้นมาเหนือเข่ากลมมนเล็กน้อย แลเห็นช่วงขาขาวผ่องเรียวสวย ชวินถึงร้องคราง เขาทิ้งตัวลงทาบทับไปกับร่างเธอ ปากก็ประกบจูบไปที่ริมฝีปากสีชมพู สอดลิ้นเข้าไปแลกพันกับลิ้นของเธอ ครูสาวพยายามจะขัดขืนในตอนแรก แต่ในที่สุดก็เผลอแลกลิ้นกับเขาด้วยความกระสันซ่านอย่างลืมตัว
"โอ...ชวิน...อย่า....อย่าค่ะ.." เธอครวญคราง
"หอมเหลือเกิน คุณหอมมาก นี...ผมรักคุณ...ผมรักคุณ" เขาพึมพำเสียงกระเส่า ระดมจูบไปตามซอกคอ มือก็ขยำขยี้ไปที่ทรวงอก พร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของเธอออกทีละเม็ด...ทีละเม็ด ครูสาวเอื้อมมือมายึดเขาไว้ไม่ให้รุกรานมากขึ้น
"ชวิน...อย่าค่ะ...อย่า..."
"อย่าห้ามผมซินี..อย่าห้ามผมเลย" เขาจูบไปที่เนินอกขาวผ่อง มือที่ว่างอีกข้างหนึ่งก็คลึงเต้านมอวบหยุ่นอีกข้างของเธอ จาริณีพยายามขืนตัว ดิ้นรนต่อสู้กับความวาบหวาม แต่เพียงครู่เดียวเธอก็อ่อนปวกเปียก ครางเสียงออกมาเบาๆ
"อืมม...ชวิน...อย่า...อย่า..."
ชวินได้จังหวะก็ทรุดตัวลง คลุกเคล้าใบหน้าไปกับหน้าท้อง ก่อนจะถลกกระโปรงของเธอขึ้น เผยให้เห็นเนินโคกอวบอัดแน่นอยู่ในกางเกงในสีชมพูอ่อนๆ ชวินใจเต้นตูมตาม ค่อยๆใช้นิ้วเกี่ยวรูดกางเกงในเธอลงมา ทันทีที่มันหลุดพ้นอกไป ชวินก็มองเห็นเนินหีอวบชัดเจน ง่ามขาของเธอขาวผ่อง เนินเต่าอวบโหนก มีเส้นขนบางๆขึ้นปกคลุมในบริเวณที่เหมาะสม มันเป็นระเบียบเรียบร้อยได้รูปทรง ชวินลูบไล้ไปที่เนินนูนบริเวณนั้นอย่างทนุถนอม ...นุ่มนิ่มเหลือเกิน เขาก้มหน้าลงเอาลิ้นแตะ ซุกไซร้ไปทั่วเนินสามเหลี่ยมจนน้ำลายเปียกร่องจนชุ่มชื้นไปหมด

จาริณีโดนลิ้นของเขาเข้าไปไม่กี่ครั้งก็แหงนหน้าครางอย่างเสียวซ่าน
"พอเถอะค่ะ ชวิน...ไม่ไหว...พอก่อน...อูยยยยย "
เสียงร้องครางอย่างลืมตัวของเธอทำให้ชวินได้ใจ คลุกเคล้าหนักขึ้น ก่อนที่จะดันตัวกลับขึ้นไปจ้องมองใบหน้านวลของเธอใหม่ ครูสาวเปิดเปลือกตาเล็กน้อยเพื่อมองดูเขา คิ้วเรียวงามของเธอขมวดมุ่น ดวงตาของเธอสวยซึ้งวาววับจนชวินไม่อาจหักห้ามใจได้ ต้องก้มลงไปประกบปากไปที่ริมฝีปากบางของเธอ ครั้งนี้เธอสนองเขาอย่างดูดดื่ม ชวินดูดปากเธออย่างมันส์ในอารมณ์ ซักพักเขาก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง จากนั้นก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออกออย่างรวดเร็วจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า จากนั้นก็เริ่มจัดการกับเสื้อผ้าของครูสาวบ้าง

จาริณีไม่ได้ขัดขืนเหมือนในตอนแรก เขาจึงถอดเสื้อผ้าให้เธอได้อย่างง่ายดาย ชวินกวาดตามองร่างงามของเธอ แม้จาริณีจะมีลูกโตจะเป็นสาวแล้ว แต่ร่างของเธอยังคงงดงามอย่างไม่น่าเชื่อ หัวนมของเธอเป็นสีน้ำตาลอ่อนๆ ชูชันท้าทาย ชวินทนดูอยู่ได้เพียงชั่วครู่ ก็กดจมูกฝังเข้าไปไซร้ที่ซอกคอของเธอ จาริณีถึงกับร้องครางเสียงกระเส่า หนุ่มใหญ่ดูดเม้มที่หัวนม ทั้งดูดทั้งดุนอย่างเมามัน
" อู้ยยยส์ ชวินคะ.. ...ชวิน...อูยยย " เธอครวญครางบิดตัวไปมา
ชวินเลียต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงโคกนูนของเธอ... จับเธออ้าขาออก พร้อมกับแหกกลีบงามทั้งสองข้างจนเห็น ติ่งเนื้อน้อยๆสั่นระริก เขาฉกลิ้นตวัดเข้าไปโดนจุดสำคัญอย่างแม่นยำ เธอถึงกับบิดตัวจิกผมเขาไว้ด้วยความเสียวซ่าน
"อูยย...ซีดสส์ .. โอ้วว..โอยย ..ชวิน... เสียวจังเลย ค่ะ "
"เสียวมากเลยหรือนี"
"ค่ะ..อูยยยย... ซีดสส์ อย่าดูด ต่อเลยค่ะ...อูยยยย ...นีจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว..."
ชวินหัวเราะเบาๆ เขาเอานิ้วแหย่เข้าไปในรูของเธอพร้อมกับ คว้านเป็นวงสลับกับการเขี่ยติ่งน้อยๆ น้ำหวานของเธอไหลซึม จนร่องเสียวของเธอเอ่อล้นเต็มมือของเขาไปหมด
" อูยยยย...เสียวว มันเสียวค่ะ...อูยยย.ดี....ดีค่ะ...อูยยย...ซี๊ดส์สสสส" ครูสาวร้องครวญคราง ร่างบิดส่ายไปมา

ชวินโลมเลียเธอสักพัก ก็ดึงร่างงามให้นอนหงายลงกับพื้น แล้วก็ก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวผ่องอย่างดูดดื่ม มือของเขาเลื่อนต่ำลงไปตามหน้าท้องจนถึงเนินนูน จากนั้นก็ค่อยๆเอานิ้วนาบลงไปตามร่องของเธอ ปลายนิ้วเขี่ยอยู่ที่ติ่งเนื้อเม็ดเล็กๆ ส่วนปากก็ค่อยๆเลื่อน ไล้ลงมาตามผิวอันขาวเนียนเกลี้ยงเกลา จนมาถึงก้อนเนื้ออวบใหญ่ หนุ่มใหญ่ใช้ปากประกบดูดดังจ๊วบ ครูสาวครางออกมาทันที เขาดูดนมเธอสลับไปมาทั้งซ้ายขวา มือก็แยงเข้าไปในร่องหีของเธอ มันอบอุ่น แถมยังตอดนิ้วของเขาเป็นระยะ ตอนนี้มือเธอเริ่มเปะปะไปมา แล้วก็มาจับหัวเขากดให้แนบแน่นฝังไปกับหน้าอกอวบๆของเธอ ชวินแทบจะหายใจไม่ออก แต่ก็ยังยังซุกไซ้ใบหน้าไปมาที่ร่องอกขาวๆนั้น

ตอนนี้ทั้งมือ ทั้งปากของชวิน ต่างเล้าโลมปลุกอารมณ์เธอไม่หยุดหย่อน ลำขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามก็เสียดสีไปบนขาของเธอ ลิ้นสากๆไล้ไปตามผิวเนื้อขาวนวล ร่างงามของครูสาวสั่นสะท้านอย่างเสียวซ่านตลอดเวลา
"อูยยย...ชวิน...เอาเถอะค่ะ นี...ไม่ไหวแล้ว...อูยยย...เสียวเหลือเกิน..ซี๊ดส์สสสส "

ชวินหัวเราะ จับควยของเขาจ่อไปที่ปากถ้ำของครูสาว แล้วค่อยๆสอดท่อนเนื้อที่กำลังแข็งตัวอย่างเต็มที่ หัวแดงก่ำเบิกแหวกกลีบเนื้อเข้าไปอย่างช้าๆ
"อูย...ซีดสส .. ฟิตจังเลยครับ...นี..ทำไมคุณยังฟิตอย่างนี้...ไม่ผิดกับสาวๆเลย...หีฟิตจริงๆ "
ครูสาวหน้าแดง
"อย่าพูดซิคะ...ชวิน.โอ...ของคูณก็ใหญ่จัง.นีแน่นไปหมดแล้ว...อูยยย..ช้าๆ ก่อนค่ะ" เธอครวญคราง

ชวินสอดเข้าไปเรื่อยๆในที่สุดมันก็เข้าไปมิดด้าม เขานิ่งอยู่สักครู่จากนั้นก็เริ่มกระเด้าช้าๆ. แล้วค่อยๆเร่งสปีดขึ้น ไม่นานครูสาวก็ถูกเขาเอาจนหัวสั่นหัวคลอน แหงนหน้าสูดปากครวญครางไม่ขาดปาก เขากระเด้าซอยถี่ยิบสักพัก ก็พลิกตัวลงนอนแล้วดึงเธอขึ้นคร่อม ท่อนเอ็นของเขาตั้งชันขึ้นเล็งไปที่เธอ...
"ชวิน" ครูสาวอุทานอย่างตกใจ หน้าชาวาบ
"ทำเลยซินี...ผมชอบแบบนี้..." ชวินอ้อนวอน พร้อมกับเอานิ้วเขี่ยไปมาที่ร่องกลีบของเธอ ครูสาวรู้สึกเสียวซ่าน กัดริมฝีปากตัวเอง... ค่อยๆกดสะโพกเธอลงมาช้าๆ กลีบกุหลาบของเธอค่อยๆ เขมือบส่วนหัวแดงก่ำเข้าไปช้าๆ แล้วก็ค่อยๆเข้าปกคลุมลำควยไปทีละน้อย บริเวณโคกนูนของเธอบวมเป่งเพราะถูกสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่บุกเข้าไป... ชวินรู้สึกถึงความฟิต ความกระชับแน่นจนต้องครวญครางออกมา
"อูยยย.ดีจังเลย...กดหีมาอีกซินี..กดอีก..เสียวจัง...ซี๊ดส์สสสสส"

ครูสาวหน้าตาแดงซ่าน กดเอวลงมาเรื่อยๆจนในที่สุดหีของเธอก็อมลำควยของเขาไว้จนมิด ครูสาวกดแช่ไว้ซักครู่ก่อนที่จะเริ่ม โยกเอว ส่ายสะโพกไปมา เพื่อให้แท่งเอ็นของชวินบดคลึงถูไถไปทั่วรูหี ยิ่งโยกยิ่งส่ายก็ยิ่งทำให้เธอเสียวซ่านมากขึ้น เพราะเม็ดน้อยๆของเธอบดบี้เสียดสีไปมาอยู่ตลอดเวลา ครูสาวถึงครางเสียงกระเส่าอย่างหมดอาย แล้วก็เริ่มยกก้นกระแทกขึ้นๆลงๆ จากนั้นก็เร่งสปีด เร็วขึ้น แรงขึ้น อย่างคล่องแคล่ว หน้าอกของเธอกระเพื่อมไปตามจังหวะการทิ้งตัวของเธอ ชวินเห็นแล้วก็อดใจไม่ไหวต้องเอามือไปบดบี้ ขยี้ ขยำนมเธออย่างมันส์มือ
"อูยยย....ซี๊ดส์สสสส วิน.. ขยำแรงๆเลค่ะ ...ชวิน อูยยย....นีเสียวจังเลย..อูยยยย...." ครูสาวร้องครางออกมาอย่างลืมตัว
ชวินเองก็เสียวซ่านอย่างเต็มที่ เขาเปลี่ยนจากขยำนมเธอมาเป็นจับสะโพกเธอไว้แน่น แล้วเด้งเอวสวนขึ้นสุดแรง
"อูยยย..นีควบเก่งจัง...ซี๊ดสสส์...มันส์จริงๆ"
"ชอบไม๊..ชอบไม๊คะ...อูยยย" จาริณีกรีดร้องอออกมาดังมาก เธอควบอย่างรุนแรง เหงื่อเกาะพราวทั่วร่าง ชวินเองก็กระเด้งสวนรูหีเธออย่างเมามันส์ ภายในร่องของเธอหลั่งน้ำเงี่ยนออกมาจนเปียดโชกควยของเขาไปตลอดท่อนลำ ร่องหีของเธอก็ตอดควยของเขาอย่างแรงด้วย ชวินเห็นว่าถาขืนปล่อยให้เธอควบต่อไปคงเสร็จคาหีเธอแน่ เขารีบรั้งเอวเธอไว้
"เดี๋ยวก่อนนี เปลี่ยนท่าก่อน "

จาริณีมองเขาอย่างงุนงง ใบหน้างามของเธอตอนนี้แดงระเรื่อไปหมด เรือนผมยุ่งสยายทำให้ดูเซ็กส์ซี่มากขึ้น เขาจับเธอนอนลง แล้วไปนั่งคุกเข่าอยู่ตรงง่ามขา มือหยาบใหญ่จับขาเธอถ่างอ้าออกไประหว่างสะโพกทั้งสองข้างของเขา ชวินสอดลำควยเข้าไปในรูหีของครูสาวแล้วเริ่มกระเด้าอีกครั้ง

"อูยยย...อูยยยย...ซี๊ดส์...ซี๊ดสสส" ครูสาวที่เสียวอยู่แล้ว พอโดนชำแรกเข้าไปใหม่ ก็ร้องครวญครางขึ้นในทันทีด้วยความเสียว ชวินซุกหน้าลงประกบปากกับริมฝีปากบางๆของเธออีกครั้ง ท่อนล่างของเขาซอยอย่างถี่ยิบ ครูสาวถึงกับตัวอ่อนระทวย มือไม่เปะปะ ขาเรียวงามตวัดขึ้นรัดรอบเอวของเขาอย่างลืมตัว
"อูยย.. .ซี๊ดส์สสส...เสียว...เสียว...อูยยย... "
"แรงอีกมั้ย.นี.แรงอีกมั้ย..."
"แรงอีก...แรงอีก อย่างนั้น นั่น..อย่างนั้นค่ะ .. ดี อูยยยย...ซี๊ดส์สสสส"
"เด้งตอบด้วยซินี..จะได้เข้าลึกๆ"
ครูสาวหน้าแดง แต่ก็ยอมเด้งสะโพกอัดเข้ากับการกระแทกของเขา ลำควยอวบใหญ่ดันเข้าๆออกๆถี่ยิบ ครูสาวกรีดร้องครวญคราง กระแทกตูดกลมๆอัดสวนลำควยเขาด้วยความมันส์สุดขีด
"อูยยยย...เสียว...อูยยย..เด้ง.เก่งจริงๆ .นี..คุณมันส์มั้ย...คุณ.. มันส์มั้ย" เขาระล่ำระลักถาม อัดควยกระแทกใส่รูหีของครูสาวไม่ยั้ง
"อูยยย..มันส์ซิคะ...ซี๊ดส์.. โอววว..โอวววว .นี.จะแตกแล้วค่ะ " ครูสาวตอบพร้อมกับกระเด้งสะโพกโต้ตอบอย่างลืมตาย
"อูยยย..ผมก็เหมือนกันครับ...ซี๊ดสส์...ซี๊ดส์.. โอววว..อูยยยย...โอวววว "
"โอวว ซีดสส์ .ไม่ไหวแล้วค่ะ ....ไม่ไหวแล้ว " ครูสาวกรีดร้อง พร้อมๆกับเสียงตะโกนของชวิน
"ผมก็ไม่ไหวแล้ว...รอผมด้วยนี...โอ๊ยยยย"

น้ำรักของชวินพุ่งออกไปอย่างแรง มันทำให้ครูสาวถึงกับผวาเฮือก ภายในร่องหีของเธอตอดรัดควยเขาอย่างรุนแรง เหมือนจะพยายามดูดเอาน้ำของเขาออกไปให้หมดทุกหยด น้ำกามของหนุ่มใหญ่ทะลักเต็มรูของเธอจนเอ่อล้นออกมาเป็นทาง ครูสาวหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำนอนตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา

แต่แล้วเมื่อความเงี่ยนค่อยๆจางหายไป ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับคืนมา ชวินได้ยินเสียงสะอื้นออกมาจากปากเธอ ชวินใจหายรีบสวมกอดเธอไว้แน่น พร้อมกับถามอย่างห่วงใย
"ร้องไห้ทำไมล่ะนี”.
ครูสาวสะอีกสะอื้นตอบเสียวสั่นพร่า
"เราไม่ควรทำอย่างนี้เลย... เราไม่ควรทำเลย..." เธอร่ำไห้ น้ำตาร่วงออกมาจนเป็นทาง เขาเอื้อมมือเช็ดไปตามนวลแก้มด้วยความสงสาร..
"ทำไมล่ะนี...เรารักกันนี่...และเราก็มีความสุขกันมากไม่ใช่หรือ"
"แต่ นีแต่งงานแล้ว..มีลูกแล้วด้วย...เรากำลังเป็นชู้กันนะคะ.."
"แล้วไงล่ะ... ชัยวิชไม่ได้รักคุณแล้ว เขาทิ้งคุณแล้ว ..ผมต่างหากที่รักคุณ.. ...อย่าหลอกตัวเองเลย" เขาพูดพร้อมกับก้มลงจูบที่ริมผีปากบางของเธอ มือก็ไขว่คว้าที่ทรวงอก จาริณีหอบหายใจแรง
"แต่..."
"ไม่มีแต่...เราจะมีความสุขกัน...จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้...นี...ขอผมอีกครั้งเถอะ..คุณสวยเหลือเกิน" ชายหนุ่มพึมพำแล้วซุกไซร้ไปตามเนื้อตัวเธออีกครั้ง

จาริณีถอนหายใจ..เธอยอมรับว่าลีลาการร่วมรักของชวินเหนือกว่าสามีของเธออย่างเทียบไม่ติด... เธอได้ปล่อยตัวปล่อยใจไปให้เขาไปแล้ว... จะหนึ่งครั้งสองครั้งก็ไม่ต่างกัน ดังนั้นเธอจึงนอนนิ่ง ปล่อยให้เขาจัดการกับร่างของเธอต่อไปตามใจชอบ....
       จาริณีดูนาฬิกา มันเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วขณะที่เปิดประตูบ้านเข้าไป ครูสาวใจเต้นระทึก เธอไม่เคยกลับบ้านดึกอย่างนี้มาก่อนเลย จะมีใครสงสัยอะไรบ้างหรือเปล่า
“คุณแม่กลับมาแล้วหรือคะ”
จาริณีสะดุ้ง เมื่อได้ยันเสียงฝ้าย ลูกสาวคนโตของเธอที่นั่งคอยอยู่ที่โซฟา
“เอ้อ...จ้ะ” จาริณีรับคำ
“เดี๋ยวฝ้ายเอาน้ำมาให้ค่ะ”
จาริณีเดินไปนั่งที่โซฟา เด็กสาวกลับมาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำส่งให้
“ทำไมวันนี้คุณแม่กลับดึกเลยล่ะคะ”
“แม่เจอเพื่อนเก่าน่ะ เลยคุยกันนานหน่อย” เธอพูดอย่างคล่องแคล่วเพราะเตรียมคำตอบไว้แล้ว
“คุณแม่คะ ฝ้ายมีเรื่องปรึกษาค่ะ”
“เรื่องอะไร”
“ฝ้ายคิดว่าจะออกจากโรงเรียนค่ะ”
“อ้าว! ทำไมล่ะลูก” จริยาอุทาน ใจหายวาบ
ฝ้ายเป็นลูกสาวคนโปรดของพ่อเป็นเด็กที่หัวดีที่สุดในจำวนวนลูกทั้งสามคน คุณพ่อถึงกับตั้งความหวังว่าจะเห็นเธอได้สวมเสื้อกาวน์ของแพทย์ แต่อยู่ๆกลับมาพูดว่าจะออกจากโรงเรียน ทำให้เธอตกใจมาก
“ฝ้ายรู้ว่าตอนนี้ฐานะของเราแย่มาก ฝ้ายไม่ใช่เด็กแล้วนะคะคุณแม่” ฝ้ายบอกด้วยใบหน้าที่หมองเศร้า “ฝ้ายจะหางานทำ จะช่วยแม่หาเงิน”
“ไม่จำเป็นเลยฝ้าย แม่ส่งลูกเรียนได้” จาริณีรีบพูด
“คุณแม่อย่าหลอกฝ้ายเลยค่ะ ฝ้ายรู้ว่าเงินเดือนครูมันนิดเดียว แล้วพ่อตอนนี้ก็ไม่ทำอะไร เอาแต่กินเหล้า ฝ้ายตัดสินใจแล้วค่ะ”
“โธ่! ฝ้าย หนูยังไม่รู้อะไร แม่ไปลงทุนทำธุรกิจกับเพื่อน ตอนนี้เริ่มจะได้เงินตอบแทนแล้ว ต่อไปเราจะกลับมาอยู่อย่างสบายเหมือนเมื่อก่อน”
“จริงหรือคะ” ฝ้ายถามอย่างแปลกใจ “ทำไมแม่ไม่เคยบอกฝ้ายเลยล่ะคะ”
“แม่กลัวว่าถ้าขาดทุนแล้วฝ้ายจะเสียกำลังใจน่ะซิ เชื่อแม่เถอะ แม่มีเงินแล้วจริงๆ ฝ้ายตั้งใจเรียนเป็นหมอตามที่พ่อหนูหวังไว้เถอะ”
ฝ้ายรับคำอย่างงงๆ แต่ใจยังไม่หายสงสัย แม่ที่เป็นครูอนุบาลน่ะหรือจะกล้าลงทุนทำธุรกิจ

แต่แล้วฝ้ายก็เห็นว่าแม่มีเงินแล้วจริงๆ แม่ใช้หนี้จนหมด แถมยังแจกเงินให้เธอกับน้องๆจับจ่ายใช้สอยอย่างสุขสบายมากกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ

ข้อที่น่าสังเกตก็คือแม่เองก็เปลี่ยนไป เมื่อก่อนจะแต่งชุดฟอร์มเรียบร้อยเชยๆ แต่ตอนนี้เริ่มแต่งตัวสวย เสื้อผ้าสีสดใส บางทีก็คว้านอกจนลึก ดีว่ามีเสื้อในอยู่ด้วยก็เลยไม่โป๊น่าเกลียด ในตู้เสื้อผ้าของแม่ก็มีเสื้อผ้าเยอะมาก รองเท้าก็ซื้อไว้หลายคู่ ฝ้ายเคยถามแม่ว่าทำธุรกิจอะไร แม่ก็ไม่บอกรายละเอียด ส่วนพ่อนั้นไม่สนใจเลย ยิ่งได้เงินจากแม่มากก็ยิ่งกินเหล้าหนัก และกลับดึกยิ่งกว่าเดิม แต่แม่ของเธอก็ดูจะไม่สนใจอะไรเลย...

ตอนนี้ครอบครัวไม่มีปัญหาเรื่องเงินแล้ว แต่เรื่องความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวมันไม่ได้อบอุ่นเหมือนก่อน แถมยังเลวร้ายลงอย่างเห็นได้ชัด...

แน่นอนว่าเงินที่จาริณีได้มาก็คือ เงินของ ชวินนั่นเอง เขาเป็นพ่อค้า มีทรัพย์สินเงินทองเข้าขั้นอาเสี่ยคนหนึ่ง จึงสามารถส่งเสียคนรักเก่าอย่างไม่อั้น ทั้งคุ่แอบพบและมีสัมพันธ์กันอย่างลับๆเป็นเวลาถึงสองปี จนกระทั่งฝ้ายเรียนชั้น ม.5 แล้ว

ชวินไม่ได้ขอให้จาริณีหย่ากับสามี เพราะเขารู้ว่าจาริณีรักและห่วงลูกมาก เขารู้ว่าเธอไม่อยากให้ลูกต้องสะเทือนใจ ตัวเขาเองก็ไม่แคร์เรื่องการแต่งงาน ขอเพียงแต่ได้เชยชมคนรักเท่านั้นก็พอใจแล้ว แต่ความลับไม่มีในโลก วันหนึ่งความจริงก็เปิดเผยขึ้น

วันนั้น ฝ้ายลากลับบ้านมาตั้งแต่ตอนเที่ยงเพราะรู้สึกไม่สบาย ขณะที่จะเข้าบ้านก็แปลกใจที่มีรองเท้าของแม่กับรองเท้าผู้ชายอยู่หน้าบ้าน เด็กสาวรู้สึกแปลกใจเพราะปกติเวลานี้จะต้องไม่มีใครอยู่บ้าน เพราะแม่ก็ต้องไปโรงเรียนอนุบาลเนื่องจากไม่ใช่วันหยุด เด็กสาวเปิดประตูเข้าไป ก็ไม่เห็นแม่อยู่ที่ห้องไหนในชั้นล่าง เด็กสาวจึงเดินขึ้นไปดูที่ห้องนอน ใจคิดว่าแม่อาจไม่สบายเหมือนกัน แต่พอถึงหน้าห้องเธอก็ได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิก เหมือนหยอกเย้ากัน เด็กสาวตกใจมากเพราะเสียงผู้ชายนั้นไม่ใช่เสียงพ่อของเธอ!

ประตูนั้นแง้มไว้ ไม่ได้ปิดสนิท คงย่ามใจว่าไม่มีใครอยู่บ้าน เธอแอบมองไปที่รอยแง้มของประตูแล้วก็ต้องเข่าอ่อนราวกับจะเป็นลม

แม่ของเธอครางเหมือนคนเป็นไข้ นั่งตัวเปล่าเปลือยขาวโพลนอยู่บนตัวของผู้ชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จัก โยกสะโพกไปทางซ้ายบ้างขวาบ้าง บางทีก็ยกสะโพกขึ้นมาแล้วซอยขึ้นๆลงๆเป็นจังหวะ เมื่อเพ่งมองให้ใกล้ชิดฝ้ายก็เห็นมือของผู้ชายคนนั้นบีบนมของแม่ทั้งสองเต้า

แม่ของธอคงจะเจ็บบริเวณเต้านมที่เขาบีบจึงร้องโอดโอยออกมา... แต่เจ็บแล้วทำไมไม่หนีออกมา กลับแอ่นอกให้เขาบีบขยี้หนักขึ้น ....หนักเข้าถึงกับรั้งหน้าของเขาให้เข้าไปซุกที่หน้าอก ชายคนนั้นทั้งดูดทั้งเฟ้นนมทั้งสองเต้าอย่างเมามันส์
ปากสวยๆของแม่ร้องครางออกมาตลอด บางทีก็สูดซี๊ดซ๊าดเหมือนกินพริกเผ็ดๆ

“อูยย...ชวิน..มันส์...เหลือ...เกิน” แม่พูดเสียงแทบสลับกับเสียงร้องคราง สะโพกโยกไปมาไม่หยุด
“ผมก็เสียว อูยยย..ผมจะทำให้คุณมีความสุข..นี..”
“ดีจังเลยค่ะ...อูยยย” แม่พูดพร้อมกับขโยกเขยกยิ่งกว่าจ๊อกกี้
ผู้ชายคนนั้นก็ส่ายสะโพกเด้งรับตามจังหวะที่แม่เร่งเครื่องใส่จนเขาตั้งตัวแทบไม่ติด

สักครู่ผู้ชายคนนั้นก็พลิกตัวขึ้นมานอนทับแม่ เขากดจมูกลงที่ซอกคอขาวๆ ปากไล่ประกบจูบปากที่ห่อครวญคราง จากนั้นก็ถอนออกมาเพื่อจะระดมจูบไปทั่วใบหน้า ส่วนมือก็บีบคลึงเต้านมของแม่อยู่ตลอดเวลา และกลับเป็นฝ่ายซอยสะโพกเข้าหาแม่บ้าง แม่ก็แอ่นสะโพกขึ้นรับ จนทำให้เกิดสียงดังเป็นจังหวะ
“อูยยย...เสียว...เสียวเหลือเกิน..”
“ผมก็เสียว..อูยยย..นีคุณนี่ยอดจริงๆ...ซี๊ดสสส์” ชายคนนั้นพูดแล้วกระแทกเข้าใส่แม่อย่างรุนแรง
“โอ๊ยยย..เบาๆ...ค่ะ...อูยยยย...เดี๋ยวของนีพัง ..” แม่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าบิดเบี้ยว แต่สองแขนกับกอดรัดผู้ชายคนนั้นไว้ แถมยังโยกตัวให้เข้ากับจังหวะการทิ่มแทงของเขา
“อูยย...ซี๊ดสส์...เสียวจังเลย...แรงอีก..แรงค่ะ” แม่ร้อง ท่าทางเหมือนจะเหนื่อย แต่กับยกสะโพกขึ้นรับการกระเด้าของเขาอย่างไม่หวาดหวั่น... ไม่กลัวเจ็บ.... ฝ้ายถึงกับยกมือขึ้นปิดปากเพราะกลัวจะหลุดเสียงร้องออกไป

ทั้งสองแอ่นตัวกระแทกเข้าหากันเกือบสิบนาที จากนั้นก็หยุดนอนซบกันนิ่ง...

ฝ้ายค่อยๆย่องลงมานั่งที่ชุดรับแขก เด็กสาวนั่งซึมไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดวงตาของเธอชุ่มชื้นด้วยน้ำตา ในที่สุดก็ไหลออกมาเป็นทางยาว......