[เล่าเรื่องเสียว]

จอมแพทย์นิรนาม ตอนที่ 21 พลังกระแสเย็น (เล่าเรื่องเสียว)

   บ่อเมี้ยโดนพลังความเย็นเข้าแทรกซึมไหลเวียนทั่วร่างกายเปรียบกล่องใบน้อยแต่ถูกยัดด้วยสิ่งของขนาดใหญ่ต้องอาศัยพลังความร้อนเข้าช่วยละลายหาไม่ร่างกายจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆแน่นอนในขณะบ่อเมี้ยกำลังรอความตายกับปรากฏมีพลังความอบอุ่นมาถูไถแท่งหยกทำให้กระแสความร้อนในร่างกายเริ่มทำงานแต่ยังไม่พอแต่ก็สามารถทำให้ร่างกายขยับเขยื้อนได้จึงลืมตามองภาพที่เห็นโก้วเนี้ยน้อยนางหนึ่งนำดอกไม้ที่ไร้แพรไหมอวบอูมผิดอายุนำมาถูไถแท่งหยกของตนกลีบน้อยอ้าเข้าอ้าออกตามแรงตามแรงน้อยๆของเจ้าของดอกไม้นั้นบ่อเมี้ยต้องการระบายความเย็นที่แทรกซึมนั้นจึงจับเอวของนางและกดเข้ากับแท่งหยกนั้น สวบ ปึด กรี๊ด เลือดกระจายเต็มหน้าขา พร้อมกับฉี่ที่แตกไหลเต็ม ความอบอุ่นของร่างกายบวกกับน้ำฉี่ทำให้กระแสความร้อนของบ่อเมี้ยเพิ่มขึ้นช่วยในการละลายพลังความเย็นที่มีมากในร่างกายบ่อเมี้ยจึงลุกขึ้นนั่งในขณะที่แท่งหยกยังเสียบอยู่ที่ดอกไม้ของโก้วเนี้ยน้อยนั้นถอกเสื้อคลุมหลวมกว้างนั้นออกโก้วเนี้ยน้อยนั้นสลบคาแท่งหยกจึงไม่ต่อต้านหรือขัดขืนแต่อย่างใด ภาพที่เห็นหน้าอกแบนราบมีเพียงเม็ดลูกบัวสองเม็ดติดที่หน้าอกเท่านั้นบ่อเมี้ยมือหนึ่งบีบเบาๆที่หน้าอกด้านซ้ายปากอมและดูดที่เม็ดบัวด้านขวา ก้นของบ่อเมี้ยขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ เมื่อถูกรุกราน โก้วเนี้ยน้อยก็เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง น้ำตาไหลซึม หน้าตาบิดเบี้ยว ปากร้องเจ็บ เจ็บ เอาออกก่อน บ่อเมี้ยกระดกปลายลิ้นเขี่ยรอบเม็ดบัวอย่างรวดเร็ว มืออีกข้างก็ลูบไล้ไปทั่วร่างกาย เมื่อดูอาการของนางคลายความเจ็บปวดมือสองข้างมาจับที่เอวน้อยของนางช่วยในการขย่มให้เร็วขึ้นปากของบ่อเมี้ยจูบไซ้ไปที่ซอกคอของโก้วเนี้ยน้อยนั้นแล้วไปที่สัมผัสปากอันบอบบางของนาง ในขณะเดียวกันช่วงล่างก็ซอยอย่างเร็ว
“ซีด.......อ.....อูย........อ้า...........จะ.......เจ็บ.............ซีด..............เสียว .....โอ.......โอย....ทะ........ท่าน.........อ...........อูย...........ขะ..........มิ่น...........ขะ..........มิ่น................อา...............ซีด.......อ.........อา...........อูย.......อา.........ซีด......อูย.........”
เล็บมือสองข้างของนางจิกไปที่แขนของบ่อเมี้ยโดยแรงร่างกายกระเด้งขึ้นลงตามแรงของบ่อเมี้ยหน้าตาเหยเกเงยหน้าปากร้องครางตามจังหวะที่ถูกกระแทก ขมิ้นเองพึ่งรู้รสชาติที่เจ็บแทบตายแต่เสียวสุดยอดเป็นครั้งแรกไปไปมามานางยกก้นรองรับการกระแทกอย่างเต็มใจ อา.....ซี......ซีด.......โอ.........โอย......ซีด......พะ.......พอ.........อูย...........อ้า..............นางเกร็งตัวผวากอดบ่อเมี้ยแนบแน่น บ่อเมี้ยจึงนอนหงายในขณะที่นางกอดแท่งหยกเร่งซอยอีกครั้งเร็วกว่าเก่านางได้แต่ผวาเงยหน้าปากสูดซีดซาดบ่อเมี้ยกอดนางอย่างแนบแน่น ปึด น้ำจากแท่งหยกฉีดไปที่ใจกลางดอกไม้อย่างแรงขมิ้นน้อยได้แต่ผวากระตุกอีกครั้งในขณะเดียวกันพลังความเย็นสายหนึ่งเข้าไปในร่างกายนางวนอยู่ร่างกายนางรอบนึงก็คืนกลับไปทำให้นางลดอาการเจ็บปวดลงอย่างมหัศจรรย์
ขมิ้นน้อยได้แต่หอบหายใจซบลงที่แผงอกอันกำยำของบ่อเมี้ย
“ท่านช่วยชีวิตข้าพเจ้า”
เสียงนุ่มนวลชวนฟังทำให้ขมิ้นน้อยเงยหน้ามองพบกับใบหน้าแดงคมสันหน้าดูดวงตามีประกายมีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากทำให้ขมิ้นน้อยหน้าแดง (ทำไมหน้าดูกว่าตอนหลับอีก) นางคิดในใจแต่ปากกับพูดว่า
“ข้า....ข้าพเจ้า........”
นางพูดได้แค่นั้นเพราะนางรับรู้บางสิ่งภายในกายของนางแข็งแรงขึ้นอีกแล้ว นางได้แต่ส่ายหน้าสุดชีวิตนี่เป็นครั้งแรกของนาง ยังไม่พร้อมสำหรับเกมที่หนักในครั้งต่อไป แต่บ่อเมี้ยเองได้รับพลังเย็นที่มีมากเกินร่างกายตนเองจะรับจึงต้องอาศัยความร้อนของสาวน้อยนางนี้เป็นตัวย่อยสลายรวมร่างกับร่างกายเมื่อพลังความร้อนไม่เพียงพอมันจึงเรียกร้องให้เพิ่มเติมแต่บ่อเมี้ยก็ยังรับรู้ว่าร่างกายอันบอบบางของนางยังไม่ถึงวัยที่จะพร้อมรับเกมครั้งต่อไปบ่อเมี้ยจึงลุกขึ้นพยุงนางลุกยืนจับนางกับหัวกับหางขมิ้นน้อยตกใจปากจะร้องประท้วงกับถูกอุดด้วยแท่งหยกที่เข้าไปในปากนางจนคับปากไปหมดบ่อเมี้ยยังกำชับอย่าให้ถูกฟัน ดอกไม้ของนางถูกดอมดมด้วยปากและลิ้นของบ่อเมี้ยที่ดูด เม้ม ตวัด เลีย ขาสองข้างนางแกว่งไกวกลางอากาศในขณะเดียวกันบ่อเมี้ยจับร่างกายนางยกขึ้นยกลงนางทั้งเสียวดอกไม้ของนางถูกลิ้นมรณะเลีย ดูด เม้ม ตวัด ปากของนางก็รูดขึ้นและลงกับแท่งหยกร่างกายนางถูกสีด้วยร่างกายของบ่อเมี้ยจนสุดกลั้นน้ำค้างของนางแฉะเต็มปากของบ่อเมี้ยแต่บ่อเมี้ยหาได้หยุดไม่นางเองก็ไม่มีปัญญาห้ามเพราะปากนางอมเจ้าแท่งหยกอยู่ได้แต่ร้อง อือ อือ ในลำคอ บ่อเมี้ยได้จับนางยกขึ้นยกลงด้วยความเร็วสุดท้ายบ่อเมี้ยกอดนางอย่างแรงปากฝังไปในดอกไม้ของนางทำให้นางถึงสวรรค์ครั้งที่เท่าไรไม่รู้ในขณะเดียวกันแท่งหยกในปากนางพุ่งน้ำเหนียวเข้าคอนางแทบสำลักบ่อเมี้ยจึงจับนางยกขึ้นและนอนเคียงข้างกัน ขมิ้นได้แต่มองชายหนุ่มที่ตอนนี้เป็นเจ้าของนางซึ่งหันมามองนางพร้อมรอยยิ้มที่บาดใจ
“ยังเจ็บอยู่หรือไม่....”
นางหน้าแดงส่ายหน้าก้มหน้าลงก่อนที่นางจะพูดอะไรบ่อเมี้ยลุกพรวดใช้วิชาตัวเบาออกไปทันทีนางได้แต่มองตะลึงตาค้าง
ภาพที่นางเห็นชายหนุ่มไร้เสื้อผ้าปิดกายแท่งหยกชูชันกำลังต่อสู้กับหญิงสาวนางหนึ่งที่ใช้พู่กันเป็นอาวุธ อ้า จำได้แล้วนางคือบุตรสาวของยอดฝีมืออันดับหนึ่งมือพิฆาตมังกรนางมีฉายา พู่กันหยกนั้นเอง หงษ์หยกสะกดติดตามร่องรอยผู้ที่ชิงคัมภีร์มหายุทธ์นางแยกตัวออกมาคนเดียวเพราะเชื่อในฝีมือของนางนอกจากบิดาไม่มีใครสู้ได้นางใช้วิชาตัวเบาอันเลอเลิศหาร่องรอยจอมขโมยเพราะคาดว่ามีกำลังคนน้อยกว่านางคนเดียวสามารถจับกุมสู่สหพันธ์ผู้กล้าได้นางกำลังผ่านไปที่ยอดเขานางไม่รู้มาก่อนว่าตรงนี้มีถ้ำถ้าไม่ได้ยินเสียงร้องกรี๊ดออกมานางจึงย่องและแง้มเถาวัลย์ดูภาพที่นางเห็นคือเด็กสาววัย สิบสามสิบสี่ กำลังควบขี่ชายหนุ่มหน้าตาดีอยู่ ข้างเสื้อผ้านางก็เห็นชิ้นส่วนของคัมภีร์มหายุทธ์นางความจริงจะเข้าไปแต่อีกใจนึงอยากจะดูมากกว่า ยิ่งดูน้ำค้างนางก็ยิ่งเปียกชุ่มนางจึงใช้มืออันเรียวบางของนางเข้าช่วยกดเขี่ยไปที่ดอกไม้ของนาง ภาพการสมสู่กันนั้นนางเคยดูพ่อและแม่นางสัปยุทธ์กันมาบ้างแล้วเพราะการดูครั้งนั้นทำให้นางต้องต้องเปลี่ยนอาวุธคู่มือจากกระบี่เป็นพู่กันหยกตั้งแต่นั้นมาบิดานางถามถึงเหตุผลนางยิ้มและไม่เคยตอบตลอดมา แต่กระบวนท่าของเด็กสาวกับชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้ากับทำให้อารมณ์ของนางปั่นป่วนรัญจวนใจบิดาและมารดานางใช้กระบวนท่าธรรมดาแต่ภาพที่เบื้องหน้าชั่งล้ำลึกนัก อ้า นางเสร็จไปครั้งหนึ่งแล้ว อะไรกันยังไม่จบสิ้นอีก อะ ภาพที่นางเห็นบ่อเมี้ยยืนจับเด็กขมิ้นให้อมแท่งหยกในขณะที่บ่อเมี้ยชิมดอกไม้ ดอกไม้แดงๆผุบเข้าผุบออกสิ้นเลียแยงอย่างเป็นจังหวะ จนบางครั้งยังดูดดังจ๊วบจ๊าบภาพข้างล่างเด็กน้อยอมแท่งหยกรูดเข้ารูดออก แค่เห็นนิ้วมือก็กดเขี่ยอย่างถี่เร็วทำให้น้ำค้างนางออกมาอีกครั้ง
เมื่อทุกคนเสร็จกิจนางเองก็จะเข้าไปนำคัมภีร์คืนมาแต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มหน้าแดงจะรู้ตัวออกมานางได้ชื่อว่าเป็นอันดับสองของยุทธภพซึ่งได้มาด้วยฝีมือพลังยุทธของตนเองจึงฟาดพู่กันหยกในมือหวังจะสยบในครั้งเดียวชายหนุ่มหน้าแดงเบี่ยงตัวหลบอย่างง่ายดายพร้อมฟาดฝ่ามือที่เลียนแบบดาบมาระดับเอวนางเองไม่เคยเห็นวรยุทธ์ที่เฉียบขาดอย่างนี้มาก่อนจึงได้แต่ถอยพร้อมแทงพู่กันถี่ยิบชายหนุ่มหน้าแดงเพียงรับด้วยมือเปล่าทุกกระบวนท่าโดยไม่มีพลาดพลั้งทุกจุดที่แม้แต่บิดานางเองยังต้องถอยชายหนุ่มหน้าแดงกับรับด้วยท่าทีไม่เหนื่อยแรงอะไร ในระหว่างใช้กระบวนท่าทะลายจุดอยู่นั้นหงส์หยกกับเหลือบไปเห็นตรงกลางระหว่างขาตั้งเด่ชี้ชูชันที่ใบหน้านาง นางได้แต่ร้องไร้ยางอายแต่หน้านางกับแดงกว่าบ่อเมี้ยเสียอีก ในขณะเดียวกันนางเองบังคับลมปราณสูงสุดใช้กระบวนท่าที่ร่ำเรียนมาเตรียมใช้ท่าไม้ตายนางกลับถูกกอดนางจะร้องกรี๊ดกับถูกอุดด้วยปากมือเลวร้ายเข้าไปในเสื้อบีบปทุมถันมืออีกข้างโอบกอดด้านหลังเลื้อยเข้าไปในกางเกง ลูบก้นอันกลมกึงของนางเข้าไปในทางแยก พลูของนางถูกเบียดด้วยแท่งหยกสีไปสีมา ขณะต่อสู้กันพิษกระแสความเย็นกำเริบอีกแล้วจะละการต่อสู้ก็ไม่ได้พลังที่สตรีผู้นี้แผ่ออกมาแสดงว่าเป็นกระแสแห่งความร้อนตอนนี้ต้องระบายพิษความเย็นให้หมดสิ้นก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันเมื่อคิดได้ดังนั้นบ่อเมี้ยจึงโถมเข้าไปหาหงษ์หยกทันทีบ่อเมี้ยจูบปากน้อยๆของนางนำลิ้นเข้าไปพัวพันในปากนางมือก็บีบที่ยอดพธูถันเบามืออีกข้างมุดเข้าไปในกางเกงเข้าหาดอกไม้จากด้านหลังใช้นิ้วแยงเข้าเบา อืม ตอดสู้มือ บ่อเมี้ยละจากปากน้อยๆเข้าที่คอและไปที่ติ่งหูขบเบามืออีกข้างปลดเสื้อนางออกบ่อเมี้ยจึงลิ้นเลียจากคอมาที่ปทุมถันของนางขบเบามือที่เข้าในดอกไม้ปลดเชือกรัดกางเกงออกทำให้กางเกงหลุดลงเผยเห็นผิวขาวนวลดอกไม้แย้มเล็กน้อยมีไหมปิดพองามเกสรโผล่แดงไม่คล้ำมือเลวร้ายของบ่อเมี้ยใช้นิ้ววชิระแยงเข้าไป อืม ตอดรัดมือดี ตอนนี้หงษ์หยกปล่อยพู่กันหยกแล้วร่างกายอ่อนละทวยนางไม่เคยต้องมือชายมาก่อนยิ่งมาโดนจู่โจมทั้งหลายจุดนี้นางได้แต่ปล่อยตัวภาพที่นางเห็นก่อนหน้านี้ก็เป็นสิ่งกระตุ้นให้จิตใต้สำนึกนางอยากลองบ้าง แต่ปากนางยังร้อง
“อ...อย่า....อ....อย่า.....อย่าทำแบบนี้ ....มันไม่ดี.....อย่า”
นิ้วมือบ่อเมี้ยแยงเข้าไปได้หนี่งนิ้วสองนิ้วและเขี่ยและกระแทกอย่างเร็วจนน้ำค้างแตกนางกอดบ่อเมี้ยแน่นเล็บนางจิกไปที่หลัง บ่อเมี้ยเห็นว่านางพร้อมแล้วจึงค่อยจับนางนอนลงนำแท่งหยกสอดเข้าไปอย่างช้าๆ อืม คับแน่นจริงๆ แต่ก็สอดแท่งหยกได้โดยไม่มีอะไรขวากหนาม บ่อเมี้ยยังกระซิบที่ข้างหูนางเบาว่า
“แท่งหยกข้าพเจ้ากับพู่กันหยกของท่านแบบไหนดีกว่ากัน”
นางไม่ตอบแต่หน้าแดงสีชมพูเรื่อๆบ่อเมี้ยเริ่มซอย มือก็บีบปทุมถัน นางคราง อ้า อ้า อ้า อยู่ตลอดเวลาบ่อเมี้ยซอยด้วยความเร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น นางดึงบ่อเมี้ยเข้ามากอดตัวเกร็งบ่อเมี้ยถอดจากนางจับนางคุกเข่าหันหลังจากนั้นบ่อเมี้ยก็สอดเข้าไปข้างหลังแบบพรวดเดียวนางได้แต่ผวาเงยหน้าร้อง อ๋าย บ่อเมี้ยจึงซอยไม่ยั้งสุดท้ายน้ำจากแท่งหยกฉีดเข้าดอกไม้ที่แสนอบอุ่นของหงษ์หยกพร้อมพลังความเย็นอีกสายหนึ่งที่เข้าไปหมุนเวียนในร่างกายทำให้นางสบายร่างกายเบาหวิวแบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน บ่อเมี้ยอุ้มร่างอันเปลือยเปล่าของหงษ์หยกมานอนเคียงข้างขมิ้นอยู่ซ้ายหงษ์หยกอยู่ขวาและเริ่มคุยเล่าประวัติของแต่ละคนทั้งสองนางจึงรู้ว่าบ่อเมี้ยถูกนางพญาเซี่ยววี่ทำร้ายแต่รอดมาได้ทำให้พวกนางไม่รอดหงส์หยกมาตามคัมภีร์และรู้ว่าอยู่ที่ขมิ้นจึงตามมาทวง ขมิ้นก็บอกได้รับจากซือแป๋เพื่อฝึกวิชาจะได้ไม่มีใครรังแกอีก บ่อเมี้ยจึงหยิบคัมภีร์มาดู ทำให้สองสาวตกตะลึงเพราะใครก็ตามที่ได้คัมภีร์ความโลภก็จะเกิด บ่อเมี้ยพลิกไปมาอย่างรวดเร็วกลับคืนให้หงษ์หยกอย่างง่ายดายพวกนางสองคนตะลึงอีกครั้ง “พวกท่านเชื่อหรือไม่สิ่งเหล่านี้ข้าพเจ้ารู้หมดแล้ว ขมิ้นท่านเป็นคนของข้าพเจ้าไว้ข้าพเจ้าจะสอนให้จะไม่มีใครรังแกท่านอีก หงษ์หยกท่านนำไปคืนเถอะจะให้ข้าพเจ้าลอกมาทั้งเล่มยังได้นะ”
“ท่านเป็นใครกัน”
สองสาวร้องพร้อมกันพร้อมมองหน้าที่บ่อเมี้ย ซึ่งได้แต่ยิ้ม(อีกแล้ว)แต่สิ่งที่ทำให้พวกนางผวาเจ้าแก่นกายสีหยกลุกชูชันขึ้นผงกหัวอีกแล้ว