ความสุขซ่านที่ฉันปรารถนา (เล่าเรื่องเสียว)
เวลาทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้เสมอ นี่เป็นสัจจะธรรมความจริงที่ยังคงอยู่กับโลกของเราไปอีกนานแสนนาน ฉันเองก็เช่นกันไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าชีวิตตัวเองจะต้องพบกับเหตุการณ์เช่น นี้ ฉันกับสามีแต่งงานกันมานาน เกือบยี่สิบปีแล้ว เราเริ่มรักกันตั้งสมัยที่เรียนมหาลัยปี 3 จนกระทั้งจบและมีการมีงานทำเป็นหลักแหล่งแล้วจึงได้แต่งงานกันโดยความเห็น พ้องต้องกันของผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เมื่อเริ่มต้นชีวิตคู่เราดูเหมือนว่าจะเป็นไปด้วยความราบรื่น รุ่งเรือง มีความสุขเพราะผู้ใหญ่ให้การสนับสนุนเป็นอย่างดี เพียงไม่กี่ปี เราก็มีบ้านเป็นของตนเอง ข้าวของ เครื่องใช้ เครื่องอำนวยความสะดวกทุกอย่างมีค่อนข้างพร้อม ถึงแม้ว่ามันจะไม่หลูเลิศอลังการแต่ก็ทำให้ครอบครัวเราอยู่ได้อย่างมีความ สุขตามอัตภาพ ไม่ต้องดิ้นรนมากนัก เงินเดือนของเราสองคนก็เพียงพอสำหรับค่าใช้จ่ายในครอบครัวแบบสบายๆ ถึงแม้ว่าสามีของฉันเองจะเป็นคนที่จะดื่มเก่งอยู่สักหน่อยก็ตาม เพราะชอบดื่มมาตั้งแต่หนุ่มๆ แต่ก็ไม่ถึงกับเดือดร้อน สร้างปัญหาการเงินให้กับครอบครัวเลย เมามามาก ๆเขาก็นอน ตื่นเช้าก็ทำงานได้ตามปกติ เป็นอย่างนี้มานานเกือบยี่สิบปี มองจากสภาพภายนอกแล้ว ทุกคนก็เห็นว่าครอบครัวของฉันนั้นเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ มีความสุขดี ซึ่งมันก็น่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่คงไม่มีใครทราบหรอกนอกจากตัวฉันเองว่า อันที่จริงแล้วลึก ๆ ลงไปมันมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งซึ่งเป็นปัญหาเสมือนน้ำท่วมปากที่ไม่อาจจะพูด จาให้ใครรับฟังได้ นั่นก็คือ นับตั้งแต่แต่งงานอยู่กินกับสามีมาฉันไม่เคยได้รับความสุขสุดยอดทางเพศจาก เขาเลย เขามีปัญหาคือ เรื่องของขนาดอวัยวะความเป็นชายของเขา ที่มีขนาดค่อนข้างเล็กและสั้นมาก ทั้งๆ เวลาที่มันแข็งตัวเต็มที่ก็ตาม (ก็น่าแปลกมากทั้งๆ ที่รูปร่างเขาเองก็สูงใหญ่แข็งแรงดีแต่…..)ที่ทราบเพราะเคยเห็นตามรูปภาพ นู๊ดผู้ชายหรือวีดีโอต่าง ๆ ซึ่งมันแตกต่างจากของสามีมากเลย ถึงแม้ว่ามันจะไม่เล็กเหมือนของเด็กแต่ก็จัดว่าเล็กตามความรู้สึกของฉัน และอีกปัญหาหนึ่งที่ซ้ำร้ายไปกว่านั้นก็คือเขาเป็นคนที่ไม่มีน้ำอดน้ำทนเอา ซะเลยเวลาที่เรามีกิจกรรมร่วมรักกันแต่ละครั้ง เขาจะใช้เวลาสั้นมากเพียงไม่กี่นาทีเขาก็เรียบร้อย เจาเอาแต่ใจตนเอง ปล่อยลอยแพให้ฉันต้องฝันค้าง คนเดียวเช่นนี้ตลอดมานานนับสิบปี แต่ด้วยความที่รักเขามากฉันเองก็พยายามทำใจ ยอมรับสภาพปัญหาที่เกิดกับตนเองเรื่อยมา คิดว่าปัญหาตรงนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ สำหรับการใช้ชีวิตคู่ ขอให้เรามีความรัก ความเข้าใจซึ่งกันและกันก็น่าจะพอแล้ว ซึ่งบางครั้งในสภาพความเป็นจริงแล้วฉันก็อดที่จะน้อยใจโชคชะตาของตนเองอยู่ บ้างเหมือนกัน ในบางครั้งที่ได้ยินกลุ่มเพื่อนผู้หญิงเราเมื่อเข้ากลุ่มกันก็เคยหยิบยก เรื่องกิจกรรมบนเตียง เรื่องความสุข ความเสียวสุดยอดที่ได้ร่วมกับสามีแล้วก็อดอิจฉาเขาเหล่านั้นไม่ได้ ซึ่งบางครั้งฉันก็แกล้งทำทีเป็นไม่ได้ยินหรือบางครั้งเพื่อนเขาชวนคุยด้วย ฉัยก็แกล้งเออออห่อหมก ดังกับว่าตนเองก็สุขดังคนอื่นเขาเช่นกัน ซึ่งจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ทุกครั้งที่มีความรู้สึกอย่างนี้เกิดขึ้นกับตนเองก็พยายามคิดถึงสิ่งดี ๆ คิดถึงลูกคิดถึงความรักที่ฉันมีต่อเขา ก็สามารถกลบเกลื่อนความทุกข์ในส่วนนั้นไปได้มากทีเดียวทำให้สบายใจขึ้น เมื่อประมาณสองปีที่ผ่านมาที่สำนักงานที่ฉันทำงานอยู่ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อ วินัยได้ย้ายเข้ามาทำงานด้วย วินัยเป็นเด็กหนุ่มที่ย้ายมาจากต่างจังหวัด อายุราว 24 - 25 ปี ซึ่งเป็นคน ที่มีอัธยาศัยดี คุยเก่ง เข้ากับเพื่อนร่วมงานทุกคนได้เป็นอย่างดี และจัดว่าเป็นน้องเล็กของที่ทำงานเนื่องจากอายุน้อยสุด ในสำนักงานที่ฉันทำงานอยู่จะมีพนักงานชายเพียง 2-3 คนคืน นักการภารโรงและคนขับรถ และก็วินัยนอกนั้นจะเป็นผู้หญิงซะส่วนใหญ่รวมทั้งหัวหน้าในสำนักงานนี้ก็ เป็นสุภาพสตรีเช่นกันและในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดก็จะมีอายุหลักสามสิบเศษๆ ทั้งนั้น ฉันเองก็ใกล้ๆ จะสี่สิบแล้ว ดังนั้นวินัยจึงเรียกพวกเราว่าพี่บ้าง น้าบ้างและต้องอาศัยพวกเราเป็นเพื่อน ไปกินกลางวันตอนพักเที่ยงก็จะไปเป็นกลุ่ม ๆ วินัยก็จะไปด้วย มีธุระไปซื้อของหลังเลิกงานวินัยก็จะตามไปด้วย จนมีการกระเซ้าสนุก ๆ ในกลุ่มพวกเราว่าวินัยเป็นบอดี้การ์ด วินัยจะเป็นคนที่ขยัน อ่อนน้อมถ่อมตน ชอบอาสาช่วยเหลืองานเพื่อนคนอื่นเป็นอย่างดี ใช้ว่ายวานอะไรก็ง่าย เรียกว่าเขาบริการช่วยเหลืองานพวกผู้หญิงเราได้ตั้งหลายอย่าง ซึ่งพวกเราก็ให้ความรักความเอ็นดูวินัยเป็นอย่างดี เวลาพักเที่ยงพวกเราก็จะผลัดกันเลี้ยงอาหารเขาเป็นการตอบแทน หรือใครไปเที่ยวที่ไหนมาก็จะมีของฝากติดมือมาฝากเขาเสมอๆ หรือแม้แต่นอกเวลางาน ถ้าพี่ๆ น้า ๆคนไหนมีภาระกิจ หรืองานที่บ้านถ้าวินัยรู้และคิดว่าช่วยได้เขาจะไปช่วยอย่างเต็มที่ ที่บ้านฉันก็เช่นกัน วินัยจะแวะเวียนมาบ่อยมาก มาดื่มกับสามีฉันประจำ ๆ บ้างครั้งก็ซื้อกับข้าวเย็นที่ตลาดใส่ถุงหิ้วแวะมากินที่บ้านฉันก่อนแล้วจึง เลยกลับบ้าน เพราะว่าบ้านพักที่เขาเช่าอยู่นั้นอยู่หลังตลาดเลยบ้านฉันไปเพียง 2 ซอยแค่นั้นเอง วินัยจึงคุ้นเคยกับครอบครัวฉันเป็นอย่างดี ประมาณเกือบปีมานี้เอง ฉันสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่ เกิดขึ้นกับวินัย นั่นก็คือฉันมีความรู้สึกว่าวินัยจะมองฉันด้วยสายตาแปลก บางครั้งเขาจะแอบมองเวลาที่ฉันเผลอ แรก ๆฉันก็ไม่ได้คิดอะไร และก็ยังไม่แน่ค่อยใจกับการสังเกตของตนเอง จนเวลาผ่านไปฉันก็ค่อยๆ แน่ใจว่าวินัยแอบลอบมองฉันจริง ๆ หลายๆ ครั้งที่ฉันรู้ตัวหันไปมองเขา วินัยถึงกับตกใจทำท่าเขินอายหลบตาทีเดียว ถึงแม้กระนั้นก็ตามเวลาที่ฉันเผลอทีไรวินัยก็จะแอบมองฉันตลอด โดยเฉพาะวันที่ฉันแต่งตัวนุ่งกระโปรงสั้นนิดหน่อยหรือเสื้อที่คอกว้างนิดๆ โชว์ให้เห็นเนินอกขาวเนียน วันนั้นก็จะเห็นชัดเลยว่าวินัยจะลอบมองบ่อยมาก ฉันจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ บางครั้งถึงกับทำเอาฉันต้อง ขวยเขิน สะท้านลึก ๆ ต่อสายตาของเด็กหนุ่มคนนี้ไม่น้อยทีเดียว ยิ่งกว่านั้นเวลาที่เรามีธุระต้องพูดคุยหรือเขาต้องมาหาฉันที่ที่โต๊ะทำงาน ดูคล้ายๆ กับว่าเขามีเจตนาที่จะยืนใกล้ ๆ ให้ชิดกับฉันมากๆ หรือเวลาเดินด้วยกันเขาก็จะชอบมาเดินใกล้ๆ จนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากตัวเขา หรือบางครั้งก็แขนชนกันบ้าง หัวไหล่ชนกันบ้าง เวลาที่เขาไปที่บ้านก็เช่นกันเขามักจะเข้าไปช่วยฉันกับข้าว กับแกล้มที่ในครัวสามีก็จะนั่งดื่มรอที่โต๊ะหน้าบ้าน เขาจะชอบมายืนด้านหลังชะโงกใบหน้าเข้ามาดูจนบ้างครั้งเกือบจะชนแก้ม หรือบางครั้งจนรู้สึกว่าตัวเขามายืนชิดจนติดด้านหลังของฉัน ซึ่งก่อนหน้านี้ก็เป็นเช่นนี้แหละแต่ฉันก็ไม่เคยรู้สึกอะไรถือเป็นเรื่อง ปกติ แต่เวลานี้ฉันต้องยอมรับว่า ในความรู้สึกลึกๆ แล้วฉันเองก็อดไม่ได้ ที่จะหวั่นไหวต่อสายตาของเด็กหนุ่มคนนี้ที่มองด้วยสายตาที่ชื่นชม แอบปลื้ม ๆ เล็กเวลาที่อยู่คนเดียวเสมอ ๆ รู้สึกอบอุ่นเมื่อเวลาที่เขามายืนใกล้ๆ และเผลอคิดถึงเขาบ้างเป็นครั้งคราวจนบางทีก็คิดเตลิดเลยเถิดไปจนความรู้สึก เร่าร้อนเกิดขึ้นกับตนเอง คิดซะว่ามันเป็นความสุขเล็กๆในใจเรารู้เพียงเราคนเดียว ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนไม่เห็นเป็นไรเลยแต่ความรู้สึกเหล่านี้ก็จะถูกตัวเองสะ กัดกั้นไม่ให้คิดเลยเถิดไป เช้าวันหนึ่งฉันไปถึงที่ทำงานแต่เช้าเพราะจะรีบไปทำงานที่ค้างไว้เมื่อเย็น วานและคิดว่าจะเป็นคนแรกที่ไปถึงที่ทำงานแต่ก็พอไปถึง วินัยกลับอยู่ที่สำนักงานก่อนแล้ว พอเห็นหน้าฉันเขาก็รีบเข้ามาหา ที่โต๊ะ ด้วยรอยยิ้มและท่าทางที่ดีใจ อย่างออกนอกหน้า และสิ่งที่ฉันคิดไม่ถึงว่าจะได้ยินจากปากของเด็กหนุ่มคนนี้เขาสารภาพกับฉัน กุมมือฉันแน่นว่าเขาบอกรักฉันชอบฉันมานานแล้วตั้งแต่เขาย้ายมาใหม่ ๆ ทำเขาฉันทั้งงง ทั้งตกใจจนตั้งตัวไม่ติด พอรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าตัวเองโกรธมาก คิดว่าที่เขาทำอย่างนี้ พูดอย่างนี้เขาดูถูกศักดิ์ศรีฉันมาก เห็นฉันเป็นอะไร ฉันมีสามี มีลูก มีครอบครัวแล้ว
